Hiob pochodzi z krainy Us (w pobliżu Judei) o nieposzlakowanym charakterze, żyjący w dobrobycie. Stał się przedmiotem zakładu między Bogiem a Szatanem. W myśl tego zakładu Bóg ciężko doświadczył Hioba (stąd "hiobowe wieści"): wyginęły mu stada, jego dzieci zginęły, a sam Hiob padł ofiarą trądu, stracił majątek i stał się wyrzutkiem społecznym. W największej jednak niedoli nie złorzeczył Bogu i ufał w jego poczynania. Bóg przywrócił Hiobowi jego dobra, dał mu nową rodzinę z wieloma synami i córkami, wszystkiego otrzymał w dwójnasób. Hiob umarł w bardzo podeszłym wieku. Jest symbolem wiary w dobroć i sprawiedliwość Boga oraz stałości nawet w największych cierpieniach. Historia Hioba jest częstym tematem w sztuce starochrześcijańskiej i średniowiecznej.
Bóg powiedział o nim"Nie ma na ziemi nikogo takiego jak on-mąż to nienaganny i prostolinijny,bojący się Boga i stroniący od zła".
Hiob mieszkał na terenie Półwyspu Arabskim,mniej więcej wtedy gdy jego krewni byli w niewoli egipskiej.
Według powszechnej opinii przezycia Hioba spisał Mojżesz.Hioba łączyło pokrewnienstwo z Abrahamen tak,jak on nalezącym do potomków Sema.Chociaż nie był izraelitą,wielbił Jahwe.Jako najzamożniejszy ze wszystkich mieszkańców Wschodu,posiadał ogromny majątek.Miał żonę,siedmiu synów i trzy córki.(Hi1,1-3)Sumiennie się wywiązywał z roli kapłana Bożego dla członków swej rodziny,składając za nich ofiary.
Ze względu na ważną funkcję pełnioną w bramie miejskiej,Hiob budził szacunek nawet u sędziwych męzczyzn i książąt.Jako bezstronny sędzia,kierował się sprawiedliwością:stawał w obronie wdów i był niczym ojciec dla chłopca nie mającego ojca,dla uciśnionych i dla tych ,którzy nie mieli wspomożyciela.Wystrzegał się niemoralności,chciwego materializmu oraz bałwochwalstwa i hojnie wspierał ubogich i potrzebujących(Hi31,9-28)
Szatan zakwestionował lojalnośc Hioba wobec Boga.Wówczas Jahwe pewny lojalności Hioba,swego sługi a zarazem świadomy,że potrafi mu wynagrodzić wszelkie cierpienia,pozwolił szatanowi w pełni go wypróbować,z wyjątkiem odebrania mu życia.
Choć szatan,używając róznych sposobów,pozbawił Hioba stad i sług,a potem i dzieci,ten ani razu nie oskarżył Boga o niegodziwośc czy zło.Nie odwrócił się od Niego nawet pod naciskiem innych,w tym również własnej żony.Wypowiadał się o Bogu zgodnie z prawdą,Przyjął skarcenie za to,że skwapliwie usiłował udowodnic własną prawośc,a zapomniał o oczyszczeniu z zarzutów Boga.W koncu zaś wyznał przed Bogiem swe grzechy.
Bóg miłował Hioba.Gdy więc ten okazał się wierny w próbie,ustanowił go kapłanem dla jego trzech towarzyszy,którzy się z nim spierali.i przywrócił mu poprzednią pozycję.Hiob znów miał wspaniałe dzieci oraz majątek dwa razy większy niż wczesniej.Wszyscy jego krewni i dawni znajomi przychodzili wyrazic mu szacunek i wręczyc prezenty.Za swego zycia Hiob doczekał się potomków do czwartego pokolenia.
Za pośrednictwem Ezechiela Bóg wskazał na Hioba jako przykład prawości.Jego wytrwałe znoszenie cierpien stanowi wzór dla chrzescijan,w szczęscie,jakiego zaznał w końcowych latach życia,uwydatnia tkliwe uczucia i miłosierdzie Jahwe.
