Edyp to główna postać tragedii Sofoklesa pt. "Król Edyp". Dramat mówi o nieszczęsnym losie króla, na którym ciąży fatum. Miał on bowiem zabić własnego ojca i poślubić matkę. Jest synem Lajosa i Jokasty, wychowany przez parę królewską z Koryntu (Polibosa i Meriopie) Był władcą inteligentnym, odważnym, jako jedyny pokonał Sfinksa i jego zagadkę. Dzięki niemu lud przestał borykać się z problemami. Otrzymał za to tron Teb i Jokastę za żonę. W tym okresie pokazał, że jest dobry, kochany dla swojego ludu. Troszczy się o nich za wszelką cenę. Jest bardzo dociekliwy, chociaż nie wierzy w przepowiednie, dążył do poznania prawdy. Dowiadując się o swojej przeszłości, która jest przyczyną zagłady Teb, opuszcza miasto. Rezygnuje z tronu, by zaraza już dalej nie nękała poddanych. Jako ojciec zawsze był troskliwy i kochający. Dopuścił się straszliwej zbrodni, ale z tego powodu nie chciał by jego dzieci cierpiały. Był również czuły i opiekuńczy, świadczą o tym jego ostatnie słowa do Kreona przed opuszczeniem Teb: "A z dzieci moich - o chłopców Kreonie, Nie troszcz się zbytnie: są oni mężami I nie zabraknie im życia zasobów Lecz o biedaczki, sieroce dziewczęta (...) O te się troskaj" Opiekuńczy jest nie tylko w stosunku do swoich dzieci, ale również dla swojego ojca. Dowiadując się od przepowiedni delfickiej o zbrodni jaką ma popełnić wobec ojca, chce go chronić i ucieka z Koryntu. Przez to pokazuje jak bardzo kocha rodziców, i że zrobi dla nich wszystko, aby nic im się nie stało. Jego pewność siebie, zgubiła go. Był zaślepiony. Podczas rozmowy z Terezjaszem zarzucił mu zmowę z Kreonem. Mówił, że starzec plecie brednie, a nawet oskarżył go udział w zbrodni Lajosa. W rozmowie z Kreonem jest impulsywny, szybko daje się porwać emocją i nazywa go złym człowiekiem, który pragnie jego śmierci. Ujawniają się tutaj również takie jego cechy jak: duma, pycha i pobudliwość. Po rozmowie z żoną i posłańcem z Koryntu, który był świadkiem śmierci Lajosa, Edyp ma już pewność co uczynił. Zabił ojca, ożenił się z matką i spłodził czworo dzieci. Pokazuję to jego naiwność w próbie oszukania losu. Zdaje sobie sprawę, że nie może zmienić woli bogów. Nie da się łatwo ocenić postaci Edypa. Jest człowiekiem dobrym. Chciał jak najlepiej, nie chciał nikogo skrzywdzić, zawsze pomagał w trudnych sytuacjach i chronił najbliższych. Świadomie nie zrobił niczego złego, to zły los sprawił, że zabił ojca i poślubił matkę. Pokazuje to, że nie jesteśmy do końca panami naszych czynów, ale za wszystkie musimy zapłacić.
Jokasta jest główną kobiecą bohaterką dramatu Sofoklesa. W książce przedstawiona jako żona króla Edypa.Jest matką czwórki dzieci: Eteoklesa i Polinejkesa, a także Antygony i Ismeny.
Jokasta obawia się wyjawienia pewnej tajemnicy. Boi się spełnienia okrutnej przepowiedni: „Iż kiedyś śmierć go z rąk syna pokona, / Co zeń zrodzony – i z mojego łona”. Dawniej wraz ze swoim pierwszym mężem Lajosem porzuciła swojego syna w górach. Dziecko wychowywało się u obcych ludzi w nieświadomości. Po latach Jokasta poślubiła własnego syna, nie wiedząc o tym. Oznaczało to częściowe wypełnienie się przepowiedni. Kochała swojego meża Edypa, wspierała go i podtrzymywała na duchu. Wraz z nim rządziła Tebami.
Z biegiem czasu, Jokasta zaczyna zdawać sobie sprawę z roli tragedii w jaką się uwikłała. Gdy była całkowicie pewna swojej sytuacji, chciała ukryć grzech przed innymi. Jednak Edyp bardzo chciał znać prawdę i Jokasta nie odwiodła go od zamiaru poznania swej prawdziwej historii.
