Pierwiastki narodowe pojawiają się w polskiej muzyce artystycznej od XIX wieku. W tym czasie, pod wpływem budzącego się poczucia narodowej odrębności, zaczęto akcentować rodzime elementy. Czynnikiem inspirującym twórczość stał się folklor. W tematyce oper nawiązywano często do scen z historii narodu, a w muzyce instrumentalnej wykorzystywano motywy i rytmu typowe dla polskich tańców polskich. Kompozytorami, których twórczość nawiązuje do tradycji narodu są m.in. F Chopin, S. Moniuszko, K. Szymanowski.
Fryderyk Chopin w swoich utworach łączył bogate treści emocjonalne z doskonałością formy, często czerpiąc inspiracje z polskiego folkloru. Był mistrzem stylizacji, przetwarzania elementów folkloru polskiego. Wyrazem tego jest stworzenie licznych polonezów, mazurków (zawierających cechy mazura, kujawiaka i oberka), czy krakowiaków.
Stanisław Moniuszko jest, oprócz F. Chopina, najwybitniejszym kompozytorem polskim XIX wieku, głównym przedstawicielem stylu narodowego w Polsce, a przede wszystkim twórcą polskiej opery narodowej i pieśni. Kiedy w roku 1846 Moniuszko przyjechał na krótko do Warszawy, powziął pomysł stworzenia opery, której akcja rozgrywałaby się w Polsce, a muzyka nawiązywałaby do muzycznych tradycji narodowych. Tak narodziła się „Halka” z librettem Włodzimierza Wolskiego, najpierw jako utwór dwuaktowy (Wilno 1848), a następnie czteroaktowy, wystawiony w Teatrze Wielkim w Warszawie (1858). W Wilnie skomponował wiele pieśni wydanych w zeszytach (1- 6, 1844 – 1859) jako „Śpiewniki domowe” (7 –12 zostały wydane pośmiertnie w latach 1876 – 1910). Z ponad 300 pieśni solowych, pisanych przez całe życie, najpopularniejsze to: „Dziad i baba”, „Pieśń wieczorna”, „O, matko moja”, „ Prząśniczka”.
„Halka”, „Straszny dwór” i „Śpiewniki domowe” godne są umieszczenia w zbiorze największych światowych osiągnięć w zakresie muzyki wokalno-instrumentalnej. O narodowym charakterze muzyki Moniuszki świadczą zawarte w niej odniesienia do folkloru polskiego. Ponadto kompozytor stosował stylizacje tańców narodowych: mazurów, polonezów, krakowiaków, a także typowe zwroty melodyczno-rytmiczne, wywodzące się z ludowych źródeł.
Jego utwory przyczyniły się do ocalenia ojczystego języka i upowszechniania narodowej poezji w okresie zaborów. W trudnych dla Polski czasach utwory wokalno-instrumentalne Moniuszki były wielką podporą dla narodu polskiego i stanowiły "pokrzepienie serc".
Karol Szymanowski w 1905 roku przyłączył się do kompozytorów tzw. Młodej Polski, która nawiązywała do współczesnych kierunków muzyki zachodnio-europejskiej. Jednak poznanie folkloru góralskiego, badanie charakteru i cech pieśni oraz tańców podhalańskich rozbudziło zainteresowanie muzyką ludową. Nawiązanie do tradycji narodowej i Chopina, nowy stosunek do muzyki ludowej oraz silna indywidualność twórcza zadecydowały o jego historycznej pozycji w muzyce europejskiej. Stylizacja folkloru góralskiego, wykorzystanie jego cech melicznych, rytmicznych i tonalnych przejawia się 20 „Mazurkach” na fortepian i w balecie „Harnasie”.
Tekst jest moim opracowaniem, nie jest kopią z netu. Pozdrawiam.
Pierwiastki narodowe pojawiają się w polskiej muzyce artystycznej od XIX wieku. W tym czasie, pod wpływem budzącego się poczucia narodowej odrębności, zaczęto akcentować rodzime elementy. Czynnikiem inspirującym twórczość stał się folklor. W tematyce oper nawiązywano często do scen z historii narodu, a w muzyce instrumentalnej wykorzystywano motywy i rytmu typowe dla polskich tańców polskich. Kompozytorami, których twórczość nawiązuje do tradycji narodu są m.in. F Chopin, S. Moniuszko, K. Szymanowski.
Fryderyk Chopin w swoich utworach łączył bogate treści emocjonalne z doskonałością formy, często czerpiąc inspiracje z polskiego folkloru. Był mistrzem stylizacji, przetwarzania elementów folkloru polskiego. Wyrazem tego jest stworzenie licznych polonezów, mazurków (zawierających cechy mazura, kujawiaka i oberka), czy krakowiaków.
Stanisław Moniuszko jest, oprócz F. Chopina, najwybitniejszym kompozytorem polskim XIX wieku, głównym przedstawicielem stylu narodowego w Polsce, a przede wszystkim twórcą polskiej opery narodowej i pieśni. Kiedy w roku 1846 Moniuszko przyjechał na krótko do Warszawy, powziął pomysł stworzenia opery, której akcja rozgrywałaby się w Polsce, a muzyka nawiązywałaby do muzycznych tradycji narodowych. Tak narodziła się „Halka” z librettem Włodzimierza Wolskiego, najpierw jako utwór dwuaktowy (Wilno 1848), a następnie czteroaktowy, wystawiony w Teatrze Wielkim w Warszawie (1858). W Wilnie skomponował wiele pieśni wydanych w zeszytach (1- 6, 1844 – 1859) jako „Śpiewniki domowe” (7 –12 zostały wydane pośmiertnie w latach 1876 – 1910). Z ponad 300 pieśni solowych, pisanych przez całe życie, najpopularniejsze to: „Dziad i baba”, „Pieśń wieczorna”, „O, matko moja”, „ Prząśniczka”.
„Halka”, „Straszny dwór” i „Śpiewniki domowe” godne są umieszczenia w zbiorze największych światowych osiągnięć w zakresie muzyki wokalno-instrumentalnej. O narodowym charakterze muzyki Moniuszki świadczą zawarte w niej odniesienia do folkloru polskiego. Ponadto kompozytor stosował stylizacje tańców narodowych: mazurów, polonezów, krakowiaków, a także typowe zwroty melodyczno-rytmiczne, wywodzące się z ludowych źródeł.
Jego utwory przyczyniły się do ocalenia ojczystego języka i upowszechniania narodowej poezji w okresie zaborów. W trudnych dla Polski czasach utwory wokalno-instrumentalne Moniuszki były wielką podporą dla narodu polskiego i stanowiły "pokrzepienie serc".
Karol Szymanowski w 1905 roku przyłączył się do kompozytorów tzw. Młodej Polski, która nawiązywała do współczesnych kierunków muzyki zachodnio-europejskiej. Jednak poznanie folkloru góralskiego, badanie charakteru i cech pieśni oraz tańców podhalańskich rozbudziło zainteresowanie muzyką ludową. Nawiązanie do tradycji narodowej i Chopina, nowy stosunek do muzyki ludowej oraz silna indywidualność twórcza zadecydowały o jego historycznej pozycji w muzyce europejskiej. Stylizacja folkloru góralskiego, wykorzystanie jego cech melicznych, rytmicznych i tonalnych przejawia się 20 „Mazurkach” na fortepian i w balecie „Harnasie”.
Tekst jest moim opracowaniem, nie jest kopią z netu. Pozdrawiam.