xxmoniczkaxx
Ma kształt gigantycznego, składającego się z dziewięciu kręgów stożka zwężającego się ku dołowi; na każdym kręgu piekielnym osadzeni są coraz więksi grzesznicy, a na samym dnie jest Lucyfer. Nad bramą piekła widnieje złowieszczy napis:
Lasciate ogni speranza, voi ch'entrate (Porzućcie wszelką nadzieję, wy, którzy [tu] wchodzicie).
Już w Pieśni III poeta zawarł przejmujący ogólny obraz owej krainy potępienia:
Dłoń mi na dłoni położył i lice/Ukazał jasne, duchem natchnął śmiałem,/Po czym wprowadził w głębin tajemnice./Stamtąd westchnienia, płacz, lament chorałem/Biły o próżni bezgwiezdnej tajniki./Więc, już na progu stając, zapłakałem./Okropne gwary, przeliczne języki,/Jęk bólu, wycia, to ostre, to bledsze,/I rąk klaskania, i gniewu okrzyki/Czyniły wrzawę, na czarne powietrze/Lecącą wiru wieczystymi skręty,/Jak piasek, gdy się z huraganem zetrze. (Pieśń III, 19 - 30).
Część ta obfituje w szczegółowe opisy przeróżnych okropności (słynne sceny dantejskie), takie jak motyw toczenia cieniów przez plugawe robactwo:
Nędznym, co w świecie żyli nieżywotnie,/Rój os i przykra kąsa ciało mszyca;/Jęczą, gdy ból im do żywego dotnie./Od tych ukąszeń krew tryska na lica,/Którą u stóp ich łzami napojoną/Kłąb glist natrętnych kałduny nasyca. (Pieśń III, 64 - 69)
lub rzeki wrzącej krwi:
"(...) W dół spojrzyj: oto krwi rzeka już bliska,/Gdzie w kotłujące zanurzon jest piany,/Kto gwałtem bliźnich na ziemi uciska." (Pieśń XII, 46 - 48).
Za bramą piekła znajduje się Przedpiekle, miejsce gnuśnych, wśród których spotyka Dante papieża Celestyna V. Za Acherontem, przez który Charon przewozi dusze (a tym razem gości) zaczynają się prawdziwe Kręgi piekielne, które mają następującą strukturę:
1 krąg - W Limbo rezydują dusze ludzi dobrych i sprawiedliwych, którzy nie zostali ochrzczeni. Nie doznają oni cierpienia, lecz nieustannie towarzyszy im uczucie tęsknoty. Wśród nich znajdują się cnotliwi poganie, mistrz poetów Homer, ludzie pióra: Horacy, Owidiusz, filozofowie: Sokrates, Platon, Arystoteles, Juliusz Cezar, a także bohaterowie mityczni: Hektor i Eneasz. Wszyscy oni są wykluczeni z Nieba tylko dlatego, że nie poznali Jezusa Chrystusa. 2 krąg: pod strażą Minosa znajdują się dusze ludzi, którzy nie potrafili zapanować nad zmysłami. Tutaj Dante spotyka Dydonę, Kleopatrę, Semiramidę, Achillesa, Tristana oraz parę kochanków Paolo Malatestę i Franceskę da Rimini. Ich historia była inspiracją dla wielu następców Dantego. W całym Piekle Kary potępieńców związane są z grzechami przez nich potępionymi na zasadzie contrapasso, tj. podobieństwa lub przeciwieństwa. Targanych przez zmysły za życia po śmierci targa wichura. 3 krąg: Ci, którzy nie znali umiaru w jedzeniu i piciu, są szarpani przez Cerbera. 4 krąg: Skąpcy i rozrzutnicy są tu strzeżeni przez Plutona - uosobienie gniewu. 5 krąg: Znajduje się za krwawą rzeką Styks, przez którą przeprawia Flegiasz. Dante spotyka tu potępionych za gniew, zazdrośników, ludzi leniwych i pesymistów. 6 krąg: Dusze heretyków leżą tu w płonących grobach. 7 krąg: Należy do piekła dolnego. Przebywają w nim dusze bluźnierców przeciwko bliźnim: tyrani, jak np. Dionizjos I z Syrakuz i mordercy pływają w rzece gorącej krwi - Flegetonie. W innym rejonie tego kręgu są szarpani przez harpie samobójcy. W trzecim rejonie ognisty deszcz pada na bluźnierców przeciwko Bogu. Podobna kara spotyka gwałtowników, lichwiarzy, homoseksualistów (w tej licznej dość grupie jest znany literat włoski i nauczyciel Dantego, Brunetto Latini). 8 krąg: Miejsce strzeżone przez potwora Geriona dzieli się na 10 czeluści. Rezydują tu i cierpią rozmaite męki oszuści, uwodziciele, pochlebcy, symonici (także papież Mikołaj III), hipokryci, złodzieje, fałszerze, fałszywi doradcy, wróżbici, schizmatycy. W ósmej czeluści spotyka Dante żądnego wiedzy Ulissesa (Odyseusza). 9 krąg: Jest wielką, strzeżoną przez Gigantów studnią. Dzieli się na cztery strefy. Pierwsza jest przeznaczona dla zdrajców bliskich, druga dla zdrajców ojczyzny. Jest wśród nich hrabia Ugolino, którego historia należy do najbardziej znanych fragmentów poematu. W trzeciej strefie leżą pod lodem ci, którzy zawiedli zaufanie innych. W ostatniej, na dnie piekła w towarzystwie odrażającego Lucyfera cierpią zatopieni w lodowym jeziorze Dis zdrajcy swych dobroczyńców – Judasz - zdrajca Boga, oraz Brutus i Gajusz Kasjusz Longinus - zdrajcy Cezara:
Z ust każdych sterczał grzesznik i jak pęki/Trawy w miętlicy na miazgę był tarty:/Te jednocześnie trzej cierpieli męki./Skazaniec przedni, nie dość że w zażartej/Tkwił paszczy, szarpan Disowymi szpony,/Raz po raz łypał ze skóry obdarty./Rzecze Mistrz: "Zbrodzień najsrożej męczony,/Dowiedz się, Judasz jest Iskariota;/Wewnątrz ma głowę, na zewnątrz nóg trzony". (Pieśń XXXIV, 55 - 63).
