Question

Opowiadanie pt. Moja podróz w nieznane z elementami humoru .

Answer 1

Postanowione. Za kilka dni ja i kilku śmiałków z naszego klubu „Włóczęgów” wyruszamy w nieznane…
                Nie spałem całą noc.  To wszystko przez tą wycieczkę. Ja i kilku moich kolegów stoimy właśnie na parkingu przed szkołą i czekamy na busa, który zawiezie nas w nieznane. Do tej pory nie wiemy, gdzie się udamy. To tajemnica. Cel wyprawy jest znany jedynie naszemu przewodnikowi.
- Witajcie dzieci! Gotowi na wielką wyprawę? Wyruszamy?- zapytał rubasznie pan Kazio.
- Gotowi, gotowi!- krzyknęliśmy chórem.
                Ruszyliśmy. Bus jechał kilka godzin. Minęliśmy wiele wsi i kilka dużych miast, aż w końcu dotarliśmy.
                Dookoła roztaczał się niesamowity widok gór zasnutych mgłą. Poza tym nic nie było. Jak okiem sięgnąć - góry i zielone pastwiska.
                - Nie widać żadnych domów.- zaczęliśmy przekrzykiwać jeden drugiego.
                - Jesteśmy w Bieszczadach - powiedział przewodnik.- Przez te parę dni postaram się nauczyć was, jak obcować z przyrodą - ciągnął dalej pan Kazio.
                I rzeczywiście było jak w bajce. Poznaliśmy wiele zwierząt-nie tylko owce- zobaczyliśmy rysia i stado żubrów, a nawet  olbrzymiego niedźwiedzia. Nocą straszyło nas wycie wilków, bo przecież jako prawdziwi „włóczędzy”, spaliśmy w namiotach na polanie.
                Ta wyprawa była niezapomnianym i niesamowitym przeżyciem.