Question

POTRZEBUJĘ SCENARIUSZ KRÓTKI NA PLASTYKE NA JUTRO!

PROSZĘ O POMOC, DAM NAJ!

Answer 1

Po pewnym czasie. 
Adam i świeżo upieczona Ewa. Dekoracja ta sama, tylko że motyki przy słońcu już nie ma, widać natomiast w pobliży słońca dzwonek elektryczny. Adam w kostiumie kąpielowym innego kroju i koloru, bez ostróg, wąsy ogolone, sportowe skarpetki. Ewa (bardzo piękna!) również w kąpielowym kostiumie. Oboje wyciągnięci na leżakach. Adam z "Przekrojem", Ewa Z "Modą i Życiem Praktycznym". Co chwila zamieniają się pismami bądź wyrywają je sobie z rak, bądź popadają w stan zaczytania. Adam nb. ma zabandażowany brzuch. 
Pauza. 

Adam:
(wściekły, trzyma się za brzuch) : Był wąż? 

Ewa:
Był. To jest hrabia. 

Adam:
A namawiał? 

Ewa:
Namawiał. 

Adam:
Przysięgam na to słońce,
że tego węża skończę. 

Ewa:
Bravo, śliczności moje,
skończymy go we dwoje.

Adam i Ewa
(biorą się zaręce, taniec i śpiew, razem): Hop-dziś-dziś! Dobra nasza!
Wykańczać, ach, wykańczać!
Nie chcemy węża i my,
zaraz go wykończymy. 

Wąż
(wchodzi z lewej strony): Good evening, mister Adam,
ścielę się, do stóp padam. 

Adam:
Cóż to za nowa heca? 

Wąż
(pokazując Jabłko na Drzewie): Śliczne jabłko polecam. 

Adam:
A ja, wężyku kręty,
poproszę pana o dokumenty. 

Wąż:
(syczy, wyjmuje ogromny pakiet z dolarami i namawia) 

Ewa
(do Węża): Czy guza szuka pan tu? (do Adama) Adamie, bez awantur. 

Adam
(groźnie) : Ewo, ty nie ucz męża,
idź kapuśniak gotować! (całuje raczki Ewy; z udaną uprzejmością pod adresem Węża) Albowiem tego węża
chcę wylegitymować. (do Węża) Poproszę o papiery. 

Wąż
(bezczelnie) : A ja pańskie w tym względzie. 

Adam:
Nie, do jasnej cholery,
wąż mną rządzić nie będzie.
Czy pan wie, z kim pan gada? (staje na palcaeh) 

Wąż
(staje na palcach): A pan wie, mówi z kim pan?
Jestem wąż. 

Adam:
A ja Adam. 

Wąż:
Ja cię czniam. 

Adam:
Ja cię bimbam.
Dokumenty! 

Wąż:
Dowody! 

Adam:
Dowody! 

Wąż:
Dokumenty! 

Ewa:
Adamie, dość tej zwady,
skończmy z wężem przeklętym. (zrywa Jabłko z Drzewa i razem z - Adamem zmusza Węża do przełknięcia fatalnego Jabłka) 

Wąż:
(po przytknięciu fatalnego Jabłka) : Żołądek mi rozpiera
to jabłko, czyniąc rany.
Przeklęty Polak. Teraz
jam na wieki przegrany. (umiera śmiercią weża) 

Adam:
(naciska dzwonek elektryczny) 

Osiołek Porfirion i Pies Fafik:
(natychmiast wchodzą. z noszami na scenę, pakują Węża na nosze i zabierają się do wyniesienia) 

Ewa
(zatrzymuje na chwile. niosących, załamuje raczki i pochyla się nad zwłokami z babskim współczuciem) : O, substancjo nieżywa,
już się nie ozwiesz do mnie! 

Adam
(do Publiczności, zwycięsko-męsko, z gestem w stronę noszów): Oto, co się nazywa,
los kształtować świadomie! (daje monarszy znak Psu Fafikowi i Osiołkowi Porfirionowi,żeby czym prędzej zabrali Węża) 

Pies Fafik i Osiołek Porfirion:
(odchodzą z noszami) 

Pies Fapik
(przygaduje niesionemu Wężowi): Ach ty, wężu spod drzewka!
Ach, zyg-zyg-zyg-marchewka! (kłania się grzecznie Publiczności i wraz z Ostatkiem Porfirionem znika w kulisie) 

Ewa
(pieści rączką łeb Adama, zapatrzona w głąb kulisy, dokąd wyniesiono Węża. Pauza; po pauzie, nagle i szybko jak trajkotka, to, co się nazywa odbębniać): Adamie, dziecię miłe,mężu i bohaterze,
ty dzisiaj zasłużyłeś
na moją miłość szczerze. (rzuca się Adamowi na szyję) 

Adam:
(klęka, całuje rączki, jest niewątpliwie wzruszony, ale mimo niewątpliwego wzruszenia trzyma się jakoś i świadomie kształtuje los)