Podaj imiona i nazwiska wszystkich pracowników Hogwartu z 1 części Harrego Pottera i Kamienia Filozoficznego. PLS szybko !
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Harry James Potter (ur. 31 lipca 1980) – syn Jamesa i Lily Potterów, postać fikcyjna, bohater serii książek dla młodzieży Harry Potter. Jako pomysł, narodził się w głowie autorki w pierwszej połowie lat 90. XX wieku. Gdy Harry miał około roku, Lord Voldemort próbował go zabić, ponieważ według przepowiedni Trelawney, chłopiec był obdarzony większą mocą od Voldemorta i był jedynym, który byłby w stanie go pokonać. Kiedy Voldemort przybył do Doliny Godryka, zabił rodziców Harry'ego, lecz jego matka oddając za niego życie, uchroniła go przed śmiercią z rąk Czarnego Pana. Jego zaklęcie odbiło się od Harry'ego, trafiając w niego. Voldemort stracił całą swoją moc i stał się czymś słabszym nawet od ducha czy najmarniejszego widma. Natomiast Harry przeżył i stał się, wbrew woli Czarnego Pana, siódmym z jego horkruksów. Jedynym śladem po Morderczym Zaklęciu była blizna w kształcie błyskawicy na czole. Po śmierci rodziców Harry, decyzją Albusa Dumbledore'a, umieszczony został u swoich jedynych żyjących krewnych: Petunii i Vernona Dursleyów. Spędził u nich dziesięć lat upokorzeń, będąc szykanowanym pod byle pretekstem, stając się workiem treningowym dla syna Dursleyów, Dudleya. W dniu swoich jedenastych urodzin Harry dowiaduje się od Hagrida, posłańca Dumbledore'a, że jest czarodziejem, a jego rodzice nie zginęli (jak wmawiano mu przez lata) w wypadku samochodowym. Harry otrzymuje zaproszenie do Hogwartu, szkoły dla czarodziejów. Po chwili wahania zgadza się wyruszyć z Hagridem do Londynu na ulicę Pokątną, by zakupić przedmioty niezbędne do czarodziejskiej edukacji. Wyrusza w nowy świat z nadzieją, że będzie on lepszy niż ten, który pozostawia. Świat czarodziejski okazuje się lepszy, ale często równie nieprzyjemny jak i ten mugolski. Okazuje się też światem o wiele bardziej niebezpiecznym – oprócz przyjaciół, Harry znajduje także prawdziwych wrogów. Ponownie przyjdzie stanąć mu oko w oko z Voldemortem, który pragnie odzyskać swoje ciało, moc i zemścić się na Harrym. Świat czarodziejski ma mimo wszystko też swoje dobre strony: Harry poznaje swoich pierwszych w życiu przyjaciół, przez wielu uważany jest za bohatera. Hogwart staje się jego prawdziwym domem (odczucie to zaakcentowane zostało w filmie Harry Potter i Kamień Filozoficzny, gdzie po roku spędzonym w Hogwarcie Harry na pytanie: Dziwnie jest wracać do domu, prawda? odpowiada: Tam to nie dom. Nie mój.) – miejscem, w którym znajduje ciepłe łóżko i posiłki, w którym inni interesują się jego sprawami, w którym ktoś zawsze jest gotów go wysłuchać. Nauka magii okazuje się rzeczą trudną, aczkolwiek w większości przypadków dość przyjemną i owocną. W Harrym Potterze i Czarze Ognia wziął udział w Turnieju Trójmagicznym, gdzie wygrał ex aequo z Cedrikiem Diggorym. W ostatniej części dowiadujemy się , że jest jednym z horkruksów Voldemorta, ostatecznie sam Czarny Pan niszczy część swojej duszy w Harrym, a gdy Neville zabija Nagini, wszystkie horkruksy zostają zniszczone. Wiemy także, że Albus Dumbledore nazwał Harry'ego "panem śmierci", ponieważ "prawdziwy pan nigdy przed nią nie ucieka". Harry Potter pokonał Lorda Voldemorta w słynnej "Drugiej bitwie o Hogwart". Przez to przeszedł do historii magii, bo zwyciężył jednego z największych czarnoksiężników w dziejach. „ – Avada Kedavra! – Expelliarmus! Huknęło jak z armaty, a w martwym środku kręgu, po którym krążyli, wybuchły złote płomienie, znacząc miejsce zderzenia się obu zaklęć. Harry zobaczył, że zielony promień zderzył się z jego własnym, a Czarna Różdżka wyleciała w powietrze, teraz rzeczywiście czarna na tle rozjarzonej blaskiem wschodu słońca zaczarowanej kopuły, wirując w locie jak głowa Nagini, by pod samą kopułą zatrzymać się na moment i opaść ku swemu panu, którego nie zabiła, a który wreszcie w pełni ją posiadł. A Harry, z nieomylnym instynktem szukającego, chwycił ją wolną ręką w tej samej chwili, gdy Voldemort runął do tyłu z rozkrzyżowanymi ramionami, a jego wąskie źrenice podbiegły do górnej krawędzi szkarłatnych oczu. Tom Riddle padł na posadzkę z pustymi rękami, jego ciało skurczyło się i zwiotczało, z podobnej do głowy węża twarzy znikł wszelki wyraz, zagościła w niej pustka. Voldemort był martwy, zabiło go jego własne odbite zaklęcie, a Harry stał z dwoma różdżkami w dłoniach, patrząc na skorupę swojego śmiertelnego wroga. ” W epilogu ostatniej, 7. części dowiadujemy się, że Harry ożenił się z Ginny Weasley i mają trójkę dzieci: synów Jamesa Syriusza, Albusa Severusa i córkę Lily Lunę. Harry zostaje aurorem i pracuje dla Ministerstwa Magii, a później staje się szefem Biura Aurorów. Zatrzymał motocykl Syriusza, który Artur Weasley naprawił dla niego, nie może już porozumiewać się z wężami od czasu, gdy cząstka Voldemorta, która była w nim, zginęła.
