Wiersz Baczyńskiego "Pokolenie" ukazuje piękną naturę.Ziemia jest dojrzała,kłosy są pełne zboża,na drzewach rosną dorodne owoce.Wszystko wokół stwarza niemal sielską atmosferę,w której chętnie chciałoby sie odpocząć i zrelaksować.Ale w tej sielskiej atmosferze nagle pojawia się obcięta głowa,która przeraża,straszy jak "krzyk"Ziemia ,która miała być cudownym lekarstwem na otaczające zło ,przypomina teraz ,że ona też zbiera plony śmierci.Natura jest świadkiem i uczestnikiem dramatu ,braku człowieczeństwa.To ona widzi nieprawości tego świata.Łamanie zasad moralnych.Podmiot liryczny mówi ,że pod ziemią zginęło tragicznie wiele istnień ludzkich.Ludzie rzuceni do dołu ,jak niepotrzebne,bezużyteczne przedmioty"skręcone ciała" którym nikt nie okazał szacunku ani litości.Godność tych którzy zginęli została zdeptana,zmiazdżona.Kim byli ludzie ,którzy dokonywali tak potwornych czynów. Przyroda jest przesiąknięta krwią,a młody żołnierz ma koszmary nocne.Jest niespokojny,żyje strachem.Śni o bracie (...)któremu,oczy żywcem wykłuto,któremu kości kijem złamano(...)Tak bolesne doświadczenią uczą,że człowiek nie ma sumienia,nie ma miłości.Powtarzający sie zwrot"Nas nauczono"mówi o wojnie,która"nauczyła" obojętności dla ludzkiego życia.Człowiek dla drugiego człowieka jest nikim.Jest traktowany jak niepotrzebny przedmiot.Człowiek ,który zmierzył sie z okrutnym czasem musi zmienić swój pogląd na życie i świat.Aby żyć i funkcjonować musi zapomnieć o przeszłości.Podmiot liryczny musi zapomieć o haniebnych czynach wojny.Choć jak sam mówi,nie wie czy to mu się uda ,ponieważ serce zamieniło się w głaz.Stał się on nieczuły i obojętny na los drugiego człowieka.Z czasem przywykł on do śmierci ,bo była ona wszędzie obecna. Psychika młodych ludzi zmieni się i nigdy już nie będą oni tymi samymi ,pełnymi zapału i naiwnej młodzieńczości,ludżmi. Podmiot liryczny obawia się ,że po zakończeniu wojny nikt juz nie bedzie pamiętał o bohaterskich czynach Kolumbów.Młodzi żołnierze oddawali własne życie ,by bronić niepodległości kraju.Martwi się i zastanawia czy ktoś chociaż z litości postawi im nad grobem krzyż.Czy ktoś bedzie o nich pamiętał.Przecież wielu młodych ludzi-patriotów poświęciło zdrowie,marzenia,młodość,a on chciałby ,aby społeczeństwo pamiętało o ofiarach wojny,które dzielnie broniły tożsamości ojczyzny
Wiersz Baczyńskiego "Pokolenie" ukazuje piękną naturę.Ziemia jest dojrzała,kłosy są pełne zboża,na drzewach rosną dorodne owoce.Wszystko wokół stwarza niemal sielską atmosferę,w której chętnie chciałoby sie odpocząć i zrelaksować.Ale w tej sielskiej atmosferze nagle pojawia się obcięta głowa,która przeraża,straszy jak "krzyk"Ziemia ,która miała być cudownym lekarstwem na otaczające zło ,przypomina teraz ,że ona też zbiera plony śmierci.Natura jest świadkiem i uczestnikiem dramatu ,braku człowieczeństwa.To ona widzi nieprawości tego świata.Łamanie zasad moralnych.Podmiot liryczny mówi ,że pod ziemią zginęło tragicznie wiele istnień ludzkich.Ludzie rzuceni do dołu ,jak niepotrzebne,bezużyteczne przedmioty"skręcone ciała" którym nikt nie okazał szacunku ani litości.Godność tych którzy zginęli została zdeptana,zmiazdżona.Kim byli ludzie ,którzy dokonywali tak potwornych czynów.
Przyroda jest przesiąknięta krwią,a młody żołnierz ma koszmary nocne.Jest niespokojny,żyje strachem.Śni o bracie (...)któremu,oczy żywcem wykłuto,któremu kości kijem złamano(...)Tak bolesne doświadczenią uczą,że człowiek nie ma sumienia,nie ma miłości.Powtarzający sie zwrot"Nas nauczono"mówi o wojnie,która"nauczyła" obojętności dla ludzkiego życia.Człowiek dla drugiego człowieka jest nikim.Jest traktowany jak niepotrzebny przedmiot.Człowiek ,który zmierzył sie z okrutnym czasem musi zmienić swój pogląd na życie i świat.Aby żyć i funkcjonować musi zapomnieć o przeszłości.Podmiot liryczny musi zapomieć o haniebnych czynach wojny.Choć jak sam mówi,nie wie czy to mu się uda ,ponieważ serce zamieniło się w głaz.Stał się on nieczuły i obojętny na los drugiego człowieka.Z czasem przywykł on do śmierci ,bo była ona wszędzie obecna.
Psychika młodych ludzi zmieni się i nigdy już nie będą oni tymi samymi ,pełnymi zapału i naiwnej młodzieńczości,ludżmi.
Podmiot liryczny obawia się ,że po zakończeniu wojny nikt juz nie bedzie pamiętał o bohaterskich czynach Kolumbów.Młodzi żołnierze oddawali własne życie ,by bronić niepodległości kraju.Martwi się i zastanawia czy ktoś chociaż z litości postawi im nad grobem krzyż.Czy ktoś bedzie o nich pamiętał.Przecież wielu młodych ludzi-patriotów poświęciło zdrowie,marzenia,młodość,a on chciałby ,aby społeczeństwo pamiętało o ofiarach wojny,które dzielnie broniły tożsamości ojczyzny