Question

Pasowanie na rycerze.Tylko błagam nie dużo.Tak z grubsza. :):) Kilka zdań,cech obojetnie.

Answer 1

Uroczysta ceremonia kościelna praktykowana w średniowieczu, po której mężczyzna stawał się rycerzem.

Rycerzem mógł być tylko ten, kto pochodził z rycerskiego rodu lub człowiek uznany godnym noszenia tytułu rycerza. Sztuki walki i obowiązków rycerskich chłopcy uczyli się już od najmłodszych lat. Najpierw jako paziowie uczyli się jeździć konno, władać bronią, polować i nosić zbroję, ale także poznawali sztukę śpiewu, tańca i dobrych manier. Później tj. między 16 a 23 rokiem życia młodzieniec stawał się giermkiem doświadczonego rycerza, od którego poznawał tajniki wojennego rzemiosła. Zajmował się także końmi, czyścił zbroję swojego pana. Kiedy wykazywał się dojrzałością, umiejętnością walki i odwagą, mógł być pasowany na rycerza.

Pasowanie było ceremonią religijną i wielkim wydarzeniem dla całego dworu. Po spowiedzi, nocy spędzonej na modlitwie oraz po przyjęciu komunii świętej giermek przysięgał wierną służbę Kościołowi i swemu panu, a także obiecywał otaczać opieką słabszych oraz być prawdomównym i odważnym. Przysięgę składał na ręce kościelnego dostojnika lub możnego pana.

Osoba przyjmująca przysięgę lekko uderzała kandydata płazem miecza w ramię, wypowiadając słowa "Pasuję cię na rycerza" i wręczała mu miecz i pas rycerski (stąd nazwa ceremoniału). Od współbraci rycerz dostawał także ostrogi.