w monarchii absolutnej pełnia władzy politycznej należała do monarchy, co wyrażało się w powiedzeniu quodprincipiplacuit, legishabetvigorem – to co podoba się władcy, ma moc prawa; monarcha nie musiał konsultować swoich decyzji z oficjalnymi przedstawicielstwami stanów; jeżeli zostały one utrzymane (na przykład we Francji Stany Generalne), pełniły jedynie funkcję opiniodawczą
·tylko władca mógł prowadzić politykę zagraniczną, zawierać traktaty z innymi państwami, wysyłać za granicę oficjalnych przedstawicieli; tylko on miał prawo wypowiadania i prowadzenia wojen
·monarcha miał monopol na stanowienie prawa i ściąganie podatków z całego kraju, a nie tylko z domeny królewskiej
·monarchia absolutna zainicjowała proces tworzenia biurokracji państwowej; aparat urzędniczy składał się z ludzi posiadających zawodowe przygotowanie do pełnionych funkcji; służba urzędnicza stwarzała możliwości awansu ludziom o pochodzeniu plebejskim
w monarchii absolutnej pełnia władzy politycznej należała do monarchy, co wyrażało się w powiedzeniu quodprincipiplacuit, legishabetvigorem – to co podoba się władcy, ma moc prawa; monarcha nie musiał konsultować swoich decyzji z oficjalnymi przedstawicielstwami stanów; jeżeli zostały one utrzymane (na przykład we Francji Stany Generalne), pełniły jedynie funkcję opiniodawczą
·tylko władca mógł prowadzić politykę zagraniczną, zawierać traktaty z innymi państwami, wysyłać za granicę oficjalnych przedstawicieli; tylko on miał prawo wypowiadania i prowadzenia wojen
·monarcha miał monopol na stanowienie prawa i ściąganie podatków z całego kraju, a nie tylko z domeny królewskiej
·monarchia absolutna zainicjowała proces tworzenia biurokracji państwowej; aparat urzędniczy składał się z ludzi posiadających zawodowe przygotowanie do pełnionych funkcji; służba urzędnicza stwarzała możliwości awansu ludziom o pochodzeniu plebejskim