Recommend Questions
Usuario de Brainly
May 2021 | 0 Replies
URGENTE!!! El contexto histórico de los primeros años del siglo XX se caracterizan por: I. Europa poseía la supremacía política, económica y cultural en el mundo II. La ''cuestión social'' se transformó en el problema permanente hasta princios de la ''Gran Guerra'' o ''Primera Guerra Mundial'' III. En las mentes de las grandes potencias mundiales a comienzos del siglo XX, solo hay un objetivo: ''Progresar'' ''Innovar'' y ''Cambiar el mundo'' a) I y II b) II y III c) I y III d) I, II y III
Fenicja nigdy nie tworzyła jednolitego państwa. Państwa-miasta, powstałe na jej terytorium, rządzone były przez królów lub przez sufetów (sędziów) i radę starszych. W niektórych okresach pewne państwa-miasta uzyskiwały hegemonię nad pozostałymi. Podstawą bogactwa Fenicji było zaawansowane rolnictwo (system tarasowy: sady owocowe i winnice), wspaniale rozwinięte rzemiosło (szkło, wyroby z metali i kości słoniowej, słynne tkaniny barwione purpurą oraz budownictwo okrętów) jak też prężnie rozwijający się handel o wielkim zasięgu (lądowy i morski). Statki fenickie (budulec uzyskiwany z cedrów rosnących w górach Libanu) opanowały handel na Morzu Śródziemnym, stając się konkurencją dla Greków a potem Rzymian.
Dzięki położeniu na skrzyżowaniu szlaków morskich miasta Fenicji były gł. ośrodkami handlu tranzytowego lądowego i morskiego (produkty rodzimego rzemiosła i rolnictwa oraz szlachetne kruszce, cynk, cyna, miedź i ołów jak też niewolnicy). Żeglarze feniccy już od II tys. p.n.e. docierali do najodleglejszych zakątków basenu Morza Śródziemnego jak też monopolistycznie opanowali szlaki na Atlantyku (tzw. wyspy cynowe - prawdopodobnie Wyspy Brytyjskie i Bretania). Kolonie Fenicji znajdowały się na Cyprze, Sycylii, północnym wybrzeżu Afryki (m.in. Kartagina), Sardynii, Balearach, południowo- wschodnim wybrzeżu Półwyspu Iberyjskiego. Ślady Fenicjan odnaleźć można nawet u wybrzeży Morza Czerwonego i Bałtyku.
Historia Fenicji z powodu szczupłości źródeł pisanych jest mało znana i niepewna. W III tys. p.n.e. Fenicja posiadała już handlowe i polityczne kontakty z Egiptem. Do Fenicji docierały wojskowo-handlowe wyprawy z Mezopotami (Surmerowie, Asyryjczycy). W tym okresie najludniejszym miastem był Gubal. W II tys. p.n.e. sama Fenicja z powodu swego położenia na przesmyku między Europą, Azją i Afryką była często terenem najazdów sąsiadów i popadała w zależność od państw silniejszych (Egipt, Hetyci).
Od XV w. p.n.e. zaczął się polityczny upadek Fenicji. Najazd "ludów morza" w XII w. p.n.e. spustoszył Fenicję (zniszczenie miast: Gubal, Arwad, Sydon), jednak ta odrodziła się i doszła do wielkiego rozkwitu w XI - VIII w. p.n.e. Po okresie przewagi Sydonu (koniec II tys. p.n.e.) w X w. p.n.e. hegemonię przejął Tyr. Od 701 p.n.e. (król asyryjski Sancherib) do 625 p.n.e. Fenicja znajdowała się pod władzą Asyrii (677 p.n.e. zburzenie Sydonu). Od tego momentu pierwszeństwo w handlu morskim zaczynają odbierać Fenicji Grecy. W 625 p.n.e. Fenicja odzyskała na jakiś czas niezależność, jednak od 586 p.n.e. znalazła się we władaniu Babilonii (13 lat nieudanego oblężenia Tyru przez Nabuhorodozora), a w 538 p.n.e. - Persji (Fenicja jako osobna sarapia, kolejny rozkwit gospodarczy kraju). W 332 p.n.e. Fenicję, jako prowincję perską, podbił Aleksander wielki (zdobycie Tyru). W latach 286-197 p.n.e. znajdowała się we władaniu Ptolemeuszów i Seleucydów (znaczna hellenizacja), od 64 p.n.e. - część państwa rzymskiego, a w IV w. n.e. - cesarstwa Bizantyjskiego. Od VII w. Fenicja była w rękach Arabów (arabizacja kraju).