Postaraj się oddzielić wiersze poważne od lekkich, zabawnych. To zadanie trudne czy łatwe? a może niewykonalne? dlaczego?
• ułóż krótki komentarz o drobnych utworach księdza Jana . Wykorzystaj wybrane z ramki określenia
'' Z bliska''
Milknie słowik
flet puzon głośne
jak bęben nazwiska
gdy przyjdzie cierpieniu
przyglądać się z bliska
'' Nie łabędzi śpiew''
W śpiewie łabędzim
patos odawanie
wolę prawdziwe śmieszne
spóźnione kukanie
'' Święty Antoni''
Święty Antoni, święty Antoni
rentę zgubiłam pod miedzą.
Oj, co to będzie, oj, co to będzie!
"Wstyd, że tak mało" - powiedzą.
'' Pomału"
Tu leży pani co lat 97 miała
jak trudno się wygrzebać ze swojego ciała
''Teoretyk''
Tu leżą starego kawalera kości
co za długo studiował traktat o miłości
''Obawa"
- Kto ten głaz kolosalny na grobie położył?
- Żona, bo się boi, żeby mąż nie ożył.
Odpowiedz!
• ułóż krótki komentarz o drobnych utworach księdza Jana . Wykorzystaj wybrane z ramki określenia
lekka forma , błaha treśc , skomplikowana budowa , poważne tematy , poetycka uroda , dowcip , wyszukany język
______________________________'' Z bliska''
Milknie słowik
flet puzon głośne
jak bęben nazwiska
gdy przyjdzie cierpieniu
przyglądać się z bliska
'' Nie łabędzi śpiew''
W śpiewie łabędzim
patos odawanie
wolę prawdziwe śmieszne
spóźnione kukanie
'' Święty Antoni''
Święty Antoni, święty Antoni
rentę zgubiłam pod miedzą.
Oj, co to będzie, oj, co to będzie!
"Wstyd, że tak mało" - powiedzą.
'' Pomału"
Tu leży pani co lat 97 miała
jak trudno się wygrzebać ze swojego ciała
''Teoretyk''
Tu leżą starego kawalera kości
co za długo studiował traktat o miłości
''Obawa"
- Kto ten głaz kolosalny na grobie położył?
- Żona, bo się boi, żeby mąż nie ożył.
Odpowiedz!
More Questions From This User See All
Oddzielenie wierszy lekkich i zabawnych od poważnych jest praktycznie niemożliwe. Dlaczego?Jest tak, gdyż poeci, by zamknąć w wierszu poważne sprawy, przedstawiają je jako łatwe i przyjemne. Wtedy tylko inteligentny czytelnik potrafi je odkryć, rozszyfrować, zrozumieć i włączyć do swojego życia.
Wiersze ks. Jana Twardowskiego są specyficzne. Dla zwykłego czytelnika bez wyobraźni i wrażliwości na otaczający go świat, jest to po prostu błaha treść, którą interpretuje jako wymysł autora, głupią rymowankę. Natomiast człowiek o rozbudowanym poetyckim zmyśle z pewnością zauważy, iż te wiersze cechuje niepozorna, skomplikowana budowa, a w szeregu słów zamyka się problematyka poważnych spraw. Ks. Twardowski wykazuje się również niezwykłym dowcipem, który jednocześnie dostarcza czytelnikowi refleksji na podjęty temat - zarówno zabawnej, jak i poważnej, a czasami nawet melancholijnej.