Księga Hioba nie ma sobie podobnych,gdyż po większej częsci składa się z dyskusji między prawdziwych sługą Jahwe Boga a trzema ludzmi,którzy wprawdzie twierdzili,iż Mu służą,lecz w swych próbach skorygowania Hioba opierali się na błędnych poglądach.Mylnie sądzili że dosięgła go kara Boża za jakiś potajemny grzech.
Towarzysze Hioba mówili,iż Bóg karze niegodziwych.I jest to zgodne z prawdą(2Pt2,9).Ale wyciągneli z tego wniosek,że wszelkie cierpnienia są skutkiem jakiś grzechów,że śa karą wymierzoną przez Boga.Stąd też jesli ktoś cierpi,to musiał się dopuscic się rażącego grzechu.Nie mówili prawdy o Bogu(Hi42,7).Rzucali na Niego oszczerstwa.Przedstawiali Go jako kogoś wyzutego z miłosierdzia.Utrzymywali,że nie ma upodobania w prawym człowieku i że nie ufa swym sługom,nawet aniołom.Jest to sprzeczne z licznymi wypowiedziami biblijnymi,w myśl których Bóg Jahwe miłuje swoich sług.Dowód zaufania do swoich wiernych czcicieli dał np.podczas rozmów z szatanem,kiedy to skierował uwagę na Hioba i głęboko przekonany o jego lojalnosci ,pozwolił poddac go próbie.
...........
Główne myśli Księgi Hioba.
-Szatan niweczy dobrobyt Hioba,gdyz za przyzwoleniem Boga poddaje Go próbie.
-Elifaz,Bidad i Cofar przychodzą "współczuc"Hiobowi.
-Trzej rzekomi pocieszyciele wdają się w długą dyskusję z Hiobem.
-Młody Elihu,trzymający się dotąd na uboczu,koryguje Hioba i jego towarzyszy.
Hiob pochodzi z krainy Us (w pobliżu Judei) o nieposzlakowanym charakterze, żyjący w dobrobycie. Stał się przedmiotem zakładu między Bogiem a Szatanem. W myśl tego zakładu Bóg ciężko doświadczył Hioba (stąd "hiobowe wieści"): wyginęły mu stada, jego dzieci zginęły, a sam Hiob padł ofiarą trądu, stracił majątek i stał się wyrzutkiem społecznym.
W największej jednak niedoli nie złorzeczył Bogu i ufał w jego poczynania. Bóg przywrócił Hiobowi jego dobra, dał mu nową rodzinę z wieloma synami i córkami, wszystkiego otrzymał w dwójnasób. Hiob umarł w bardzo podeszłym wieku.
Jest symbolem wiary w dobroć i sprawiedliwość Boga oraz stałości nawet w największych cierpieniach. Historia Hioba jest częstym tematem w sztuce starochrześcijańskiej i średniowiecznej.
Bóg powiedział o nim"Nie ma na ziemi nikogo takiego jak on-mąż to nienaganny i prostolinijny,bojący się Boga i stroniący od zła".
Hiob mieszkał na terenie Półwyspu Arabskim,mniej więcej wtedy gdy jego krewni byli w niewoli egipskiej.
Według powszechnej opinii przezycia Hioba spisał Mojżesz.Hioba łączyło pokrewnienstwo z Abrahamen tak,jak on nalezącym do potomków Sema.Chociaż nie był izraelitą,wielbił Jahwe.Jako najzamożniejszy ze wszystkich mieszkańców Wschodu,posiadał ogromny majątek.Miał żonę,siedmiu synów i trzy córki.(Hi1,1-3)Sumiennie się wywiązywał z roli kapłana Bożego dla członków swej rodziny,składając za nich ofiary.
