Juliusz Słowacki w utworze "Grób Agamemnona" krytycznie ocenia postawy Polaków. Trafnie opisuje realia dziewiętnastowiecznej Polski. Poeta nie szczędzi gorzkich słów rodakom.Jednak niezwykle istotny jest element samokrytyki. Podmiot liryczny nie stawia się ponad narodem, bowiem pamięta, ze i on zawiódł w godzinie próby. Juliusz Słowacki dokonuje zestawienia starożytnej Grecji i ówczesnej Polski. Przywołuje dwa miejsca bitew. Były to Termopile i Cheronea. Termopile to wąwóz, w którym trzystu Spartan zatrzymało armię perską. wszyscy wojownicy zginęli ale stali się symbolem poświęcenia dla ojczyzny. Natomiast Cheronea to miejsce przegranej bitwy z Macedończykami w wyniku której Grecja utraciła niepodległość. Słowacki odmawia porównania Polaków do walecznych Spartan. Uważa ze naród nie jest tego godny. Pokazuje, że Polacy ponieśli klęske narodowa jak Grecy w bitwie pod Cheroneą. To miasto jest dla Słowackiego symbolem wstydu i porażki. Poeta także rozpatruje przyczyny upadku Rzeczyposopolitej. Zastanawia się dlaczego doszło do kolejnych jej rozbiorów. Podmiot liryczny oskarża szlachtę, uważa ze to łasnie ona przyczyniła się do osłabienia ojczyzny. ten stan społeczny zapatrzony w obce mody i wzory zatracił związek z tradycją. Szlachta gromadziła dobra materialne i ucztowała. Efektem tej hańbiącej drogi życia były rozbiory - w chwili zagrożenia nikt nie był w stanie oddać życia za ojczyznę, nikt nie chciał narażać swego majątku w imię wolności. Poeta zarzuca Polakom brak jedności i waleczności. Neguje bierna postawę szlachty. Jednak w utworze Juliusz Słowacki nie tylko gani rodaków także udziela im rad. Wzywa do zjednoczenia społeczeństwa. Pokazuje że siła jest w jedności. Prosi o odrodzenie wewnętrzne narodu, pragnie aby Polacy kierowali się rozumem i wytrwale dążyli do upragnionej wolności. Utwór "Grób Agamemnona" ma wyraźny charakter polityczny a wymowa wiersza jest bardzo osobista. Juliusz Słowacki wyraża swój ból i gorycz w związku z niedostatecznym zaangażowaniem w w sprawy narodowo-wyzwoleńcze. poeta nie chce uznać i usprawiedliwiać klęski narodowej, której przyczyny tkwią w podziałach wewnętrznych narodu.
Juliusz Słowacki w utworze "Grób Agamemnona" krytycznie ocenia postawy Polaków. Trafnie opisuje realia dziewiętnastowiecznej Polski. Poeta nie szczędzi gorzkich słów rodakom.Jednak niezwykle istotny jest element samokrytyki. Podmiot liryczny nie stawia się ponad narodem, bowiem pamięta, ze i on zawiódł w godzinie próby.
Juliusz Słowacki dokonuje zestawienia starożytnej Grecji i ówczesnej Polski. Przywołuje dwa miejsca bitew. Były to Termopile i Cheronea. Termopile to wąwóz, w którym trzystu Spartan zatrzymało armię perską. wszyscy wojownicy zginęli ale stali się symbolem poświęcenia dla ojczyzny. Natomiast Cheronea to miejsce przegranej bitwy z Macedończykami w wyniku której Grecja utraciła niepodległość. Słowacki odmawia porównania Polaków do walecznych Spartan. Uważa ze naród nie jest tego godny. Pokazuje, że Polacy ponieśli klęske narodowa jak Grecy w bitwie pod Cheroneą. To miasto jest dla Słowackiego symbolem wstydu i porażki.
Poeta także rozpatruje przyczyny upadku Rzeczyposopolitej. Zastanawia się dlaczego doszło do kolejnych jej rozbiorów. Podmiot liryczny oskarża szlachtę, uważa ze to łasnie ona przyczyniła się do osłabienia ojczyzny. ten stan społeczny zapatrzony w obce mody i wzory zatracił związek z tradycją. Szlachta gromadziła dobra materialne i ucztowała. Efektem tej hańbiącej drogi życia były rozbiory - w chwili zagrożenia nikt nie był w stanie oddać życia za ojczyznę, nikt nie chciał narażać swego majątku w imię wolności. Poeta zarzuca Polakom brak jedności i waleczności. Neguje bierna postawę szlachty.
Jednak w utworze Juliusz Słowacki nie tylko gani rodaków także udziela im rad. Wzywa do zjednoczenia społeczeństwa. Pokazuje że siła jest w jedności. Prosi o odrodzenie wewnętrzne narodu, pragnie aby Polacy kierowali się rozumem i wytrwale dążyli do upragnionej wolności.
Utwór "Grób Agamemnona" ma wyraźny charakter polityczny a wymowa wiersza jest bardzo osobista. Juliusz Słowacki wyraża swój ból i gorycz w związku z niedostatecznym zaangażowaniem w w sprawy narodowo-wyzwoleńcze. poeta nie chce uznać i usprawiedliwiać klęski narodowej, której przyczyny tkwią w podziałach wewnętrznych narodu.