Literatura z pewnością uczy historii narodu. Najlepszym przykładem są powieści historyczne Henryka Sienkieiwcza, który, oprócz ukazania średniowiecznej rzeczywistości z "Krzyżakach" i nowożytnej Polski w "Trylogii", stosując historyzm, starał się przedstawić realia, w których sam żył i do których w swojej twórczości się odnosił.
Kolejnym twórcą, dzięki któremu możemy dowiedzieć się czegoś o historii Polski, jest Adam Mickiewicz. Pokazał on w "Panu Tadeuszu" przejawy szlacheckiej i bardzo charakterystycznej obyczajowości, w tle umieszczając ważne wydarzenia historyczne (np. podboje Napoleona, wspomina również o Legionach Dąbrowskiego). Mickiewicz przedstawia również okrutną politykę carskiego despotyzmu w "Dziadach" (szczególnie w części III), w których opisuje więzienną rzeczywistość skazanych za spiskową działalność filomatów i filaretów.
Stefan Żeromski w swojej twórczości ukazywał, jak działał system władzy, jak mocno postępowała rusyfikacja i wynarodowienie; przedstawiał też ważne dla pozytywizmu problemy - walkę o poprawę stanu higieny, wiedzy i warunków socjalnych niższych warstw społecznych.
Literatura z pewnością uczy historii narodu. Najlepszym przykładem są powieści historyczne Henryka Sienkieiwcza, który, oprócz ukazania średniowiecznej rzeczywistości z "Krzyżakach" i nowożytnej Polski w "Trylogii", stosując historyzm, starał się przedstawić realia, w których sam żył i do których w swojej twórczości się odnosił.
Kolejnym twórcą, dzięki któremu możemy dowiedzieć się czegoś o historii Polski, jest Adam Mickiewicz. Pokazał on w "Panu Tadeuszu" przejawy szlacheckiej i bardzo charakterystycznej obyczajowości, w tle umieszczając ważne wydarzenia historyczne (np. podboje Napoleona, wspomina również o Legionach Dąbrowskiego). Mickiewicz przedstawia również okrutną politykę carskiego despotyzmu w "Dziadach" (szczególnie w części III), w których opisuje więzienną rzeczywistość skazanych za spiskową działalność filomatów i filaretów.
Stefan Żeromski w swojej twórczości ukazywał, jak działał system władzy, jak mocno postępowała rusyfikacja i wynarodowienie; przedstawiał też ważne dla pozytywizmu problemy - walkę o poprawę stanu higieny, wiedzy i warunków socjalnych niższych warstw społecznych.