1. Niels H. D Bohr [czyt. nils bor], próbując tłumaczyć rozbierzność teorii Rutherforda z faktami doświadczalnymi, ogłosił w 1913 roku teorię, w myśl której elektron krązy wokół jądra po tzw. orbicie stacjonarnej, nie zmieniając swojej energii. Przeskok z orbity stacjonarnej na inną powoduje pobranie lub oddawanie porcji energii nazwanej kwantem. Model atomu przedtawiony przez Bohra zgadza się z doświadczeniem tylko dla atomu wodoru. Dalszy postęp w poznawaniu budowy atomu przyniosła mechanika kwantowa, czyli dział fizyki zajmujący się m.in. opisem budowy atomów różnych pierwiastków chemicznych.
1. Niels H. D Bohr [czyt. nils bor], próbując tłumaczyć rozbierzność teorii Rutherforda z faktami doświadczalnymi, ogłosił w 1913 roku teorię, w myśl której elektron krązy wokół jądra po tzw. orbicie stacjonarnej, nie zmieniając swojej energii. Przeskok z orbity stacjonarnej na inną powoduje pobranie lub oddawanie porcji energii nazwanej kwantem. Model atomu przedtawiony przez Bohra zgadza się z doświadczeniem tylko dla atomu wodoru. Dalszy postęp w poznawaniu budowy atomu przyniosła mechanika kwantowa, czyli dział fizyki zajmujący się m.in. opisem budowy atomów różnych pierwiastków chemicznych.