W warunkach peryglacjalnych dużą rolę odgrywała też działalność wiatru. Wiejące od czoła lądolodu wiatry wywiewały drobne cząstki z osadów wodnolodowcowych oraz glin zwałowych i akumulowały je w południowej części kraju w postaci pokryw lessowych. Less jest osadem pylastym, składającym się z ziaren o wielkości od 0.05 do 0.01 mm. Jest to przeważnie pył kwarcowy, zawierający znaczną domieszkę węglanu wapnia. Less osadził się na Wyżynie Lubelskiej, w obrzeżeniu Gór Świętokrzyskich, w Niecce Nidziańskiej oraz na Nizinie Śląskiej. Miąższość pokładów lessu sięga miejscami nawet do 30 m. U schyłku ostatniego zlodowacenia w wyniku akumulacyjnej działalności wiatru powstały wydmy śródlądowe. Występują one przede wszystkim na piaszczystych terenach pradolin (np. kotliny dolinne: Gorzowska, Toruńska, Warszawska) i rozległych równinach sandrowych (np. sandr tucholski) w postaci najczęściej wydm parabolicznych i prostych oraz nieregularnych pagórków.
W warunkach peryglacjalnych dużą rolę odgrywała też działalność wiatru. Wiejące od czoła lądolodu wiatry wywiewały drobne cząstki z osadów wodnolodowcowych oraz glin zwałowych i akumulowały je w południowej części kraju w postaci pokryw lessowych. Less jest osadem pylastym, składającym się z ziaren o wielkości od 0.05 do 0.01 mm. Jest to przeważnie pył kwarcowy, zawierający znaczną domieszkę węglanu wapnia. Less osadził się na Wyżynie Lubelskiej, w obrzeżeniu Gór Świętokrzyskich, w Niecce Nidziańskiej oraz na Nizinie Śląskiej. Miąższość pokładów lessu sięga miejscami nawet do 30 m. U schyłku ostatniego zlodowacenia w wyniku akumulacyjnej działalności wiatru powstały wydmy śródlądowe. Występują one przede wszystkim na piaszczystych terenach pradolin (np. kotliny dolinne: Gorzowska, Toruńska, Warszawska) i rozległych równinach sandrowych (np. sandr tucholski) w postaci najczęściej wydm parabolicznych i prostych oraz nieregularnych pagórków.
W gorach swietokrzyskich wystepuje pietrzenie sie gor i efekt uboczny ogolnie uksztaltowanie jest wyzynne