Opisz zmiany, które zaszły w środowisku geograficznym po ustąpieniu lądolodu z obszaru Polski ok. 12 tys. lat temu. Rozwiń w 4-5 zdaniach.
Zgłoś nadużycie!
Działalnosc lądolodu i wód polodowcowych doprowadziła do osadzania się różnorodnego materiału skalnego. w jego skład wchodziły piaski, żwiry, gliny i róznej wielkości głazy. Rzeźba na takim terenie nosi nazwę młodoglacjalnej. jest charakterystyczna dla pojezierzy. w wyniku akumulacji powstały wzgórza moren czołowych, głazy narzutowe.
14 votes Thanks 2
gabi01234
Po ustąpieniu lądolodu powstały sandry lessy pradoliny ozy i rynny, jeziora polodocowe:rynnowe,morenowe,a takze takze zjawiska krasowe na wyz. krakowsko czestochowskie. Formy utworzone w warunkach klimatu peryglacjalnego miały następujący przebieg. Wraz z narastaniem czasz lądolodów na ich przedpolu rozwijała się rozległa strefa peryglacjalna (o szerokości do ok. l tys. km), w której panował klimat subarktyczny. Zimny klimat peryglacjalny byt przyczyną intensywnego wietrzenia mrozowego skał i wzmożonych procesów denudacyjnych, które zachodziły w warunkach zamarzniętego podłoża - wieloletniej zmarzliny. Latem powierzchniowa warstwa zmarzliny rozmarzała, tworząc tzw. warstwę czynną. W warunkach pełzania całej warstwy czynnej, na obszarze poza zasięgiem zlodowacenia Wisły zniszczeniu i złagodzeniu uległy formy polodowcowe i fluwialne. Zniknęły zagłębienia bezodpływowe na powierzchni moreny dennej, a wzgórza moren czołowych, kemów i ozów zachowały się w formach szczątkowych. W warunkach peryglacjalnych dużą rolę odgrywała też działalność wiatru. Wiejące od czoła lądolodu wiatry wywiewały drobne cząstki z osadów wodnolodowcowych oraz glin zwałowych i akumulowały je w południowej części kraju w postaci pokryw lessowych. Less jest osadem pylastym, składającym się z ziaren o wielkości od 0.05 do 0.01 mm. Jest to przeważnie pył kwarcowy, zawierający znaczną domieszkę węglanu wapnia. Less osadził się na Wyżynie Lubelskiej, w obrzeżeniu Gór Świętokrzyskich, w Niecce Nidziańskiej oraz na Nizinie Śląskiej. Miąższość pokładów lessu sięga miejscami nawet do 30 m. U schyłku ostatniego zlodowacenia w wyniku akumulacyjnej działalności wiatru powstały wydmy śródlądowe. Występują one przede wszystkim na piaszczystych terenach pradolin (np. kotliny dolinne: Gorzowska, Toruńska, Warszawska) i rozległych równinach sandrowych (np. sandr tucholski) w postaci najczęściej wydm parabolicznych i prostych oraz nieregularnych pagórków.
10 votes Thanks 0
pitr1996
Najważniejszą pozostałością po działalności lądolodu jest rzeźba młodoglacjalna. Dziś jednak możemy oglądać te zjawisko tylko na północy kraju.Przez to zmieniło się ukształtowanie terenu i pojawiły się moreny denne, moreny czołowe, jeziora polodowcowe- morenowe i rynnowe. pozostałością po lądolodzie są także pradoliny.
Formy utworzone w warunkach klimatu peryglacjalnego miały następujący przebieg. Wraz z narastaniem czasz lądolodów na ich przedpolu rozwijała się rozległa strefa peryglacjalna (o szerokości do ok. l tys. km), w której panował klimat subarktyczny. Zimny klimat peryglacjalny byt przyczyną intensywnego wietrzenia mrozowego skał i wzmożonych procesów denudacyjnych, które zachodziły w warunkach zamarzniętego podłoża - wieloletniej zmarzliny. Latem powierzchniowa warstwa zmarzliny rozmarzała, tworząc tzw. warstwę czynną. W warunkach pełzania całej warstwy czynnej, na obszarze poza zasięgiem zlodowacenia Wisły zniszczeniu i złagodzeniu uległy formy polodowcowe i fluwialne. Zniknęły zagłębienia bezodpływowe na powierzchni moreny dennej, a wzgórza moren czołowych, kemów i ozów zachowały się w formach szczątkowych. W warunkach peryglacjalnych dużą rolę odgrywała też działalność wiatru. Wiejące od czoła lądolodu wiatry wywiewały drobne cząstki z osadów wodnolodowcowych oraz glin zwałowych i akumulowały je w południowej części kraju w postaci pokryw lessowych. Less jest osadem pylastym, składającym się z ziaren o wielkości od 0.05 do 0.01 mm. Jest to przeważnie pył kwarcowy, zawierający znaczną domieszkę węglanu wapnia. Less osadził się na Wyżynie Lubelskiej, w obrzeżeniu Gór Świętokrzyskich, w Niecce Nidziańskiej oraz na Nizinie Śląskiej. Miąższość pokładów lessu sięga miejscami nawet do 30 m. U schyłku ostatniego zlodowacenia w wyniku akumulacyjnej działalności wiatru powstały wydmy śródlądowe. Występują one przede wszystkim na piaszczystych terenach pradolin (np. kotliny dolinne: Gorzowska, Toruńska, Warszawska) i rozległych równinach sandrowych (np. sandr tucholski) w postaci najczęściej wydm parabolicznych i prostych oraz nieregularnych pagórków.