Co się stało z państwem Franków po śmierci Karola Wielkiego ?
Pls szybko daje naj
Recommend Questions
Usuario de Brainly
May 2021 | 0 Replies
URGENTE!!! El contexto histórico de los primeros años del siglo XX se caracterizan por: I. Europa poseía la supremacía política, económica y cultural en el mundo II. La ''cuestión social'' se transformó en el problema permanente hasta princios de la ''Gran Guerra'' o ''Primera Guerra Mundial'' III. En las mentes de las grandes potencias mundiales a comienzos del siglo XX, solo hay un objetivo: ''Progresar'' ''Innovar'' y ''Cambiar el mundo'' a) I y II b) II y III c) I y III d) I, II y III
Karol Wielki zmarł w 814 roku na skutek przeziębienia. Władze w kraju przejął jego syn, Ludwik Pobożny. Nie miał jednak żadnych cech charakteru po ojcu. Okazał się władcą słabym i nieudolnym. Był wielkim dewotą, zajmował się głownie modlitwami, był całkowicie podporządkowany i posłuszny papieżowi. Buntującym się jego synom oddał trzy samodzielne królestwa w 817 roku. Sytuację państwa pogorszyły także ataki ludów (Arabów czy Normanów) na państwo, chcących wykorzystać osłabienie władzy centralnej. Po śmierci Ludwika Pobożnego nastąpiła zażarta walka o tron. Było trzech kandydatów: Lotar, Karol Łysy i Ludwik Niemiecki. W 843 roku doszło do porozumienia trzech braci zwanego traktatem w Verdun, na mocy którego najstarszy Lotar otrzymał wraz z koroną cesarską Italię, Burgundię, Fryzję i Lotaryngię; młodszy - Ludwik Niemiecki - późniejsze Niemcy; najmłodszemu Karolowi Łysemu przypadło terytorium z grubsza biorąc późniejszej Francji. Ów pas środkowy stał się na długie wieki przedmiotem rywalizacji Francji i Niemiec.
Otton III (983-1002) został koronowany na króla przez arcybiskupa Moguncji Willigisa w chwili, gdy do Niemiec dotarła wieść o śmierci cesarza Ottona II. Niewiele brakło a jego daleki wuj bawarski Kłótnik pozbawiłby go władzy. Matką Ottona była greczynka cesarzowa Teofano, regentka za czasów małoletniości syna. Otton uzyskał gruntowne wykształcenie w wielu dziedzinach nauki. Jego nauczycielem był słynny uczony i myśliciel Gerbert z Aurillac. Król objął samodzielne rządy w 15. roku życia. Otton ogłosił odnowę Imperium Rzymskiego, chciał stworzyć Imperium chrześcijańskie obejmujące Germanię, Galię, Italię i Słowiańszczyznę. Dążył jednak do tego celu drogą pokojową. Po śmierci papieża Jana XV Otton udał się do Italii, obsadził na Stolicy Apostolskiej swego kuzyna Brunona, który przyjął imię Grzegorza V. W tymże roku został ukoronowany na cesarza. Otton chciał na stałe osiąść w Rzymie, jednak opór ze strony saskich feudałów zwrócony przeciwko jego planom zmusił go do powrotu do Niemiec. W 997 r. w Rzymie wybuchł bunt pod wodzą konsula Rzymu Krescencjusza, papież Grzegorz został zmuszony opuścić Rzym a buntownicy dokonali wyboru nowego papieża Jana XVI. W rok później Otton wprowadzał Grzegorza do Rzymu, ukarał buntowników i antypapieża Jana XVI.
W lutym 999 r. zmarł papież Grzegorz V. Wybór Ottona padł na dawnego nauczyciela Gerberta z Aurillac, który przyjął imię Sylwestra II (999-1003). Sylwester dokonał kanonizacji męczennika biskupa Wojciecha, i wyświęcił Gaudentego (999-1016) na pierwszego arcybiskupa nowo powstałej metropolii gnieźnieńskiej. Otton udał się do Polski gdzie w 1000 r. miał miejsce zjazd gnieźnieński. Ostatnie dwa lata życia spędził w Niemczech, gdy w 1002 r. niespodziewanie zmarł, niezrealizowawszy swych planów. Władzę po Ottonie objął jego kuzyn, syn bawarskiego Kłótnika, Henryk (1002-1024). Henryk odrzucił plany Ottona. W latach 1002-1018 z przerwami trwała wojna polsko-niemiecka, w wyniku której polski książę Bolesław Chrobry przyłączył do swego państwa Milsko z Łużycami oraz Miśnię. Henryk zmarł bezdzietnie w roku 1024.