Ze względu na ważną funkcję pełnioną w bramie miejskiej,Hiob budził szacunek nawet u sędziwych męzczyzn i książąt.Jako bezstronny sędzia,kierował się sprawiedliwością:stawał w obronie wdów i był niczym ojciec dla chłopca nie mającego ojca,dla uciśnionych i dla tych ,którzy nie mieli wspomożyciela.Wystrzegał się niemoralności,chciwego materializmu oraz bałwochwalstwa i hojnie wspierał ubogich i potrzebujących(Hi31,9-28)
Szatan zakwestionował lojalnośc Hioba wobec Boga.Wówczas Jahwe pewny lojalności Hioba,swego sługi a zarazem świadomy,że potrafi mu wynagrodzić wszelkie cierpienia,pozwolił szatanowi w pełni go wypróbować,z wyjątkiem odebrania mu życia.
Choć szatan,używając róznych sposobów,pozbawił Hioba stad i sług,a potem i dzieci,ten ani razu nie oskarżył Boga o niegodziwośc czy zło.Nie odwrócił się od Niego nawet pod naciskiem innych,w tym również własnej żony.Wypowiadał się o Bogu zgodnie z prawdą,Przyjął skarcenie za to,że skwapliwie usiłował udowodnic własną prawośc,a zapomniał o oczyszczeniu z zarzutów Boga.W koncu zaś wyznał przed Bogiem swe grzechy.
Bóg miłował Hioba.Gdy więc ten okazał się wierny w próbie,ustanowił go kapłanem dla jego trzech towarzyszy,którzy się z nim spierali.i przywrócił mu poprzednią pozycję.Hiob znów miał wspaniałe dzieci oraz majątek dwa razy większy niż wczesniej.Wszyscy jego krewni i dawni znajomi przychodzili wyrazic mu szacunek i wręczyc prezenty.Za swego zycia Hiob doczekał się potomków do czwartego pokolenia.
Za pośrednictwem Ezechiela Bóg wskazał na Hioba jako przykład prawości.Jego wytrwałe znoszenie cierpien stanowi wzór dla chrzescijan,w szczęscie,jakiego zaznał w końcowych latach życia,uwydatnia tkliwe uczucia i miłosierdzie Jahwe.
Księga Hioba nie ma sobie podobnych,gdyż po większej częsci składa się z dyskusji między prawdziwych sługą Jahwe Boga a trzema ludzmi,którzy wprawdzie twierdzili,iż Mu służą,lecz w swych próbach skorygowania Hioba opierali się na błędnych poglądach.Mylnie sądzili że dosięgła go kara Boża za jakiś potajemny grzech.
Towarzysze Hioba mówili,iż Bóg karze niegodziwych.I jest to zgodne z prawdą(2Pt2,9).Ale wyciągneli z tego wniosek,że wszelkie cierpnienia są skutkiem jakiś grzechów,że śa karą wymierzoną przez Boga.Stąd też jesli ktoś cierpi,to musiał się dopuscic się rażącego grzechu.Nie mówili prawdy o Bogu(Hi42,7).Rzucali na Niego oszczerstwa.Przedstawiali Go jako kogoś wyzutego z miłosierdzia.Utrzymywali,że nie ma upodobania w prawym człowieku i że nie ufa swym sługom,nawet aniołom.Jest to sprzeczne z licznymi wypowiedziami biblijnymi,w myśl których Bóg Jahwe miłuje swoich sług.Dowód zaufania do swoich wiernych czcicieli dał np.podczas rozmów z szatanem,kiedy to skierował uwagę na Hioba i głęboko przekonany o jego lojalnosci ,pozwolił poddac go próbie.
...........
Główne myśli Księgi Hioba.
-Szatan niweczy dobrobyt Hioba,gdyz za przyzwoleniem Boga poddaje Go próbie.
-Elifaz,Bidad i Cofar przychodzą "współczuc"Hiobowi.
-Trzej rzekomi pocieszyciele wdają się w długą dyskusję z Hiobem.
-Młody Elihu,trzymający się dotąd na uboczu,koryguje Hioba i jego towarzyszy.
-Jahwe osobiście przemawia z wichru do Hioba.
-Koniec prób Hioba,nagroda za nieskazitelnośc.