Potrzebuję pomocy!!! Bardzo proszę o napisanie charakterystyki Jana Chryzostoma Paska na podstawie fragmentów " Pamiętniki" : Pan Pasek w Moskwie i Bitwa z Moskwą. PILNE!!!
spaw151
Jan Chryzostom Pasek zaczął pisac pamiętniki około 1690r., czyli już dawno po zakończeniu służby wojskowej i osiedleniu się na własnym gospodarstwie, właściwie pod koniec życia. Wynikaja z tego różne pomyłki, autor nie pamięta zbyt dokładnie faktów, o których pisze, często myli je, lub przesuwa w czsie. Pamiętniki są podzielone na dwie części: pierwsza obejmuje lata 1656-1666 i zawiera opis wojennych przygód autora wspomnień, a więc wojnę ze Szwecją, kampanię Węgierską, wyprawę do Danii, wojnę z Moskwą i przygody Paska w służbie wojskowej.; natomiast częśc druga obejmuje lata 1667-1688 i zawiera opis życia gospodarza i obywatela, jakie wiódł Pasek na wsi.Zpamiętników Paska wyłania się obraz ciemnego, zabobonnego warchoła i nieprawdopodobnego awanturnika, typowego zawdiackiego Sarmaty. Bochater bezustannie albo pociąga z butelki, albo kłóci się z wszystkimi dookoła lub się pojedynkuje. Wiele uwagi poświęca autor odmiennym niż w polsce tradycjom i zwyczajom panującym w krajach, w których walczył. Po zakończeniu służby wojskowej i ślubie z postarzałą, ale majętną wdową, Pasek nie zaprzestaje bijatyk. Przeróżne spory i awantury sąsiedzkie wypełniają drugą częśc Pamiętników. Pasek przedstawia się czytelnikowi jako świetny kompan, wzorowy patriota i dobry żołnierz, cieszący się autorytetem zarówno u podwładnych, jak i u przełożonych. W rzeczywistości jest typowym przedstawicielem XVII-wiecznego sarmatyzmu, człowiekiem pełnym przesądów, uprzedzeń. Szczegulnie wymowny jest fragment dotyczący poszukiwań kandydatki na zonę. Bohatera nie interesuje uroda, zwraca raczej uwagę na majątek. Już po ślubie okazuje się, że Pasek z żoną nie mogą miec dzieci. Wtedy ciemny i wierzący w zabobony bohater winą obarcza złych ludzi, którzy rzekomo rzucili na niego i jego żonę jakiś urok, czego dowodem ma byc znalezienie w łóżku fragmentów z murszałej trumienki dziecięcej. Język pamietników jest niezwylke plastyczny, barwny, cho zanieczyszczony licznymi makaronizmami. Pasek nie stroni od przenosni i kwiecisytch porównań, jego wspomnienia czyta się jak dobrą gawędę, świetnie opowiadaną.