Ronald Bilius Weasley (ur. 1 marca 1980) – postać fikcyjna występująca w serii książek o Harrym Potterze autorstwa angielskiej pisarki Joanne K. Rowling. Jest on szóstym i najmłodszym synem Molly i Artura Weasleya. Swoje drugie imię ma po wujku Biliusie. Ron używał różdżki swojego brata Charliego do momentu, gdy została złamana w 1992. Odtąd miał 14 calową, z wierzby, z włosem z ogona jednorożca. Ta różdżka została odebrana mu przez Fenrira Greybacka w 1998, a on zaczął używać odebranej Peterowi Pettigrew po jego śmierci - dziewięć i ćwierć cala, kasztan, serce smoka. Do 1995 miotłą Rona była Spadająca Gwiazda, gdy wymienił ją na Zmiatacza nr 11. Z powodu sukcesów swojego starszego rodzeństwa, Ron czuł, że musi żyć zgodnie z oczekiwaniami swojej rodziny. Gdy dorósł, wybrał się razem z Harrym i Hermioną na poszukiwanie horkruksów Lorda Voldemorta. Ron ożenił się z Hermioną Granger i miał dwójkę dzieci – Rose i Hugona. Po opuszczeniu Hogwartu Ron został aurorem w Ministerstwie Magii.
Hermiona Granger (ang. Hermione Granger, ur.19 września 1979 r.) – fikcyjna postać z cyklu książek o Harrym Potterze autorstwa J.K. Rowling. Jest uczennicą Hogwartu, gdzie – obok Rona Weasleya – jest jednym z najlepszych przyjaciół Harry’ego Pottera. Jej ulubionym przedmiotem jest numerologia i transmutacja. Jej rodzice są mugolami, z zawodu dentystami. Dzieli dormitorium z Parvati Patil i Lavender Brown. Hermiona posiada długie, gęste, brązowe i mocno kręcone włosy oraz oczy o tej samej barwie. Hermiona jest jedną z najbardziej nietuzinkowych i najważniejszych postaci w całej serii książek o Harrym Potterze. Niejednokrotnie wybija się ponad inne postacie wiedzą i umiejętnościami. Jej imię zaczerpnięte zostało z Zimowej opowieści Wiliama Szekspira. Autorka wzorowała postać Hermiony na sobie, przedstawiając ją jako karykaturę samej siebie z czasów, gdy była nastolatką. Rowling przyznała, że w młodości na pierwszym miejscu stawiała naukę.
Rubeus Hagrid (ur. 6 grudnia 1928) - postać fikcyjna z serii Harry Potter autorstwa Joanne Kathleen Rowling. Hagrid jest strażnikiem kluczy w Szkole Magii i Czarodziejstwa Hogwart, prowadzi zajęcia z opieki nad magicznymi stworzeniami i cieszy się wielkim zaufaniem dyrektora szkoły, profesora Dumbledore, dla którego wykonuje zadania specjalne, wymagające dochowania tajemnicy. Hagrid jest pokaźnej postury, ma czarne oczy, czarne skręcone włosy i brodę, mówi z charakterystycznym akcentem. Jego cechą charakterystyczną jest fascynacja hodowlą niebezpiecznych zwierząt. Pierwszy przyjaciel Harry'ego.
