Sztuka chrześcijańska Wschodniego Cesarstwa Rzymskiego (Bizantyńskiego) i kręgu jego oddziaływania. Za jej początek uważa się założenie Konstantynopola (330), podział Cesarstwa w 395 roku lub czasy Justyniana (VI wiek), za koniec - rok 1453.
Sztuka: Najdoskonalszym dziełem jest Hagia Sophia - kośc. Mądrości Bożej w Konstantynopolu (532-537), z nowatorsko rozwiązaną kopułą; wyróżniają się kościoły w Rawennie: San Apollinare Nuovo, San Apollinare in Classe i San Vitale (VI. w.)
sztuka chrześcijańska Wschodniego Cesarstwa Rzymskiego (Bizantyńskiego) i kręgu jego oddziaływania. Za jej początek uważa się założenie Konstantynopola (330), podział Cesarstwa w 395 roku lub czasy Justyniana (VI wiek), za koniec - rok 1453. Sztuka ta stanowiła przedłużenie greckiej sztuki starożytnej i wypowiadała się głównie w architekturze, przede wszystkim sakralnej.
Sztuka chrześcijańska Wschodniego Cesarstwa Rzymskiego (Bizantyńskiego) i kręgu jego oddziaływania. Za jej początek uważa się założenie Konstantynopola (330), podział Cesarstwa w 395 roku lub czasy Justyniana (VI wiek), za koniec - rok 1453.
Sztuka: Najdoskonalszym dziełem jest Hagia Sophia - kośc. Mądrości Bożej w Konstantynopolu (532-537), z nowatorsko rozwiązaną kopułą; wyróżniają się kościoły w Rawennie: San Apollinare Nuovo, San Apollinare in Classe i San Vitale (VI. w.)
sztuka chrześcijańska Wschodniego Cesarstwa Rzymskiego (Bizantyńskiego) i kręgu jego oddziaływania. Za jej początek uważa się założenie Konstantynopola (330), podział Cesarstwa w 395 roku lub czasy Justyniana (VI wiek), za koniec - rok 1453. Sztuka ta stanowiła przedłużenie greckiej sztuki starożytnej i wypowiadała się głównie w architekturze, przede wszystkim sakralnej.