Stosunki wewnętrzne w Polsce za Jana Kazimierza były bardzo skomplikowane. Dwór prowadził politykę profrancuską, pozyskując sobie do tego część magnaterii poprzez sprzedaż urzędów (praktykowała to głównie królowa, która zmuszała nowo mianowanych do podpisywania rewersów, że na żądanie zrezygnują z urzędu). Po śmierci dwójki dzieci królewskich celem polityki dworskiej stało sięzapewnienie tronu swojemu kandydatowi. Para królewska forsowała więc pomysł elekcji vivente rege (królem miał być ewentualny mąż Anny Henryki, palatynówny reńskiej i siostrzenicy królewskiej).
Drugą ważną reformą forsowaną przez króla był projekt wprowadzenia przyjmowania ustaw sejmowych większością głosów. Król opracował też projekt powołania Rady Nieustającej (złożonej z senatorów i szlachty), ustanowienia stałych podatków i usprawnienia urzędów centralnych. W czasie ślubów lwowskich (1 IV 1656 r.) obiecał poprawić dolę chłopów i zamierzał też zmienić skład państwa z dwuczłonowego na trójczłonowe (tworząc księstwo ruskie).
Przeciwny tym planom był proaustriacki obóz magnacki z Jerzym Lubomirskim na czele, który wystąpił w obronie "praw i wolności szlacheckich" (za pieniądze Habsburgów, którzy dążyli do przejęcia tronu polskiego). W tym celu Lubomirski zawiązał w 1665 r. rokosz antykrólewski, co doprowadziło do wojny domowej i zniweczenia próby naprawy ustroju Rzeczypospolitej.
Stosunki wewnętrzne w Polsce za Jana Kazimierza były bardzo skomplikowane. Dwór prowadził politykę profrancuską, pozyskując sobie do tego część magnaterii poprzez sprzedaż urzędów (praktykowała to głównie królowa, która zmuszała nowo mianowanych do podpisywania rewersów, że na żądanie zrezygnują z urzędu). Po śmierci dwójki dzieci królewskich celem polityki dworskiej stało sięzapewnienie tronu swojemu kandydatowi. Para królewska forsowała więc pomysł elekcji vivente rege (królem miał być ewentualny mąż Anny Henryki, palatynówny reńskiej i siostrzenicy królewskiej).
Drugą ważną reformą forsowaną przez króla był projekt wprowadzenia przyjmowania ustaw sejmowych większością głosów. Król opracował też projekt powołania Rady Nieustającej (złożonej z senatorów i szlachty), ustanowienia stałych podatków i usprawnienia urzędów centralnych. W czasie ślubów lwowskich (1 IV 1656 r.) obiecał poprawić dolę chłopów i zamierzał też zmienić skład państwa z dwuczłonowego na trójczłonowe (tworząc księstwo ruskie).
Przeciwny tym planom był proaustriacki obóz magnacki z Jerzym Lubomirskim na czele, który wystąpił w obronie "praw i wolności szlacheckich" (za pieniądze Habsburgów, którzy dążyli do przejęcia tronu polskiego). W tym celu Lubomirski zawiązał w 1665 r. rokosz antykrólewski, co doprowadziło do wojny domowej i zniweczenia próby naprawy ustroju Rzeczypospolitej.