Albus Percival Wulfryk Brian Dumbledore (ur. w lipcu lub sierpniu 1881, zm. prawdopodobnie 28 czerwca 1997) – postać fikcyjna występująca w serii książek o Harrym Potterze autorstwa angielskiej pisarki Joanne K. Rowling. Dumbledore był dyrektorem Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie i zarazem najpotężniejszym czarodziejem swoich czasów (tylko jego lękał się Lord Voldemort). Albus został mianowany dyrektorem po odejściu na emeryturę Dippeta. Wcześniej był nauczycielem transmutacji. Albus miał doskonałe poczucie humoru i nie przejmował się złymi opiniami na swój temat. Lubił muzykę kameralną i kręgle. Nie przepadał za fasolkami Bertiego Botta, ponieważ w młodości trafił na fasolkę o smaku wymiocin. Jego ulubiona konfitura miała smak malin. Posiadał feniksa, którego nazwał Fawkes. Kształt feniksa miał też jego patronus. Najlepszym przyjacielem Albusa w okresie jego młodości był Elfias Doge. Dumbledore miał długie, w młodości kasztanowe włosy. Na świat patrzył niebieskimi oczami zza osadzonych na haczykowatym nosie okularów-połówek. Jak twierdził, blizna na jego kolanie była dokładnym planem londyńskiego metra.
Minerwa McGonagall (ur. 4 października 1925) – fikcyjna postać z książek o Harrym Potterze. Dwukrotna dyrektorka Hogwartu (po śmierci Albusa Dumbledore'a oraz po śmierci Severusa Snape'a), nauczycielka transmutacji, opiekunka Gryffindoru, jedna z członkiń Zakonu Feniksa. Jest animagiem, potrafi przemienić się w charakterystyczną kotkę z czarnymi obwódkami wokół oczu, które przypominają okulary, jakie nosi. Również jej patronus ma kształt kota. Dowiadujemy się tego w ostatnim tomie, podczas bitwy o Hogwart, kiedy wysyła swoje patronusy z wiadomością o bitwie o zamek do innych opiekunów domów. Jest osobą, obok której nie można przejść obojętnie. Wysoka, czarnowłosa czarownica o srogim spojrzeniu z wiecznie zwężonymi ustami. Energiczna, bystra, już na pierwszej lekcji dała uczniom pokaz tego co potrafi. Umie utrzymać ciszę w klasie bez podnoszenia głosu. Jest stanowcza i wymagająca. Mimo swojego wyglądu i srogiej postury bardzo martwi i troszczy się o uczniów. Stara się być sprawiedliwa i wyrozumiała, lecz do pewnych granic rozsądku. Pod tą skorupą stanowczości jest jednak serdeczną, bardzo pomocną osobą, która nie wie, co to strach. Była przerażona tym, że Dumbledore zginął z rąk Snape'a. Nie wiedziała, dlaczego do końca mu ufał. W młodości należała do domu, którego jest teraz opiekunką, zawsze fascynowała ją transmutacja. Jest wielką fanką quidditcha, oczywiście kibicuje Gryffindorowi. Była zachwycona tym, że Harry tak cudownie lata na miotle. Albus Dumbledore miał do niej wielkie zaufanie. Na każdym rozpoczęciu roku w Hogwarcie wyczytuje listę pierwszoroczniaków, którzy kolejno byli przydzielani do czterech domów Hogwartu: Gryffindor, Ravenclaw, Hufflepuff i Slytherin. Imię Minerwa pochodzi od imienia rzymskiej bogini mądrości, nazwisko zaś od poety Williama Topaza McGonagalla, uważanego za najgorszego w historii języka angielskiego. W 6 tomie po śmierci profesora Dumbledore'a jako zastępca dyrektora tymczasowo przejęła jego stanowisko. W ostatniej części, uczy nadal w Hogwarcie przejętym przez Voldemorta i walczy z Czarnym Panem w bitwie o Hogwart, która zostaje stoczona pod koniec tomu. Pomaga też uczniom w ewakuacji przed decydującą bitwą. Była ona podczas pobytu Harry'ego w Hogwarcie jednym z jego najważniejszych mentorów, bowiem pomogła dostać się Harry'emu do drużyny Quidditcha w pierwszej klasie, mimo że przepisy tego zabraniały, służyła mu pomocą w Turnieju Trójmagicznym (w granicach obowiązujących reguł) i wspierała go w jego konflikcie z Dolores Umbridge. Harry zademonstrował wdzięczność wobec profesor McGonagall w 7. tomie, gdy rzucił na Amycusa zaklęcie Cruciatus, ponieważ ten opluł McGonagall.
