Porównaj panowanie Bolesława Śmiałego z panowaniem Bolesława Chrobrego, zwróć uwagę na politykę wewnętrzną i zagraniczną.
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2025 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Rozpoczynając trzeba nam wiedzieć, żę Bolesław Chrobry był pradziadem Bolesława Śmiałego. Dosyć często Śmiałego porównuje się do Chrobrego, ze względu na dynamiczną politykę zewnętrzną jak i wewnętrzną. Chrobry na początku swojego panowania rozprawnił się z opozycją w osobach jego dwóch braci Mieszka i Lamberta oraz macochy Ody, podobnie uczynił Bolesław Śmiały przejmując władzę po swym ojcu Kazimierzu Odnowicielu. Chrobry znany był z dużego zaangażowania w rozwój i niezależność polskiego Kościoła. Między innymi to dzięki niemu wyruszyła misja św. Wojciecha w celu chrystianizacji Prus, zyskaliśmy później relikwie osoby świętej dzięki czemu w Polsce udało się utworzyć arcybiskupstwo w Gnieźnie, uniezależniając ją od niemieckiego biskupstwa w Magdeburgu. Poza tym Chrobry był sojusznikiem i przyjacielem cesarza Rzeszy Ottona III. Bolesław Śmiały czynił podobnie, kiedy wybuchł spór o inwestyturę poparł papieża dzięki czemu udało się odtworzyć arcybiskupstwo oraz utworzyć nowe biskupstwa. Chrobry znany był także z porywczej i dosyć agresywnej polityki zagranicznej. Trzykrotnie był stroną atakującą w walkach z cesarstwem by uzyskać Łużyce, Miśnię, Milsko. Poza tym ingerował w spory dynastyczne w innych krajach, między innymi w Czechach a także na Rusi. Sam był królem Czech w latach 1003-1004, w latach 1013 i 1019 oblegał Kijów, przyłączając do Polski coraz to nowe ziemie np. Słowację, Morawy czy Grody Czerwieńskie. Bolesław Śmiały jak swój pradziad ingerował w sprawy dynastyczne na Węgrzech i w Czechach. Przestał płacić trybut ze Śląska na rzecz Czech. Obaj byli bardzo aktywnymi politykami i świtnymi przywódcami. Chrobry koronował się na króla bez wiedzy cesarza w roku 1025, zaś Śmiały w 1076 również bez zgody cesarskiej a papieskiej. Dwóch wielkich królów, przy czym Chroby odchodził w sławie, zaś Śmiały w hańbie po prawdopodobnym zabójstwie biskupa Stanisława.