Obraz ma charakter bardzo ascetyczny. Centrale postacie zajmują niemal cała przestrzeń. Są to postacie dwóch nagich mężczyzn z przypietymi do ramion skrzydłami. Starszy z nich – Dedal stoi na wierzchołku wysokiej budowli z wyciągniętymi przed siebie rękami, które przed chwilą popchnęły do lotu, jego syna Ikara. Ikar przedstawiony jest jako młody, jasnowłosy chłopiec, który pchnięty przez ojca właśnie uniósł sie w powietrze. Zawieszony jest między niebem a ziemią - jeszcze dobrze nie wzleciał, ale juz nie jest na ziemi- o krok od spełnienia marzeń. Ani on ani jego ojciec nie wiedzą jeszcze ze za chwile spadnie. Tło stanowi, jasne błękitne niebo.
Obraz ma charakter bardzo ascetyczny. Centrale postacie zajmują niemal cała przestrzeń. Są to postacie dwóch nagich mężczyzn z przypietymi do ramion skrzydłami. Starszy z nich – Dedal stoi na wierzchołku wysokiej budowli z wyciągniętymi przed siebie rękami, które przed chwilą popchnęły do lotu, jego syna Ikara. Ikar przedstawiony jest jako młody, jasnowłosy chłopiec, który pchnięty przez ojca właśnie uniósł sie w powietrze. Zawieszony jest między niebem a ziemią - jeszcze dobrze nie wzleciał, ale juz nie jest na ziemi- o krok od spełnienia marzeń. Ani on ani jego ojciec nie wiedzą jeszcze ze za chwile spadnie. Tło stanowi, jasne błękitne niebo.