Severus Snape (ur. 9 stycznia 1960, zm. 1 maja 1998) – fikcyjna postać wymyślona przez Joanne Rowling na potrzeby jej powieści. Nauczyciel w Szkole Magii i Czarodziejstwa Hogwart, opiekun domu Slytherin. Severus Snape mieszkał w dzieciństwie w mugolskim miasteczku przy ulicy Spinner's End, zaś po drugiej stronie rzeki znajdował się dom Lily Evans – matki Harrego Pottera. Odkąd zauważył, iż Lily jest "magiczna", nie spoczął póki nie opowiedział jej wszystkiego o magicznym świecie – o Hogwarcie, o Ministerstwie Magii, i innych sprawach związanych z magią. Zaprzyjaźnili się jeszcze przed wyjazdem do szkoły. Po jakimś czasie przyjaźń zamieniła się w jednostronną miłość. Snape, nazywany przez Lily Evans "Sev", do końca życia zakochany był w matce Harrego Pottera, którego znienawidził przez podobieństwo do ojca. Jego patronusem była łania, tak samo jak Lily Evans. Nauki w Hogwarcie pobierał wspólnie z jego rówieśnikami, m.in. Syriuszem Blackiem (ojcem chrzestnym Harry’ego), Remusem Lupinem, Peterem Pettigrew, a także Jamesem Potterem (ojcem Harry’ego). Wiadomo także o jego konflikcie z tym ostatnim. Obaj się szczerze nienawidzili – Snape przez wyraźne zaloty Jamesa do Lily Evans, które się zaczęły w trakcie czwartego lub piątego roku nauki, a James, już w pociągu, przed pierwszym rokiem nauki, nie zapałał do niego sympatią. Po ukończeniu szkoły dołączył do grona śmierciożerców. Był świadkiem przepowiedni profesor Sybilli Trelawney. Przekazał wszystko, co usłyszał, Voldemortowi, lecz dopiero od niego dowiedział się, że przepowiednia może mówić o dziecku Lily Potter. Gdy usłyszał, że jego pan ma zamiar zabić Potterów, zaczął błagać o darowanie życia Lily. Gdy nie przyniosło to rezultatu, w rozpaczy skontaktował się z Dumbledore’em. Przekazał swoją prośbę o uratowanie Lilly. Na pytanie dyrektora, które brzmiało: And what will you give me in return, Severus? (ang. I co mi dasz w zamian, Severusie?), odpowiedział: Everything (ang. Wszystko.) Od jakiegoś czasu przed tym wydarzeniem Potterowie wiedzieli iż w ich otoczeniu jest zdrajca. Aby uniemożliwić mu, oraz Temu, Którego Imienia Nie Wolno Wymawiać wejście do ich domu, uczynili swoim Strażnikiem Tajemnicy Petera Pettigrew. Uznali to za najlepszy wybór. Nikt by go nie szukał, był zbyt słaby oraz nic nie znaczył. Nie wiedzieli, że to właśnie on był śmierciożercą i od razu wydał ich miejsce zamieszkania Czarnemu Panu. Severus Snape jest tytułowym Księciem Półkrwi z tomu Harry Potter i Książę Półkrwi – nazwa ta pochodzi od nazwiska matki, czarownicy Eileen Prince (ang. książę), a także faktu, iż ojciec Snape'a, Tobiasz, był mugolem. W Hogwarcie był opiekunem domu Slytherin i wiadomo, że przez lata ubiegał się o posadę nauczyciela obrony przed czarną magią, co udaje mu się dopiero w szóstym tomie (Harry Potter i Książę Półkrwi). Wcześniej uczył sporządzania eliksirów. Znany był z niesprawiedliwości i brutalnego sarkazmu. Wyraźnie faworyzował Ślizgonów i nie cierpiał Gryffindoru. Bał się odrzucenia i wyjawienia swoich słabych punktów, dlatego też opanował sztukę oklumencji i legilimencji, co pozwalało mu zachować tajemniczość. Bohater złożył Narcyzie Malfoy Przysięgę Wieczystą, zobowiązującą go do pomocy Draconowi w wypełnieniu niebezpiecznego zadania, które powierzył mu Voldemort (zabicie Dumbledore’a). To właśnie hogwarcki mistrz eliksirów zabił Albusa Dumbledore'a na Wieży Astronomicznej, po czym zbiegł ze śmierciożercami. W VII tomie dowiadujemy się, że Severus był zawsze wierny Dyrektorowi, a zamordował go na jego własną