Question

Potrzebuję pomocy z C++ ( for , switch , while) . Chodzi głównie o zrobienie zadań i wyjaśnienie mi ich. Najbardziej zależy mi na tym abym to zrozumiała. Z góry dziękuję.

Answer 1

if jest instrukcją warunkową, czyli żeby w bloku if coś się wykonało musi być spełniony warunek. Struktura if'a wygląda tak:

 

if (warunek) {

kod, który ma się wykonać, jeśli warunek jest spełniony

}

 

Przykład kodu:

 

a=1;

if (a==1) {

cout << "a jest równe 1 i napis się wyświetlił";

}

if (a==2) {

cout << "a jest równe 1 i napis się nie wyświetlił";

}

 

(operator "==" to znak równości, ponieważ "=" jest operatorem przypisania).

 

else jest uzupełnieniem if'a, czyli żeby działał, przed nim musi być if z jakimś warunkiem. Struktura if'a z else wygląda tak:

 

if (warunek) {

kod, który ma się wykonać, jeśli warunek jest spełniony

}

else {

kod, który się wykona w innym wypadku niż w warunku if

}

 

Przykład kodu:

 

a=1;

if (a==1) {

cout << "a jest równe 1 i napis się wyświetlił";

}

else {

cout << "napis się wyświetli wtedy, kiedy a nie będzie równe 1 (warunek w if'ie się nie spełni), czyli kiedy a będzie równe 2, 3, 4, 5, itp.";

}

 

for jest pętlą, która wykonuje się tylko, kiedy warunek jest spełniony. Struktura wygląda tak:

 

for (stan początkowy; warunek wykonywania pętli; zmiana stanu początkowego co skok pętli) {

treść pętli

}

 

Przykład kodu:

 

for (i=1; i<=50; i++) {

cout << i << ". Ta pętla będzie wykonywała się 50 razy i wyświetli na ekranie 50 razy ten napis poprzedzony liczbą skoku." << endl;

}

 

i<=50 - operator <= oznacza mniejsze lub równe

i++ - jest to inkrementacja, czyli co każdy skok do zmiennej i będzie dodawać 1. Można to zapisać również tak: i=i+1;

endl - odpowiednik entera, dzięki temu każdy napis będzie w osobnym wierszu.

 

switch jest instrukcją podobną do if'a. Przydaje się w wypadkach, kiedy pobieramy od użytkownika różne wartości i dla każdej wartości ma się wykonać inne zadanie. Struktura wygląda tak:

 

switch (wyrazenie, czyli zmienna, którą będziemy sprawdzać) {

 case wartość zmiennej, którą sprawdzamy :

  instrukcja, która ma się wykonać;

 break;

 case wartość zmiennej inna niż w pierwszym case :

  instrukcja, która ma się wykonać;

 break;

 default :

  instrukcja standardowa, jeśli żaden case nie pasuje do naszego wyrażenia w switch'u;

 break;

}

 

Przykład:

 

cout << "Wpisz wartość dla a";

cin >> a;

switch (a) {

 case 1 :

  cout << "Wartość a wynosi 1";

 break;

 case 2 :

  cout << "Wartość a wynosi 2";

 break;

 default :

  cout << "Wartość a jest inna niż 1 i 2";

 break;

}

 

Program sprawdzi, czy wartość w zmiennej a jest równe 1, jeśli tak to wyświetli case 1. Jeśli 2 to wyświetli case 2, a jeśli zmienna a ma inną wartość to wyświetli zawartość default'a.

cin - pobiera wartość od użytkownika do zmiennej a.

 

To samo można napisać z użyciem instrukcji if:

 

cout << "Wpisz wartość dla a";

cin >> a;

if (a==1) {

cout << "Wartość a wynosi 1";

}

if (a==2) {

cout << "Wartość a wynosi 2";

}

else {

cout << "Wartość a jest inna niż 1 i 2";

}

 

while jest instrukcją podobną do for, czyli wykonuje się tylko, kiedy warunek jest spełniony. Struktura wygląda tak:

 

while (warunek wykonywania pętli) {

treść pętli

}

 

Przykład kodu:

 

int a=0;

while(a<=10) {
cout << a << ", ";
a++;
}

 

Ten program wypisuje liczby od 0 do 10 oddzielając je przecinkami i spacją.

Tak jak w pętli for, pętla musi mieć koniec, dlatego też trzeba użyć inkrementacji a++; (odpowiednik a=a+1;). W przeciwieństwie do funkcji for, gdzie "ustawienia" pętli wprowadzaliśmy w warunku, tutaj musimy to robić w samej pętli.

