Question

Postawa czlowieka wobec boga i jego dziela na podstawie tekstu Jana Kochanowskiego " czego chcesz od nas panie" zwroc uwage na nastroj w utworze.
Rozprawka ;)

Answer 1

Majestat Boga w świetle pieśni Jana Kochanowskiego„***Czego chcesz od nas, Panie...” Pieśń Jana Kochanowskiego to wyraz zachwytu nad ładem panującym we wszechświecie, ukazanym przez łańcuch obrazów niezwykle plastycznych, zharmonizowanych w doskonałą całość. Bóg w średniowieczu jawił się jako groźny, daleki, karzący i niedościgły. Pieśń Kochanowskiego jest na wskroś humanistyczna. Bóg jest wspaniały, ale bliższy człowiekowi, bardziej zrozumiały; jest antropomorficzny (z Twoich rąk), co przybliża Go pojmowaniu ludzkiemu. Myśl renesansowa oswoiła Boga, który jest podziwiany, uwielbiany, ale zarazem poznawalny, życzliwy, miłujący. Podmiot składa hołd Stwórcy poprzez uwielbienie jego dzieła – wszechświata doskonałego w swej harmonii. Poeta wymienia wszystkie ważne dzieła Boga, a więc otchłań, ziemię, morze i niebo. Ale ziemię Bóg potraktował z niezwykłą miłością. Przede wszystkim „przykrył jej nagość” wszystkim tym, co jest niezbędne, ale i piękne. Bóg jest więc kreatorem, mądrym architektem, którego dzieło jest doskonałe ( cytat 3 wersy Tyś fundament...) Obraz wszechświata jest plastyczny, dynamiczny, odzwierciedla proces twórczy, który nie jest pracą, ale miłością, bo Bóg jest też artystą i rzemieślnikiem doskonałym w swej twórczości, wrażliwym na piękno: (cytat 2 wersy Tyś niebo ...)Ukazanie dynamiczności pracy nad budową wszechświata możliwe było dzięki nagromadzeniu czasowników oznaczających ruch: zbudował, uhaftował, założył, przykrył, rodzi, chodzi, dawa, ustawa, padnie. Przy całym tym ruchu, dynamice świat zachował proporcje, harmonię kształtów, barw i dźwięków – to dzieło doskonałe. Bóg Kochanowskiego to także dobrotliwy ojciec, hojny, szczodry, przyjacielski, miłujący. Człowiek nie może Mu nic ofiarować prócz wdzięczności i zachwytu. Całe bogactwo świata należy do Boga, stanowi o jego majestacie, człowiek może tylko dziękować za piękno, bogactwo, zmienność, harmonię, celowość stworzenia: (cytat 2 wersy Wdzięcznym cię...) Majestat Boga wykracza poza kościół, gdyż jawi się on w każdym stworzeniu. To panteistyczna wizja, człowiek stale obcuje z Bogiem, nie tylko modląc się w kościele. Podmiot mówiący pieśni to zbiorowość wiernych, którzy składają podziękowanie i hołd Stwórcy. W pełnych oddania apostrofach zwracają się do Boga z uwielbieniem, ale bez strachu. Podniosłość sytuacji (wypowiedź skierowana do Boga) podkreślają zdania wykrzyknikowe, zdania pytające, zagęszczenie form grzecznościowych: Z Twej Łaski, Tobie k, woli, Panie, Tyś Pan, Z Twoich rąk, Bądź na wieki pochwalon. Majestat Stwórcy podkreśla budowa wiersza. Hymn ten jest wierszem stroficznym, regularnym 13-zgłoskowcem, rytmicznym i melodyjnym. Podniosły charakter podkreśla brak przerzutni, melodyjność - anafory: (cytat wersów od słowa Czego ) Regularność wiersza współgra z harmonią dzieła boskiego, Jego majestatem, spokojem, dobrocią.
O to chodzi|?