prośbę, faktycznie przyspieszając jego nieuchronną śmierć i zapobiegając czekającemu go cierpieniu. Albus Dumbledore był świadomy zbliżającej się śmierci, ponieważ postąpił nierozważnie wkładając na palec pierścień Marvolo Gaunta, na którym spoczywała klątwa. Severus zatrzymał postępujące zaklęcie na jednej ręce, która poczerniała i wyglądała na martwą. Snape pomógł też (na prośbę Dumbledore'a) zdobyć Harry'emu Potterowi Miecz GryffindoraJames Potter (27 marca 1960 – 31 października 1981) – uczęszczał do Hogwartu w latach 1971 – 1978. Miał duże, orzechowe oczy, czarne włosy, które nieustannie mierzwił oraz nosił okulary (wadę wzroku odziedziczył po nim Harry). Był jedynakiem - jego rodzice byli już starzy, uważali go za swój największy skarb, więc okropnie go rozpieszczali. James rozpoczął naukę w Hogwarcie w 1971 roku, tiara przydzieliła go do Gryffindoru. Jego najlepszymi przyjaciółmi byli Syriusz Black, Remus Lupin oraz Peter Pettigrew, z którymi to założył zgromadzenie nazwane Huncwotami. Wynaleźli razem Mapę Huncwotów, uwielbiali też robić dowcipy i łamać zasady. Kiedy trójka przyjaciół odkryła, że Lupin jest wilkołakiem, postanowili zostać animagami. James zamieniał się w jelenia, Syriusz – psa, a Peter w szczura. Dzięki temu cała trójka mogła towarzyszyć Remusowi w najtrudniejszych dla niego chwilach. Mimo upodobań do łamania zasad Potter był dobrym uczniem. Wcale nie przykładał się do nauki, bo ta przychodziła mu niezwykle łatwo. Miał duże ambicje. Był utalentowanym graczem w drużynie quidditcha Gryffindoru. W filmie Harry Potter i Kamień Filozoficzny przedstawony był jako szukający, jednak Rowling ujawniła w wywiadzie, że był ścigającym[5]. Żywił ogromne uczucie do Lily Evans. Ciągle popisywał się przed nią i nagadywał o randki, jednak ta nie była nim zainteresowana. Szczególnie denerwowało jej znęcanie się Jamesa nad Severusem Snapem, uważała takie zachowanie za niedojrzałe. Dopiero na 7. roku Lily uznała, że dojrzał i umówiła się z nim. Potem zaczęli ze sobą chodzić, a wkrótce potem pobrali się. Jak powiedziała Rowling, James dostał ogromny spadek od bogatych rodziców, więc nie musiał mieć dobrze płatnej pracy. James wraz z Lily i Harrym musieli ukrywać się przed Voldemortem, zamieszkali w Dolinie Godryka. Tydzień przed ich śmiercią Albus Dumbledore zaproponował, aby uczynić Syriusza ich Strażnika Tajemnicy. Syriusz jednak bał się, że Voldemort będzie go ścigał, więc zaproponował, aby Glizdogon był ich strażnikiem, bo nikt nie powinien go podejrzewać. Ostatecznie zaszczytu dostąpił Pettigrew. Tchórzliwy Peter wyjawił wszystko Voldemortowi, więc 31 października 1981 w mieszkaniu Potterów pojawił się nieproszony gość. James zginął pierwszy, broniąc Lily i Harry'ego
Lily Potter z domu Evans (30 stycznia 1960 – 31 października 1981) – była matką Harry'ego Pottera, żoną Jamesa Pottera oraz siostrą Petunii Dursley. Pochodziła z mugolskiej rodziny. Uczęszczała do Hogwartu w tych samych latach co Huncwoci. W 1971 rozpoczęła naukę w Szkole Magii i Czarodziejstwa Hogwart. Przydzielona została przez Tiarę Przydziału do Gryffindoru. Uchodziła za niezwykle utalentowaną uczennicę. Była wyjątkowo dobra z Zaklęć i eliksirów. Miała długie, ciemno rude (kasztanowe) włosy i jasnozielone oczy w kształcie migdałów, których to kolor Harry odziedziczył. Początkowo niechętnie odnosiła się do Jamesa – uznawała go za "zarozumiałego palanta". Z czasem stosunki między nimi ociepliły się. Jamesowi udało się namówić ją do randki. Po pewnym czasie zaczęli ze sobą chodzić. Lily