Wychowanie spartańskie polegan na dbaniu o posturę fizyczną . Nauka i rozwój intelektualny spadała tam na 2 plan. Dzieci od małego skolone są w walce i obronie. By stać sie zawodowymi wojownikami.Najsłabsze ogniwa są wyrzycane z miasta. Najczeście dokonuje sie selekcji u dzieci które po oględzinach i stwierdzeniu że nie podołają sa zabijane. Spartańskie warunki szacują sie bardzo skąpymi warunkami życia. U spartan cechą charakterystyczną była mowa lakoiczna inaczej krótka odpowiedzi zwięzłe i którkie nie było tam miejsca na rozbudowane zdania. Najprawdopodobniej nawet nie umieliby stworzyć długiego zwiezłego zdania .
Chłopców do siódmego roku życia wychowywały matki. Spartanie już w wieku niemowlęcym byli kąpani w lodowatej wodzie górskich strumieni. Dzięki temu mieli stać się silni i zdrowi. 7 - letni chłopcy rozpoczynali wychowanie państwowe, a mając 12 lat trafili do koszar. Pod okiem opiekunów uczestniczyli wówczas w szkoleniu wojskowym.
Spartanie opuszczali koszary dopiero po 30 roku życia. W razie wojny mogli jednak zostać powołani do wojska. Po powrocie do domu otrzymywali od państwa ziemię, a także uzyskiwali prawa polityczne.
Wychowanie spartańskie polegan na dbaniu o posturę fizyczną . Nauka i rozwój intelektualny spadała tam na 2 plan. Dzieci od małego skolone są w walce i obronie. By stać sie zawodowymi wojownikami.Najsłabsze ogniwa są wyrzycane z miasta. Najczeście dokonuje sie selekcji u dzieci które po oględzinach i stwierdzeniu że nie podołają sa zabijane. Spartańskie warunki szacują sie bardzo skąpymi warunkami życia. U spartan cechą charakterystyczną była mowa lakoiczna inaczej krótka odpowiedzi zwięzłe i którkie nie było tam miejsca na rozbudowane zdania. Najprawdopodobniej nawet nie umieliby stworzyć długiego zwiezłego zdania .
Chłopców do siódmego roku życia wychowywały matki. Spartanie już w wieku niemowlęcym byli kąpani w lodowatej wodzie górskich strumieni. Dzięki temu mieli stać się silni i zdrowi. 7 - letni chłopcy rozpoczynali wychowanie państwowe, a mając 12 lat trafili do koszar. Pod okiem opiekunów uczestniczyli wówczas w szkoleniu wojskowym.
Spartanie opuszczali koszary dopiero po 30 roku życia. W razie wojny mogli jednak zostać powołani do wojska. Po powrocie do domu otrzymywali od państwa ziemię, a także uzyskiwali prawa polityczne.