symulacja z wykorzystaniem modelu matematycznego, zapisanego w postaci programu komputerowego. Techniki symulacyjne są szczególnie przydatne tam, gdzieanalityczne wyznaczenie rozwiązania byłoby zbyt pracochłonne, a niekiedy nawet niemożliwe - co często ma miejsce w systemach złożonych.
Symulacje komputerowe można podzielić ze względu na:
przewidywalność zdarzeń stochastyczne - korzystają z generatora liczb pseudolosowych lub (bardzo rzadko) losowych(szczególnie popularna jest Metoda Monte Carlo). deterministyczne - wynik jest powtarzalny i zależy tylko od danych wejściowych i ewentualnych interakcji ze światem zewnętrznym. sposób upływu czasu z czasem ciągłym1 - czas zwiększa się stałymi przyrostami, jak w symulacji z czasem dyskretnym, lecz wartości próbek sygnałów są interpolowane dla chwil pośrednich pomiędzy momentami odczytu. z czasem dyskretnym - czas zwiększa się stałymi przyrostami, a krok czasowy dobiera się optymalnie ze względu na zasobożerność systemu, jego wydajność i charakter symulowanego obiektu i/lub zjawiska (mikrosekundy w obwodach elektrycznych i miliony lat przy symulacji ewolucji gwiazd). symulacja zdarzeń dyskretnych - czas zwiększa się skokowo, ale jego przyrosty są zmienne (ważniejsza jest tu sekwencja zdarzeń niż rzeczywisty lub wirtualny upływ czasu). 1 Rzeczywisty czas ciągły możliwy jest do uzyskania jedynie w symulatorach analogowych, zob. komputer analogowy.formę danych wyjściowych statyczne - wynikiem jest zbiór danych, statyczny obraz, itp. dynamiczne - wynikiem jest proces przebiegający w czasie np. animacja. interaktywne - reagują na sygnały ze świata zewnętrznego np. operatora. nieinteraktywne liczbę użytych komputerów lokalne - przetwarzanie odbywa się na pojedynczym komputerze. rozproszone - przetwarzanie odbywa się w wielu komputerach połączonych w sieci lokalnej (LAN) lub zewnętrznej np. Internet. Liczę na naj
Symulacja komputerowa
symulacja z wykorzystaniem modelu matematycznego, zapisanego w postaci programu komputerowego. Techniki symulacyjne są szczególnie przydatne tam, gdzieanalityczne wyznaczenie rozwiązania byłoby zbyt pracochłonne, a niekiedy nawet niemożliwe - co często ma miejsce w systemach złożonych.
Symulacje komputerowe można podzielić ze względu na:
przewidywalność zdarzeń stochastyczne - korzystają z generatora liczb pseudolosowych lub (bardzo rzadko) losowych(szczególnie popularna jest Metoda Monte Carlo). deterministyczne - wynik jest powtarzalny i zależy tylko od danych wejściowych i ewentualnych interakcji ze światem zewnętrznym. sposób upływu czasu z czasem ciągłym1 - czas zwiększa się stałymi przyrostami, jak w symulacji z czasem dyskretnym, lecz wartości próbek sygnałów są interpolowane dla chwil pośrednich pomiędzy momentami odczytu. z czasem dyskretnym - czas zwiększa się stałymi przyrostami, a krok czasowy dobiera się optymalnie ze względu na zasobożerność systemu, jego wydajność i charakter symulowanego obiektu i/lub zjawiska (mikrosekundy w obwodach elektrycznych i miliony lat przy symulacji ewolucji gwiazd). symulacja zdarzeń dyskretnych - czas zwiększa się skokowo, ale jego przyrosty są zmienne (ważniejsza jest tu sekwencja zdarzeń niż rzeczywisty lub wirtualny upływ czasu). 1 Rzeczywisty czas ciągły możliwy jest do uzyskania jedynie w symulatorach analogowych, zob. komputer analogowy.formę danych wyjściowych statyczne - wynikiem jest zbiór danych, statyczny obraz, itp. dynamiczne - wynikiem jest proces przebiegający w czasie np. animacja. interaktywne - reagują na sygnały ze świata zewnętrznego np. operatora. nieinteraktywne liczbę użytych komputerów lokalne - przetwarzanie odbywa się na pojedynczym komputerze. rozproszone - przetwarzanie odbywa się w wielu komputerach połączonych w sieci lokalnej (LAN) lub zewnętrznej np. Internet. Liczę na naj