Porównaj w jaki sposób kształcono dzieci i młodzież w okresie międzywojennym i wpółcześnie.
Szybko rozwiążcie. Błagam. Mam 1 z historii i muszę mieć tą pracę domową. Oddaję wszystkie moje punkty.!
Dam najj.
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Podchodzę do tego zadania drugi raz. Nie wiem co się stało, ale pokręciłam coś w poprzedniej odpowiedzi. Mam nadzieję, że tym razem moja praca Ci pomoże.
W początkach XX wieku szkolnictwo rozwijało się w miastach o stałych aspektach uniwersyteckich, między innymi w Krakowie, gdzie powstała Akademia Umiejętności w 1872 roku (otóż nawiązuję tu trochę do czasów sprzed okresu pośredniego między I i II wojną światową), a także w Warszawie, Wilnie. Kładziono nacisk na naukę przedmiotów humanistycznych, jednakże przede wszystkim historycznych. Po odzyskaniu niepodległości organizacje kształceniowe nie napotykały tak wiele przeszkód na swojej drodze. Przykładowo pod koniec 1918 roku powstał Katoliski Uniwersytet Lubelski. Zaczęto tworzyć szkoły cywilne i wojskowe. Państwo dbało o rozwój szkolnictwa. Chciano wyeliminować drastyczny poziom analfabetyzmu w kraju, którego odsetek na ziemiach poz zaborem rosyjskim wynosił 71%. Po I wojnie światowej zaledwie 2% wszystkich szkoł stanowiły szkoły siedmioklasowe, reszta była elementarnymi ośrodkami jednoklasowymi. Nauka trwała do trzydziestego roku życia. W miarę możliwości podwyższano stopień kształcenia w szkołach, aby ludzie poznali świat, kulturę i tradycję - to co ich otacza. Dla Polski, jako niepodległego państwa, koniecznością stało się powtórne rozwinięcie szkolnictwa, poczucia świadomości i dumy narodowej. Do 1924 roku powstało 17 szkół wyższych oraz 4 prywatne. W szkołach brakowało wykształconych nauczycieli, z których 1/3 ukończyła seminaria. Wiele placówek nie posiadało również odpowiedniego budynku. Mimo, iż po znacznych zniszczeniach, które dokonano podczas I wojny światowej, edukacja była utrudniona, ale ludzie pragnęli poznawać świat, eliminować dwoją niewiedzę. W dziejszych czasach szkoły są ogolnodostępne, uczyć można się przez całe życie, poznawać świat, nie ma granic wiekowych. (My) sami wybieramy kierunek nauczania. Jedyną zaporą do rozwijania się są nasze chęci.