- wały obronne- miały drewniono-ziemną konstrukcję, któej wysokość dochodziła do 12 m. Na szczycie znajdowała sie palisada utrudniająca wrogowi przedarcie się do grodu, a zarazem umozliwiająca skuteczną obronę.
- bramy wjazdowe- stanowiły część systemu obronnego grodu. Aby dostać się do jego głównej części, należało pokonać co najmniej trzy ufortyfikowane przejścia,
- siedziba książęca- w jej skład wchodził zamek księcia- palatium- oraz kosciół św. Jerzego. Kamienne budynki zajmowały główną część zespołu grodowego. Mieszkał tam władca z rodziną i dwór.
- katedra- mieściła sie niedaleko siedziby księcia.
- podgrodzia- powstawały z mniejszych osad, które stopniowo otaczano wałami obronnymi i włączano do systemu umocnień grodu. Mieszkali w nich duchowni, wojowie, rzemieślnicy oraz kupcy.
Opis grodu:
- wały obronne- miały drewniono-ziemną konstrukcję, któej wysokość dochodziła do 12 m. Na szczycie znajdowała sie palisada utrudniająca wrogowi przedarcie się do grodu, a zarazem umozliwiająca skuteczną obronę.
- bramy wjazdowe- stanowiły część systemu obronnego grodu. Aby dostać się do jego głównej części, należało pokonać co najmniej trzy ufortyfikowane przejścia,
- siedziba książęca- w jej skład wchodził zamek księcia- palatium- oraz kosciół św. Jerzego. Kamienne budynki zajmowały główną część zespołu grodowego. Mieszkał tam władca z rodziną i dwór.
- katedra- mieściła sie niedaleko siedziby księcia.
- podgrodzia- powstawały z mniejszych osad, które stopniowo otaczano wałami obronnymi i włączano do systemu umocnień grodu. Mieszkali w nich duchowni, wojowie, rzemieślnicy oraz kupcy.