ukończyła szkołę w 1978. W 1980 roku urodziła syna - Harry’ego. Razem z mężem należała do Zakonu Feniksa. Lily wraz z Jamesem i Harrym musieli ukrywać się przed Voldemortem, zamieszkali w Dolinie Godryka. Tydzień przed ich śmiercią Albus Dumbledore zaproponował, aby to on był ich Strażnikiem Tajemnicy. James jednak chciał żeby to Syriusz był ich strażnikiem. Black pomyślał że Voldemort domyśli się iż to on jest Strażnikiem, więc zaproponował, aby Glizdogon był ich strażnikiem, bo nikt nie powinien go podejrzewać. Ostatecznie zaszczytu dostąpił Pettigrew. Tchórzliwy Peter wyjawił wszystko Voldemortowi, więc w mieszkaniu Potterów pojawił się nieproszony gość. Zginęła 31 października 1981 roku, po swym mężu – Jamesie, z rąk Voldemorta, broniąc Harry’ego. Oddając życie za swoje dziecko zapewniła mu najpotężniejszą ochronę jaką tylko mogła - siłę miłości. Klątwa Avada Kedavra rzucona na niemowlę "odbiła się" od Harry'ego i pozbawiła ciała oraz mocy czarnoksiężnika, który ją rzucił – Voldemorta. Jak później wyjaśniono, kawałek jego duszy który wzbił się ze zwłok Voldemorta wniknął do ciała jedynej żywej osoby w tamtym pokoju, Harry'ego Pottera. I dlatego blizna, która pozostała po "Morderczym Zaklęciu" tak go piekła, gdy w pobliżu był Voldemort. Była ulubienicą profesora Slughorna, należała do tzw. Klubu Ślimaka. Gdy Slughorn mówił, że powinna być w Slytherinie (domu którego był wtedy opiekunem), jak sam mówił po latach "otrzymywał bardzo zuchwałe odpowiedzi". W 7. tomie okazuje się, że już w dzieciństwie znała się z Severusem Snapem. To on pierwszy zauważył, że jest czarodziejką i opowiedział jej o magicznym świecie. Szybko zostali przyjaciółmi i byli nimi również w Hogwarcie, mimo że trafili do skrajnie różnych Domów w Hogwarcie (Lily do Gryffindoru, Severus do Slytherinu). Dopiero później więzi między nimi ulegały rozluźnieniu, w związku ze znajomością Severusa ze śmierciożercami oraz Lily z Jamesem Potterem. Lily ostatecznie zrywa przyjaźń z Severusem po SUMie z Obrony Przed Czarną Magią, gdy ten zaatakowany przez Pottera nazywa Lily "szlamą". Dziewczyna nie potrafiła mu tego wybaczyć mimo szczerych przeprosin i próśb Severusa.
Artur Weasley (ur. 6 lutego 1950)– prawdopodobnie syn Septymiusza Weasleya i Cedrelli Black. Był ojcem siedmiorga dzieci (Billa, Charliego, Percy’ego, Freda i George’a, Rona i Ginny), które miał z Molly Weasley. Miał brata Billusa Weasleya. Pracował dla Ministerstwa Magii w Urzędzie Niewłaściwego Użycia Produktów Mugoli (w 5. tomie znany też jako Urząd Niewłaściwego Użycia Czarów), a potem został szefem Biura Wykrywania i Konfiskaty Fałszywych Zaklęć Obronnych i Środków Ochrony Osobistej. Należał do Zakonu Feniksa. Artur Weasley bardzo interesował się mugolami, ich wynalazkami i kulturą. Kolekcjonował mugolskie przedmioty m.in. baterie, gwoździe. Pierwszy raz pojawia się w 2. tomie wraz z większością rodziny w czasie lata przed wyjazdem do Hogwartu. Wypytywał wtedy Harry'ego o wynalazki mugoli. W Harry Potter i Czara Ognia przybywa do domu wujostwa Harry’ego po niego, żeby zabrać go na Mistrzostwa Świata w Quidditchu. W piątej części przygód został dotkliwie pogryziony przez Nagini, która była horkruksem Voldemorta. Trafił potem do Szpitala Świętego Munga na oddział Urazy Magizoologiczne. W 6. tomie został szefem Biura Wykrywania i Konfiskaty Fałszywych Zaklęć Obronnych i Środków Ochrony Osobistej. Natomiast w siódmym tomie uczestniczył w transportowaniu Harry'ego do Nory. Walczył w bitwie o Hogwart i był na ślubie i weselu Billa oraz Fleur.
