Hybrydyzacja dotyczy zawsze atomu centralnego, np. C w CH₄, N w HNO₃, itp. Każde wiązanie σ (π już nie), które tworzy on z innymi atomami oraz każda niekykorzystana (wolna) para elektronowa tego atomu centalnego musi mieć swoje miejsce w przestrzeni, tj zajmować osobny orbital. W zależności od tego ile musi utworzyć cząsteczka tych zhybrydyzowanych orbitali, ma hybrydyzację:
2 hybrydy ---> sp (np węgiel w C₂H₂ dwia wiązania σ- jedno z C, drugie z H)
3--> sp² (azot w HNO₃- dwa wiązania σ, jedna para na utworzenie wiąz. koordynacyjnego z O)
4--> sp³ (np. tlen w H₂O- dwa wiązania σ i dwie wolen pary)
5--> dsp³ (siarka w SF₄- cztery wiązania σ i jedna wolna para)
6--> d²sp³( np. jod w IF₆- sześć wiązań σ)
Mam nadzieję, że rozjaśniłem, jak coś, to pytaj dalej.
Hybrydyzacja dotyczy zawsze atomu centralnego, np. C w CH₄, N w HNO₃, itp. Każde wiązanie σ (π już nie), które tworzy on z innymi atomami oraz każda niekykorzystana (wolna) para elektronowa tego atomu centalnego musi mieć swoje miejsce w przestrzeni, tj zajmować osobny orbital. W zależności od tego ile musi utworzyć cząsteczka tych zhybrydyzowanych orbitali, ma hybrydyzację:
2 hybrydy ---> sp (np węgiel w C₂H₂ dwia wiązania σ- jedno z C, drugie z H)
3--> sp² (azot w HNO₃- dwa wiązania σ, jedna para na utworzenie wiąz. koordynacyjnego z O)
4--> sp³ (np. tlen w H₂O- dwa wiązania σ i dwie wolen pary)
5--> dsp³ (siarka w SF₄- cztery wiązania σ i jedna wolna para)
6--> d²sp³( np. jod w IF₆- sześć wiązań σ)
Mam nadzieję, że rozjaśniłem, jak coś, to pytaj dalej.