Question

Potrzebuje wiersza o tematyce domu,rodziny .Ma to być wiersz znanego poety .Proszę o pomoc .

Answer 1

Wanda Kardasz

 

Nie wszyscy wiedzą
Że rodzina to nie tylko
Mama i tata
Nie tylko siostry i bracia

Rodzina to ci
Którzy przed nami
Z nami i za nami
To nasze korzenie, które są na cmentarzach

Ale żeby to wiedzieć
Rodzinę tego uczyć trzeba
Fotografie zbierać, przeglądać opisywać
Historię rodziny należy spisywać

Trzeba się spotykać w doli i niedoli
Wspierać się, gdy trzeba
Trzeba się szanować
A przede wszystkim –pamiętać o niej

To nic, że rodzina nie zawsze bogata
To nic, że szczęścia ma zawsze za mało
Wiary swej dochowała, zawieruchy wojenne przeżyła
Po wojnach się poodnajdywała

Ważne by wiedzieć
Że nasi przodkowie
I my i nasi następcy
Urodzeni jesteśmy na tej Podlaskiej Ziemi

 

wiersz pochopdzi ze strony:

http://www.ornatowski.com/poe/wanda_kardasz.htm

 

Gałczyński Konstanty Ildefons

Bardzo dziwna rodzina

Brat u Andersa,
szwagier w Paranie -
tęskniący niesłychanie;
mamusia w mamrze,
tatunio tamże -

ach, gdzie to, gdzie to, kochanie?
To w pewnym kraju, bardzo daleko,
za siódmą górą i rzeką.

Stryjek zamienił siekierkę na kijek,
potem miał żal do strony,
więc znów na siekierkę zamienił stryjek
ten kijek, lecz był rozżalony,
no więc po prostu siekierką stronę
w główkę, a sam na postronek -
ach, gdzie to było? Bardzo daleko,
za siódmą górą i rzeką.

Wacio (z wyżej wspomnianej gromadki)
wziął się do literatury,
wstąpił do Związku, zapłacił składki
i pisał różne bzdury:
na katolicyzm, o stawach w rzęsie
i o brzozowej korze,
kawałki w stylu Zielonej Gęsi,
tylko dwa razy gorzej.
Ach, gdzie to było? Bardzo daleko,
za siódmą górą i rzeką.

Busia, siostra Wacia, znaczy się,
też miała światopogląd,
stenotypistką była w "Orbisie",
lecz zmarła od winogron;
zatrute były, chociaż niedrogo,
to już pan wie, przez kogo -
za siódmą górą, za siódmą rzeką,
ach, bardzo, bardzo daleko.

Czasem wieczorem, gdy przy kominku
człowiek grysiczek wcina,
to nagle mu się przypomni, synkn,
wyżej wspomniana rodzica:
Brat a Andersa, szwagier w Paranie,
tęskniący niesłychanie,
mamunia w mamrze,
tatunio tamże
za kant, za kant, kochanie.

I oko mu się zaleje łzami,
Iza, synkn, to nie kpina.
Posłuchaj, synku:
Za górami,
za lasami

mieszkała sobie pewna bardzo dziwna,
bardzo głupia rodzina.

 

wiersz pochodzi ze strony:

http://www.wiersze.annet.pl/w,,7856