Wielkie Góry Wododziałowe (ang. Great Dividing Range) – łańcuch górski ciągnący się wzdłuż wschodnich wybrzeży Australii od Cieśniny Bassa na południu po półwysep Jork na północy na przestrzeni ponad 3500 km. Zostały wypiętrzone częściowo w orogenezie kaledońskiej, a częściowo w hercyńskiej.
Najwyższe wysokości – powyżej 2000 m n.p.m – osiąga położone na południu pasmo Alp Australijskich z kulminacją w postaci Góry Kościuszki (2228 m n.p.m.). Inne ważne pasma to, idąc dalej ku północy, Góry Błękitne (1360 m), Góry Liverpool (1830 m) oraz Góry New England (1615 m). W północnej części, na obszarze półwyspu Jork Wielkie Góry Wododziałowe przyjmują postać wyżynyosiągającej 500-600 m (wyż. Atherton). Jedynie niektóre odosobnione wzniesienia przekraczają 1500 m. Wielkie Góry Wododziałowe cechuje asymetria zboczy – wschodnie opadają stromo w stronę morza, zachodnie są łagodniejsze.
W górach tych występują bogate złoża surowców mineralnych, m.in. węgiel kamienny, rudy żelaza, cyny i wolframu.
Wielkie Góry Wododziałowe (ang. Great Dividing Range) – łańcuch górski ciągnący się wzdłuż wschodnich wybrzeży Australii od Cieśniny Bassa na południu po półwysep Jork na północy na przestrzeni ponad 3500 km. Zostały wypiętrzone częściowo w orogenezie kaledońskiej, a częściowo w hercyńskiej.
Najwyższe wysokości – powyżej 2000 m n.p.m – osiąga położone na południu pasmo Alp Australijskich z kulminacją w postaci Góry Kościuszki (2228 m n.p.m.). Inne ważne pasma to, idąc dalej ku północy, Góry Błękitne (1360 m), Góry Liverpool (1830 m) oraz Góry New England (1615 m). W północnej części, na obszarze półwyspu Jork Wielkie Góry Wododziałowe przyjmują postać wyżynyosiągającej 500-600 m (wyż. Atherton). Jedynie niektóre odosobnione wzniesienia przekraczają 1500 m. Wielkie Góry Wododziałowe cechuje asymetria zboczy – wschodnie opadają stromo w stronę morza, zachodnie są łagodniejsze.
W górach tych występują bogate złoża surowców mineralnych, m.in. węgiel kamienny, rudy żelaza, cyny i wolframu.