Molly Weasley z domu Prewett (ur. 30 października 1950) – żona Artura Weasleya i matka Charliego, Billa, Percy’ego, Freda, George’a, Rona i Ginny. Siostra zamordowanych – Gideona i Fabiana Prewettów. Ma rude włosy i brązowe oczy. Harry poznał ją w 1991 roku, przed wyjazdem do Hogwartu, kiedy mu powiedziała, jak się przechodzi na peron 9 i 3/4. Jest o dziesięć lat starsza od rodziców Harry’ego. Zajmuje się domem. Jej ulubioną piosenkarką jest Celestyna Warbeck, która śpiewa m.in. piosenkę pt. "Kociołek pełen gorącej miłości". Uwielbia także książki Gilderoya Lockharta. Bardzo martwiła się o rodzinę, Harry’ego i Hermionę po Mistrzostwach Świata w Quidditchu w 4. tomie. Przyjechała wraz z Billem na Turniej Trójmagiczny do Hogwartu. Wraz z mężem należy do Zakonu Feniksa. Bardzo się o wszystkich troszczy, ciągle boi się, że ktoś z jej rodziny umrze. Harry’ego kocha jak własnego syna. Na początku 5. części przygód, przy Grimmauld Place 12 spotkała bogina (upiór przybierający kształt tego, czego się najbardziej boi osoba, która go spotkała), który zamieniał się kolejno w: martwego Rona, martwego Billa, martwego Artura, martwych bliźniaków - Freda i George’a, martwego Percy’ego i martwego Harry’ego Pottera. W książce Harry Potter i Książę Półkrwi, kiedy jej syn Bill miał ożenić się z Fleur Delacour była temu niechętna i zapraszała ciągle Nimfadorę Tonks pocieszając ją, ponieważ ta była zakochana w Remusie Lupinie. Natomiast cała rodzina była przekonana, że chce by ta zajęła miejsce Fleur. W siódmym tomie szykowała ślub i wesele Billa oraz Fleur. Pomagali jej w tym Harry, Hermiona i reszta Weasley'ów. W bitwie o Hogwart zabiła Bellatrix Lestrange. Na urodziny Harry’ego uszykowała tort w kształcie złotego znicza i podarowała mu zegarek , który kiedyś należał do jej brata. Na pozór niezbyt potężna czarownica, lecz w walce o Hogwart pokonała zabójczynię Syriusza, jak i wielu potężnych czarodziejów. Wykazała się wtedy ogromną siłą, odwagą i sprytem.
William Artur "Bill" Weasley (ur. 29 listopada 1970) – pierworodny syn Molly Weasley i Artura Weasleya. Nosi kolczyk w kształcie kła i ma długie włosy, które wiązał w kucyk. Wysoki, ubrany najczęściej jak na koncert rockowy, na nogach ma buty ze smoczej skóry. W Hogwarcie był prefektem naczelnym. Ma pięciu braci i jedną siostrę. Należy do Zakonu Feniksa. Pracował w Egipcie dla banku Gringotta jako łamacz klątw. W szóstej części przygód zakochał się we Fleur Delacour. Cała rodzina była temu przeciwna, jednak gdy Bill został pogryziony przez wilkołaka Fenrira Greybacka, Fleur nie przestała go kochać, dzięki czemu zyskała przychylność pani Weasley i reszty rodziny. W 7. tomie wzięli ślub i mają troje dzieci: Victoire, Dominique i Louisa. Zamieszkali blisko morza w domu, który zwie się "Muszelka".
Charlie Weasley (ur. 12 grudnia 1972) – drugi syn Artura i Molly Weasley. Ma pięciu braci i jedną siostrę. Poszedł do Hogwartu w 1984 roku i Tiara Przydziału przydzieliła go do Gryffindoru. Był kapitanem i znakomitym szukającym w drużynie quidditcha. Po ukończeniu szkoły zaczął pracować w Rumunii, badając smoki, miał również osiągnięcia w ich tresurze (a przynajmniej tak twierdzi jego brat Ron). Jest członkiem Zakonu Feniksa. Sprowadził smoki do pierwszego zadania Turnieju Trójmagicznego. Miał za zadanie, po pracy poznawać nowych znajomych i namawiać ich do walki z Voldemortem. Był na Mistrzostwach Świata w Quidditchu. Harry, gdy go poznał, zauważył, że ma poparzenia na dłoniach. Charlie nigdy się nie ożenił, bo bardziej interesował się smokami niż kobietami. W 7. tomie był świadkiem na ślubie Billa i Fleur. Walczył w bitwie o Hogwart.
Percy Ignacjusz Weasley (ur. 22 sierpnia 1976) – trzeci syn Molly Weasley i Artura Weasleya oraz brat Ginny, Charliego, Billa, Freda, George’a i Rona Weasleyów. Nie był za bardzo lubiany w szkole przez uczniów, ale był ulubieńcem nauczycieli. Na piątym roku został mianowany przez dyrektora Szkoły Magii i Czarodziejstwa Hogwart Albusa Dumbledore’a prefektem Gryffindoru. W drugiej oraz trzeciej części przygód miał o rok młodszą od siebie dziewczynę Penelopę Clearwater, z którą potajemnie się spotykał. Po ukończeniu szkoły dostał posadę asystenta szefa Departamentu Międzynarodowej Współpracy Czarodziejów, a potem zastępował Barty’ego Croucha na tym stanowisku. W 5. tomie został młodszym Podsekretarzem Ministra Magii, Korneliusza Knota. Z powodu tego stanowiska odwrócił się od swojej rodziny. Barty Crouch, jego pierwszy szef mówił do niego "Weatherby". W siódmym tomie podczas bitwy o Hogwart godzi się ze swoją rodziną. Podczas walki widzi śmierć swojego brata Freda. Prawdopodobnie pomścił jego śmierć, zabijając Augustusa Rookwooda. Poślubia kobietę o imieniu Audrey i ma z nią dwójkę dzieci: Molly i Lucy.
