Question

Pozycja duchowieństwa i rycerstwa w średniowieczu?

Answer 1

W średniowieczu duchowieństwo odgrywało dużą rolę. Ludzie słuchali praktycznie bezgranicznie duchownym. Oni zaś nie musieli płacić podatków.
Rycerstwo miało za zadanie bronić. W zamian za to dostawali zamki i ziemie.
W drabinie stanowej zajmowali oni najwyższe miejsca.

Answer 2

1.Początki rycerstwa w czasach karolińskich VIII – IX wiek
2.Rozwój obrzędowości i obyczajów rycerskich X – XIII wiek
3.Obowiązki rycerzy i ich pozycja w ówczesnym świecie
- system lenny / stosunki wasalne (drabina feudalna
4.Cnoty rycerskie, ideał rycerza
5. Upadek dawnych miast we wczesnym średniowieczu V –IX wieku
6. Koniec najazdów normańskich i węgierskich, polityczna stabilizacja Europy po 1000 roku
7.Przyspieszony rozwój rolnictwa we wschodniej Francji, zachodnich Niemczech i na północy Italii – wzrost produkcji żywności, wzrost zapotrzebowania na produkty rzemieślnicze na wsi.
8.Trójpolowy system uprawy ziemi na obszarach najbardziej rozwiniętego rolnictwa.
9.Odradzanie się miast na zachodzie Europy po 1000 roku.
10.Kształtowanie się nowego stanu w społeczeństwie feudalnym – mieszczaństwa
po 1000 roku.
11.Społeczeństwo feudalne – podział na stany
- do ok. 1000 roku: duchowieństwo, rycerstwo, chłopstwo
- po 1000 roku w najbardziej rozwiniętych regionach Europy zachodniej: duchowieństwo, rycerstwo, mieszczaństwo, chłopstwo.
12. Rozwój samorządu miejskiego.
13. Podział wewnętrzny społeczności miejskiej: patrycjat, pospólstwo, plebs
14. Odmienności stylu życia rycerzy, mieszczan i chłopów
feudalizm – system stosunków społeczno - gospodarczych powstały w średniowieczu.
Cechą charakterystyczną tego systemu było istnienie stanowego podziału
społeczeństwa. Stany nie były sobie równe pod względem praw i obowiązków.
Różniły się też źródłami utrzymania. Najwyższą pozycję zajmowało ducho-
wieństwo, następnie rycerstwo, mieszczaństwo i chłopstwo. Członkowie
wszystkich stanów byli ludźmi wolnymi. Druga cechą charakterystyczną
feudalizmu była podzielona własność ziemi. Feudałowie (król, Kościół,
rycerstwo) byli właścicielami ziemi a chłopi użytkownikami. Za użytkowanie
pańskiej ziemi chłopi musieli składać daniny początkowo w naturze, później
w pieniądzu. Cechą charakterystyczna dla feudalizmu było w części krajów
europejskich powstanie drabiny feudalnej dotyczącej duchowieństwa
i rycerstwa. Członków tych stanów łączyły stosunki wasalne Szczególnie
dobrym przykładem w tym względzie jest Francja. Stosunki wasalne oznaczały
układ zależności między potężniejszymi feudałami a miej znaczącymi czyli
między seniorami i wasalami. Zależność powstawała w wyniku ceremonii
zwanej hołdem lennym.