Jokasta, jak i głowny bohater dramatu jest postacią tragiczną. Po wyjawieniu skrywanej tajemnicy Edypowi popełniła samobójstwo
Edyp to główna postać tragedii Sofoklesa pt. "Król Edyp". Dramat mówi o nieszczęsnym losie króla, na którym ciąży fatum. Miał on bowiem zabić własnego ojca i poślubić matkę. Jest synem Lajosa i Jokasty, wychowany przez parę królewską z Koryntu (Polibosa i Meriopie)
Był władcą inteligentnym, odważnym, jako jedyny pokonał Sfinksa i jego zagadkę. Dzięki niemu lud przestał borykać się z problemami. Otrzymał za to tron Teb i Jokastę za żonę. W tym okresie pokazał, że jest dobry, kochany dla swojego ludu. Troszczy się o nich za wszelką cenę. Jest bardzo dociekliwy, chociaż nie wierzy w przepowiednie, dążył do poznania prawdy. Dowiadując się o swojej przeszłości, która jest przyczyną zagłady Teb, opuszcza miasto. Rezygnuje z tronu, by zaraza już dalej nie nękała poddanych.
Jako ojciec zawsze był troskliwy i kochający. Dopuścił się straszliwej zbrodni, ale z tego powodu nie chciał by jego dzieci cierpiały. Był również czuły i opiekuńczy, świadczą o tym jego ostatnie słowa do Kreona przed opuszczeniem Teb:
"A z dzieci moich - o chłopców Kreonie,
Nie troszcz się zbytnie: są oni mężami
I nie zabraknie im życia zasobów
Lecz o biedaczki, sieroce dziewczęta (...)
O te się troskaj"
Opiekuńczy jest nie tylko w stosunku do swoich dzieci, ale również dla swojego ojca. Dowiadując się od przepowiedni delfickiej o zbrodni jaką ma popełnić wobec ojca, chce go chronić i ucieka z Koryntu. Przez to pokazuje jak bardzo kocha rodziców, i że zrobi dla nich wszystko, aby nic im się nie stało.
Jego pewność siebie, zgubiła go. Był zaślepiony. Podczas rozmowy z Terezjaszem zarzucił mu zmowę z Kreonem. Mówił, że starzec plecie brednie, a nawet oskarżył go udział w zbrodni Lajosa. W rozmowie z Kreonem jest impulsywny, szybko daje się porwać emocją i nazywa go złym człowiekiem, który pragnie jego śmierci. Ujawniają się tutaj również takie jego cechy jak: duma, pycha i pobudliwość.
Po rozmowie z żoną i posłańcem z Koryntu, który był świadkiem śmierci Lajosa, Edyp ma już pewność co uczynił. Zabił ojca, ożenił się z matką i spłodził czworo dzieci. Pokazuję to jego naiwność w próbie oszukania losu. Zdaje sobie sprawę, że nie może zmienić woli bogów.
Nie da się łatwo ocenić postaci Edypa. Jest człowiekiem dobrym. Chciał jak najlepiej, nie chciał nikogo skrzywdzić, zawsze pomagał w trudnych sytuacjach i chronił najbliższych. Świadomie nie zrobił niczego złego, to zły los sprawił, że zabił ojca i poślubił matkę. Pokazuje to, że nie jesteśmy do końca panami naszych czynów, ale za wszystkie musimy zapłacić.
Jokasta jest główną kobiecą bohaterką dramatu Sofoklesa. W książce przedstawiona jako żona króla Edypa.Jest matką czwórki dzieci: Eteoklesa i Polinejkesa, a także Antygony i Ismeny.
Jokasta obawia się wyjawienia pewnej tajemnicy. Boi się spełnienia okrutnej przepowiedni: „Iż kiedyś śmierć go z rąk syna pokona, / Co zeń zrodzony – i z mojego łona”. Dawniej wraz ze swoim pierwszym mężem Lajosem porzuciła swojego syna w górach. Dziecko wychowywało się u obcych ludzi w nieświadomości. Po latach Jokasta poślubiła własnego syna, nie wiedząc o tym. Oznaczało to częściowe wypełnienie się przepowiedni. Kochała swojego meża Edypa, wspierała go i podtrzymywała na duchu. Wraz z nim rządziła Tebami.
Z biegiem czasu, Jokasta zaczyna zdawać sobie sprawę z roli tragedii w jaką się uwikłała. Gdy była całkowicie pewna swojej sytuacji, chciała ukryć grzech przed innymi. Jednak Edyp bardzo chciał znać prawdę i Jokasta nie odwiodła go od zamiaru poznania swej prawdziwej historii.
Jokasta, jak i głowny bohater dramatu jest postacią tragiczną. Po wyjawieniu skrywanej tajemnicy Edypowi popełniła samobójstwo