 

Jeśli jeszcze coś niejasnego to pisz na PW. Pozdrawiam :)

Answer 2

1. PĘTLA WHILE

while to pętla warunkowa, Wykonuje kod, dopóki warunek jest spełniony. Przykład:

 

int n=0; //wyzeruj n

while(n<5) //dopóki n jest mniejsze od pięciu:

{

 cout << "n wynosi " << n << endl;  //wypisz, ile wynosi n (endl to koniec linii)

 n++; //zwiększ n o jeden

}

 

W pętli while można używać słów kluczowych continue oraz break. Break powoduje wyjście z pętli, np.:

 

int n=0;

while(true) //pętla jest nieskończona (true jest zawsze prawdą)

{

 n++; //zwiększaj n o jeden

 if(n==10) //jeżeli n jest równe 10 to przerwij pętle

   break;

}

cout << "pętla przerwana!" << endl; //wykonywanie while zostało zakończone, dlatego ten napis się wyświetli

 

Słowo continue powoduje przejście na początek pętli. W poniższym przykładowym kodzie, kod w pętli jest wykonywany pięć razy, lecz napis pojawia się tylko dwa razy (dla n równe 3 i 4). Dzieje się tak, ponieważ continue powoduje przejście na początek pętli zanim napis zostanie wydrukowany.

 

int n=0;

while(n<5)

{

 n++;

 if(n<3)

  continue; //przejdź z powrotem na początek pętli

 cout << "n nie jest mniejsze od 3!" << endl;

}

 

2. PĘTLA FOR

(iteracja to pojedyńcze wykonanie kodu w pętli)

for jest pętlą while z dwoma dodatkami. Przed pętlą i przed kazdą iteracją wykonywany jest jakiś kod. For ma następującą składnie:

 

for(wykonaj przed; warunek; wykonaj przed kazdą iteracją)

{

 kod

}

 

Poniższa pętla przed wykonaniem kodu w pętli, zeruje n. Przed kazdą iteracją zwiększa n o jeden.

 

for(n=0; n<5; n++)

{

 cout << "n wynosi " << n << endl;

}

 

Powyższy kod można zapisać w inny sposób (wynik będzie dokładnie taki sam):

 

n=0;

while(n<5)

{

 n++;

 cout << "n wynosi " << n << endl;

}

 

W pętli for, podobniej jak w while, można używać break i continue oraz działają w ten sam sposób. Przykładowo poniższy kod zwiększa n co jeden w każdej iteracji, wypisuje "n nie jest mniejsze od 5" na ekran, gdy n jest większe bądź równe 5 oraz kończy petlę, gdy n jest równe 8.

 

for(n=0; n<10; n++)

{

 if(n<5)

  continue;

 

 cout << "n nie jest mniejsze od 5" << endl; 

 

 if(n==8)

  break;

}

 

W C++ można też tworzyć nowe zmienne w pętlach for. Przykładowo:

 

for(int n=0;n<5;n++)

{

 cout << "n jest rowne " << n << endl;

}

 

Jak widać, n zostało zadeklarowane wewnątrz pętli.

 

3. KONSTRUKCJA SWITCH

Switch nie jest już petlą. Służy do czegoś innego. Odczytuje wartość podanej liczby i wykonuje kod do niej przypisany. Jego składnia wygląda następująco:

 

switch(liczba)

{

 case mozliwa_wartosc_1:

  kod 1

  break;

 case mozliwa_wartosc_2:

  kod 2

  break;

 ...

}

 

Przykładowo:

 

n=2;

switch(n)

{

 case 0:

  cout << "n jest rowne zero" << endl;

  break;

 case 1:

  cout << "n jest rowne jeden" << endl;

  break;

 case 2:

  cout << "n jest rowne dwa" << endl;

  break;

}

 

Powyższy przykład sprawdza wartość n. W przypadku (case po angielsku to dosłownie przypadek), gdy jest równa 0, wypisuje "n jest równe zero". W przypadku, gdy jest równa 1, wypisuje "n jest równe jeden", itd.

 

A co jeśli nie n nie jest równe ani zero, ani jeden, ani dwa? Nie stanie się nic (żaden case nie pasuje). Jeżeli jednak chcemy, żeby coś się w takim przypadku stało, możemy użyć słowa default zamiast case [liczba]. Przykładowo:

 

n=2;

switch(n)

{

 case 0:

  cout << "n jest rowne zero" << endl;

  break;

 case 1:

  cout << "n jest rowne jeden" << endl;

  break;

 case 2:

  cout << "n jest rowne dwa" << endl;

  break;

 default:

  cout << "n nie jest ani zerem, ani jedynka, ani dwojka, dlatego default sie nim zajmie" << endl;

  break;

}

 

Uwaga 1: Switch działa tylko na liczbach. Nie można używać go do sprawdzania ciągów znaków (tak przynajmniej jest w C).

Uwaga 2: Break w konstrukcji switch ma trochę inne znaczenie niż w pętlach, ale dla początkującego to nie jest istotne.