Jan Kochanowski był najwybitniejszym poetą epoki renesansu (odrodzenia). Ten okres historyczno-literacki trwał w Polsce od II połowy XV w. do końca XVI w. Obowiązywało wówczas hasło: "Człowiekiem jestem i nic co ludzkie nie jest mi obce". Ci co go głosili nazywali się humanistami. Za najwyższą wartość uznawano człowieka. CZłowiek renesansu interesował się przede wszystkim życiem doczesnym, ziemskim, a mniej interesował go byt poza grobowy. W tej epoce Polska była jednym z najpotężniejszych krajów w Europie. Wtedy utwory literackie zaczęto pisać w językach narodowych. Jeżeli chodzi o Kochanowskiego żył w latach 1530-1584. Znany jako poeta, tłumacz i także dramatopisarz. Do jego dzieł należą:polskie pieśni, fraszki, tereny, które poświęcił zmarłej córce. Studiował w Krakowie i Padwie. Był sekretarzem króla Zygmunta Augusta, przyjął również święcenia kapłańskie, lecz zrzekł się kapłaństwa, biorąc ślub z Dorotą Podlodowską. Osiedlił się w Czarnolesie, gdzie później zmarł na atak serca.
Jan Kochanowski był najwybitniejszym poetą epoki renesansu (odrodzenia). Ten okres historyczno-literacki trwał w Polsce od II połowy XV w. do końca XVI w. Obowiązywało wówczas hasło: "Człowiekiem jestem i nic co ludzkie nie jest mi obce". Ci co go głosili nazywali się humanistami.
Za najwyższą wartość uznawano człowieka. CZłowiek renesansu interesował się przede wszystkim życiem doczesnym, ziemskim, a mniej interesował go byt poza grobowy. W tej epoce Polska była jednym z najpotężniejszych krajów w Europie. Wtedy utwory literackie zaczęto pisać w językach narodowych.
Jeżeli chodzi o Kochanowskiego żył w latach 1530-1584. Znany jako poeta, tłumacz i także dramatopisarz. Do jego dzieł należą:polskie pieśni, fraszki, tereny, które poświęcił zmarłej córce. Studiował w Krakowie i Padwie. Był sekretarzem króla Zygmunta Augusta, przyjął również święcenia kapłańskie, lecz zrzekł się kapłaństwa, biorąc ślub z Dorotą Podlodowską. Osiedlił się w Czarnolesie, gdzie później zmarł na atak serca.