3 votes Thanks 3
IvvloonGoddess
Piekło znajduje się pod ziemią i jest podobne do stożka. Lucyfer, stracony z nieba uderzył w ziemię i w ten sposób ukształtował lejkowaty stożek. Wejście do piekła stanoi brama prowadząca do Przedpiekła. Pomiędzy nim a Piekłem płynie rzeka Acheront, przez którą dusze zmarłych przewozi Charon. Piekło dzieli się na górne i dolne i podzielone jest na kręgi. W górnym jest ich sześć, zaś w kolejnych występują grupy potępionych:
Piekło górne a) I krąg (Limbo) - dusze wielkich ludzi, którzy nie zostali ochrzczeni (fiolozofowie i poeci starożytności), b) II krąg - Ci, którzy zgrzeszyli zmysłowością, c) III - łakomczuchy d) IV - skąpi i rozrzutni e) V - gniewni i złośliwi f) VI - Gród Szatana - znajdują się tam heretycy g) VII - Ci, którzy zgrzeszyli przeciw życiu i prawom natury, czyli na przykład samobójcy, bluźniercy, lichwiarze, h) VIII - podzielony na 10 części; grzesznicy, którzy nadużyli cudzego zaufania - uwodziciele, oszuści, wróżbici, hipokryci, fałszerze, pochlebcy i) IX - podzielony na 4 podokręgi; znajdują się tam zdrajcy. W ostatnim podokręgu swą siedzibę ma Lucyfer.
Przynajmniej własnoręczne a nie skopiowane. ;]
5 votes Thanks 4
sonia19945
Obraz piekla w drastyczny sposob pokazuje co sie dzieje z grzesznikami po smierci. ukazuje ich smutki i ich cierpienie. pieklo bylo podzielone na stopnie cierpienia. najgorzej mieli ci ktorzy ranili bliskiech i przyjaciol .
Lasciate ogni speranza, voi ch'entrate
(Porzućcie wszelką nadzieję, wy, którzy [tu] wchodzicie).
Już w Pieśni III poeta zawarł przejmujący ogólny obraz owej krainy potępienia:
Dłoń mi na dłoni położył i lice/Ukazał jasne, duchem natchnął śmiałem,/Po czym wprowadził w głębin tajemnice./Stamtąd westchnienia, płacz, lament chorałem/Biły o próżni bezgwiezdnej tajniki./Więc, już na progu stając, zapłakałem./Okropne gwary, przeliczne języki,/Jęk bólu, wycia, to ostre, to bledsze,/I rąk klaskania, i gniewu okrzyki/Czyniły wrzawę, na czarne powietrze/Lecącą wiru wieczystymi skręty,/Jak piasek, gdy się z huraganem zetrze. (Pieśń III, 19 - 30).
Część ta obfituje w szczegółowe opisy przeróżnych okropności (słynne sceny dantejskie), takie jak motyw toczenia cieniów przez plugawe robactwo:
Nędznym, co w świecie żyli nieżywotnie,/Rój os i przykra kąsa ciało mszyca;/Jęczą, gdy ból im do żywego dotnie./Od tych ukąszeń krew tryska na lica,/Którą u stóp ich łzami napojoną/Kłąb glist natrętnych kałduny nasyca. (Pieśń III, 64 - 69)
lub rzeki wrzącej krwi:
"(...) W dół spojrzyj: oto krwi rzeka już bliska,/Gdzie w kotłujące zanurzon jest piany,/Kto gwałtem bliźnich na ziemi uciska." (Pieśń XII, 46 - 48).
