Igła zawsze ustawia się wzdłuż (lepiej powiedzieć: stycznie do) linii pola magnetycznego. Początkowo igła ustawia się zgodnie polem ziemskim magnetycznym, a ściślej wzdłuż jego poziomej składowej Bz. Natomiast przepływ prądu w przewodniku powoduje powstanie dodatkowo pola B2. Jego linie to okręgi współśrodkowe, a wektor B2 jest prostopadły do przewodnika. Teraz igła ustawia się wzdłuż wypadkowego wektora Bw, a więc igła odchyla się.
Zmiana kierunku przepływu prądu powoduje zmianę zwrotu wektora B2, a więc także i wypadkowego Bw. Odchylenie igły zmienia więc kierunek.
Igła zawsze ustawia się wzdłuż (lepiej powiedzieć: stycznie do) linii pola magnetycznego.
Początkowo igła ustawia się zgodnie polem ziemskim magnetycznym, a ściślej wzdłuż jego poziomej składowej Bz.
Natomiast przepływ prądu w przewodniku powoduje powstanie dodatkowo pola B2. Jego linie to okręgi współśrodkowe, a wektor B2 jest prostopadły do przewodnika.
Teraz igła ustawia się wzdłuż wypadkowego wektora Bw, a więc igła odchyla się.
Zmiana kierunku przepływu prądu powoduje zmianę zwrotu wektora B2, a więc także i wypadkowego Bw. Odchylenie igły zmienia więc kierunek.