Fred i George Weasleyowie (ur. 1 kwietnia 1978, Fred zm. 2 maja 1998) – bracia bliźniacy, tak jak reszta rodziny mają rude włosy. Synowie Molly i Artura Weasleyów, bracia Rona, Percy’ego, Charliego,Billa i Ginny Weasley. Najwięksi (po Huncwotach) dowcipnisie w Hogwarcie. Pod względem zainteresowań nie pasowali do swojej rodziny, która uważała, że nie dojdą oni do niczego w życiu. W piątej części (kiedy mieli 17 lat) opuścili Hogwart na miotłach i zajęli się prowadzeniem własnego sklepu z magicznymi przedmiotami, wymyślanymi przez nich (np. gigantojęzyczne toffi, kanarkowe kremówki, bezgłowe kapelusze i inne). Sklep znajdował się na ulicy Pokątnej 93; nosił nazwę Magiczne Dowcipy Weasleyów. Wykupili ten lokal za pieniądze, które dostali od Harry'ego Pottera (jego nagroda w Turnieju Trójmagicznym 1000 galeonów). Już w Hogwarcie wymyślali i sprzedawali Bombonierki Lesera, dzięki których można się było zwolnić z lekcji. W ich sklepie można było kupić wszystko: od Jadalnych Mrocznych Znaków i puszków pigmejskich (miniaturowych pufków), po Q-Py Blok (czekoladę wywołującą zatwardzenie). Mimo tego, że często płatali figle, wszyscy ich lubili. W Hogwarcie doczekali się nawet swojego "pomnika" – kawałek wyczarowanego przez nich bagna. Grali jako pałkarze w drużynie Quidditcha. Ich interes bardzo dobrze rozkwitał, ale w 6. części Harry’ego Pottera dowiadujemy się, że rzecz z ich sklepu udaremniła złapanie śmierciożerców przez Ginny, Rona i ich kolegów. W 7. tomie Fred Weasley zostaje uśmiercony przez śmierciożercę Rookwooda. Natomiast George, podczas transportowania Harry’ego z domu Dursleyów, traci ucho (przypadkowo) odcięte przez Snape'a zaklęciem Sectumsempra. W czacie przeprowadzonym z J. K. Rowling po premierze ostatniej części dowiadujemy się, że George ma syna, któremu dał na imię Fred na cześć zmarłego brata bliźniaka. Nadal prowadzi swój sklep z Magicznymi Dowcipami, w czym pomaga mu Ron. Rowling ujawniła, że żoną George'a została Angelina i oprócz syna Freda mieli też córkę Roxanne
Ginny Molly Potter zd. Weasley (ur. 11 sierpnia 1981) – fikcyjna postać z książek o Harrym Potterze. Jest najmłodszym dzieckiem Artura i Molly Weasley. Ma długie, płomiennorude włosy. Kolor ten jest zresztą typowy dla Weasleyów. Swoje brązowe oczy odziedziczyła po matce. Jak mawiają jej bracia, bliźniacy Fred i George, jest bardzo utalentowaną czarownicą i mimo swojego niepozornego wyglądu, obdarzona jest dużą mocą. Ginny wyspecjalizowała się w rzucaniu upiorogacków. Jest pierwszą od wielu pokoleń dziewczyną, która urodziła się w rodzie Weasleyów. Jest bardzo mądra, odważna i inteligentna. Kocha się w Harrym, od kiedy widziała go przed wejściem na peron 9 i 3/4, gdy jej brat Ron po raz pierwszy szedł do Hogwartu. Była w "Gwardii Dumbeldore'a". Uczęszczała do Szkoły Magii i Czarodziejstwa Hogwart od 1992 do 1999 roku.Albus Dumbledore-Dyrektor Szkoły Magii
Severus Snape- Nauczyciel Eliksirów (w I tomie) opiekun Slytherinu
Minerwa McGonagall-Nauczycielka Transmutacji, opiekunka Gryffindoru
Rubeus Hagrid-gajowy i strażnik kluczy w Szkole Magii i Czarodziejstwa Hogwart, prowadzi zajęcia z opieki nad magicznymi stworzeniami
Filius Flitwick – profesor zaklęć i uroków
Madam Rolanda Hooch – nauczycielka latania na miotłach oraz sędzia quidditcha.
Madame Poppy Pomfrey – pielęgniarka pracująca w skrzydle szpitalnym w Hogwarcie
Argus Filch- Woźny
Kwiryniusz Quirrell-nauczyciel Obrony Przed Czarną Magią
Liczę na naj ;D