Za bramą piekła znajduje się Przedpiekle, miejsce gnuśnych, wśród których spotyka Dante papieża Celestyna V. Za Acherontem, przez który Charon przewozi dusze (a tym razem gości) zaczynają się prawdziwe Kręgi piekielne, które mają następującą strukturę:
1 krąg - W Limbo rezydują dusze ludzi dobrych i sprawiedliwych, którzy nie zostali ochrzczeni. Nie doznają oni cierpienia, lecz nieustannie towarzyszy im uczucie tęsknoty. Wśród nich znajdują się cnotliwi poganie, mistrz poetów Homer, ludzie pióra: Horacy, Owidiusz, filozofowie: Sokrates, Platon, Arystoteles, Juliusz Cezar, a także bohaterowie mityczni: Hektor i Eneasz. Wszyscy oni są wykluczeni z Nieba tylko dlatego, że nie poznali Jezusa Chrystusa.
2 krąg: pod strażą Minosa znajdują się dusze ludzi, którzy nie potrafili zapanować nad zmysłami. Tutaj Dante spotyka Dydonę, Kleopatrę, Semiramidę, Achillesa, Tristana oraz parę kochanków Paolo Malatestę i Franceskę da Rimini. Ich historia była inspiracją dla wielu następców Dantego. W całym Piekle Kary potępieńców związane są z grzechami przez nich potępionymi na zasadzie contrapasso, tj. podobieństwa lub przeciwieństwa. Targanych przez zmysły za życia po śmierci targa wichura.
3 krąg: Ci, którzy nie znali umiaru w jedzeniu i piciu, są szarpani przez Cerbera.
4 krąg: Skąpcy i rozrzutnicy są tu strzeżeni przez Plutona - uosobienie gniewu.
5 krąg: Znajduje się za krwawą rzeką Styks, przez którą przeprawia Flegiasz. Dante spotyka tu potępionych za gniew, zazdrośników, ludzi leniwych i pesymistów.
6 krąg: Dusze heretyków leżą tu w płonących grobach.
7 krąg: Należy do piekła dolnego. Przebywają w nim dusze bluźnierców przeciwko bliźnim: tyrani, jak np. Dionizjos I z Syrakuz i mordercy pływają w rzece gorącej krwi - Flegetonie. W innym rejonie tego kręgu są szarpani przez harpie samobójcy. W trzecim rejonie ognisty deszcz pada na bluźnierców przeciwko Bogu. Podobna kara spotyka gwałtowników, lichwiarzy, homoseksualistów (w tej licznej dość grupie jest znany literat włoski i nauczyciel Dantego, Brunetto Latini).
8 krąg: Miejsce strzeżone przez potwora Geriona dzieli się na 10 czeluści. Rezydują tu i cierpią rozmaite męki oszuści, uwodziciele, pochlebcy, symonici (także papież Mikołaj III), hipokryci, złodzieje, fałszerze, fałszywi doradcy, wróżbici, schizmatycy. W ósmej czeluści spotyka Dante żądnego wiedzy Ulissesa (Odyseusza).
9 krąg: Jest wielką, strzeżoną przez Gigantów studnią. Dzieli się na cztery strefy. Pierwsza jest przeznaczona dla zdrajców bliskich, druga dla zdrajców ojczyzny. Jest wśród nich hrabia Ugolino, którego historia należy do najbardziej znanych fragmentów poematu. W trzeciej strefie leżą pod lodem ci, którzy zawiedli zaufanie innych. W ostatniej, na dnie piekła w towarzystwie odrażającego Lucyfera cierpią zatopieni w lodowym jeziorze Dis zdrajcy swych dobroczyńców – Judasz - zdrajca Boga, oraz Brutus i Gajusz Kasjusz Longinus - zdrajcy Cezara:
Z ust każdych sterczał grzesznik i jak pęki/Trawy w miętlicy na miazgę był tarty:/Te jednocześnie trzej cierpieli męki./Skazaniec przedni, nie dość że w zażartej/Tkwił paszczy, szarpan Disowymi szpony,/Raz po raz łypał ze skóry obdarty./Rzecze Mistrz: "Zbrodzień najsrożej męczony,/Dowiedz się, Judasz jest Iskariota;/Wewnątrz ma głowę, na zewnątrz nóg trzony". (Pieśń XXXIV, 55 - 63).
Piekło górne
a) I krąg (Limbo) - dusze wielkich ludzi, którzy nie zostali ochrzczeni (fiolozofowie i poeci starożytności),
b) II krąg - Ci, którzy zgrzeszyli zmysłowością,
c) III - łakomczuchy
d) IV - skąpi i rozrzutni
e) V - gniewni i złośliwi
f) VI - Gród Szatana - znajdują się tam heretycy
g) VII - Ci, którzy zgrzeszyli przeciw życiu i prawom natury, czyli na przykład samobójcy, bluźniercy, lichwiarze,
h) VIII - podzielony na 10 części; grzesznicy, którzy nadużyli cudzego zaufania - uwodziciele, oszuści, wróżbici, hipokryci, fałszerze, pochlebcy
i) IX - podzielony na 4 podokręgi; znajdują się tam zdrajcy. W ostatnim podokręgu swą siedzibę ma Lucyfer.
Przynajmniej własnoręczne a nie skopiowane. ;]