Question

Potrzebuję opisu parku krajobrazowego w polsce (wybierzcie jakiś i opiszcie, np. kiedy powstał, gdzie jest, co tam można zobaczyć, jakie gatunki zwierząt występują)
praca do jutra

wybierzcie jaki kol wiek park KRAJOBRAZOWY polski


ma to być na ok. 1,5 kartki A4 a jak bedzie na wiecej to dam naj i jakieś punkty jeszcze

Answer 1

Wstęp:

BIAŁOWIESKI PARK NARODOWY

Najstarszy park narodowy w Polsce. Obejmuje niewielką, najlepiej zachowaną część Puszczy Białowieskiej. Ten najcennieszy obiekt przyrodniczy niżowej Europy, chroni ostatnie już fragmenty prastarego, naturalnego lasu nizinnego. Prawdziwy skansen pierwotnej przyrody zawiera w sobie ogromne bodactwo grzybów, roślin i zwierząt, z których wiele żyje wyłącznie tutaj. Park wraz z Puszczą to również ojczyzna i najważniejsza ostoja żubra w Polsce.


Powierzchnia (ha): 10502



Rok utworzenia: 1947



Powstały na podstawie aktu:
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21 listopada 1947 r. o utworzeniu Białowieskiego Parku Narodowego (Dz. U. Nr 74, poz. 469); Rozporządzenie Rady Ministrów z 16 lipca 1996 r. w sprawie Białowieskiego Parku Narodowego(Dz. U. Nr 93, poz. 424)



W obrębie gmin:

Białowieża, Narewka



Cel ochrony:
Ochrona unikalnych w skali całego kraju i świata walorów przyrodniczych w postaci ostatniego na Niżu Europejskim fragmentu lasu o charakterze naturalnym. Zaczątkiem Białowieskiego Parku Narodowego było utworzone w 1921 roku Leśnictwo "Rezerwat" (obszar objęty obecnie ochroną ścisłą w granicach BPN), które w 1932 roku zostało przekształcone w specjalną jednostkę administracyjną "Park Narodowy w Białowieży". W 1977 roku UNESCO włączyło Białowieski Park Narodowy w poczet światowych rezerwatów biosfery, a w 1979 r. Obszar Ochrony Ścisłej BPN uznano za pierwszy i jedyny w Polsce przyrodniczy obiekt Dziedzictwa Światowego. W 1992 roku UNESCO rozszerzyło granice Obiektu Dziedzictwa Światowego na objętą ochroną ścisłą, przyległą do BPN część białoruskiego parku narodowego "Bieławieżskaja Puszcza". W ten sposób powstał polsko - białoruski transgraniczny Obiekt Dziedzictwa Światowego. W 1997 przyznano parkowi Dyplom Europy.


Położenie:
Białowieski Park Narodowy leży we wschodniej części Polski w województwie podlaskim, przy granicy z Białorusią. Park znajduje się w centralnej części Puszczy Białowieskiej, najbardziej naturalnego kompleksu leśnego na niżu Europy. Powierzchnia parku (powiększonego o ponad 5 tys. ha w 1996 r.) wynosi 10502 ha, w tym najstarsza część objęta ochroną ścisłą od 1921 roku zajmuje 4747 ha, Park Pałacowy (ok. 48 ha) i Ośrodek Hodowli Żubrów (274 ha). Ekosystemy leśne zajmują ponad 90% obszaru parku.
Rzeźba terenu i budowa geologiczna:
Teren parku należy do obszaru staroglacjalnej wysoczyzny morenowej, powstałej w wyniku rozpadu i wytopienia się lądolodu środkowopolskiego stanowiącego stadiał Warty. Obszar parku zalegają utwory polodowcowe, a więc gliny zwałowe, a także piaski i gliny spiaszczone. Na północ od rzeki Hwoźnej spotyka się fragmenty ukształtowane pod działaniem wiatru w postaci wałów i pagórków wydmowych utworzonych z piasków drobnych i średnich. W dolinach rzek oraz w miejscach dawnych torfowisk wysokich znajduą się utwory pochodzenia organicznego w postaci torfów i murszów. Z tego materiału w ciągu trwającego tysiące lat procesu glebotwórczego ukształtowały się gleby, z których największe powierzchnie zajmują gleby brunatne, gleby opadowo-glejowe, gleby płowe, gleby bielicowe, glejobielicowe, gleby rdzawe, czarne ziemie, a także różne formy gleb torfowych torfowisk niskich, przejściowych i wysokich

Stosunki wodne:
Puszcza Białowieska leży przy wododziale Wisły i Niemna. Na terenie parku narodowego nie ma jezior i większych rzek. Najbardziej cenny obszar parku "Obszar Ochrony Ścisłej" leży w widłach rzek Hwoźnej i Narewki. Na terenie "Obszaru Ochrony Ścisłej" ma swoje źródła Orłówka. Przez obszar przyłączony do parku w roku 1996 przepływają dopływy Narewki: Łutownia, Przedzielna i Braszcza.




Flora:
Szatę roślinną parku reprezentuje 20 zespołów leśnych, 2 zespoły roślinności zaroślowej, 4 zespoły roślinności wodnej, 13 zespołów torfowiskowych i łąkowych oraz 1 zespół roślinności synantropijnej, tzn. powstałej w wyniku działalności człowieka. We florze Parku - niezwykle bogatej, co jest związane z różnorodnością siedlisk (od bagiennych, borowych do liściastych i łąkowych) opisano 632 gatunki roślin naczyniowych. Długa jest lista grzybów - 2500 gatunków, w tym: 430 kapeluszowych, 115 gat. żagwiowatych (hub). Stwierdzono też obecność 254 gatunków porostów, 80 gatunków mchów, 81 gatunków wątrobowców i śluzowców. 62 występujące tu gatunki roślin objętych jest ochroną gatunkową, w tym: 12 gatunków storczyków, pełnik europejski, lilia złotogłów, orlik pospolity, kosaciec syberyjski, wierzba borówkolistna. Na uwagę zasługuje też występowanie skalnicy torfowej.


Fauna:
Faunę Parku tworzy 11 000 gatunków zwierząt, w tym: bezkręgowce: ok. 8 500 gatunków owadów, kręgowce: 12 gatunków płazów, 7 gatunków gadów, m.in. żółw błotny, 249 gatunków ptaków (w tym 120 gniazdujących) bocian czarny, żuraw, jarząbek, orlik krzykliwy, sóweczka, muchołówka mała i białoszyja, orzechówka, dziwonia, kruk, 8 gatunków dzięciołów, 44 gatunki ssaków, m.in.: żubr, łoś, bóbr, ryś, wilk, gronostaj, wydra, lis, jenot, kuna, łasica, tchórz, koszatka, popielica, smużka, zając bielak, jeż, kret, ryjówki, rzęsorek rzeczny i mniejszy. W Parku utworzono zamknięty ośrodek hodowli żubra oraz zagrody pokazowe z żubrem, żubroniem, jeleniem, dzikiem, konikiem polskim oraz wilkiem.