Opisz wybrany punkt .. ;)) z "krzyżakow" (plis na jutro)
1.Zaintonowanie pieśni "bogurodzica"
2.Zacięta walka pod grunwaldem
3.Śmierć Ulryka von Jungingena ..
prosze ;p
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2025 KUDO.TIPS - All rights reserved.
2.
15 lipca 1410 r. doszło do walnej bitwy w Wielkiej Wojnie państw Unii Jagiellońskiej,czyli Polski i Wielkiego Księstwa Litewskiego, przeciwko Zakonowi Krzyżackiemu. Na
polach Grunwaldu stanęło do walki ok. 30 tysięcy rycerskiej jazdy z Polski, Litwy i Rusi,
którą dowodził król Władysław Jagiełło i siły Zakonu liczące ok. 16 tysięcy jezdnych, pod
wodzą wielkiego mistrza Ulryka von Jungingen. Piechota nie odgrywała większej roli.
Wbrew tradycji nie było tzw. wilczych dołów, natomiast Krzyżacy dysponowali działami,
których użyli w pierwszej fazie bitwy jako pierwsi w tej części Europy.
Król celowo odwlekał rozpoczęcie bitwy, co skłoniło wielkiego mistrza do wysłania,
zgodnie z obyczajem rycerskim, dwóch heroldów z nagimi mieczami z wezwaniem do walki.
W tym czasie wojska krzyżackie cofnęły się, dając więcej miejsca do rozwinięcia szeregów
wojskom polskim i litewskim.
Bitwa rozpoczęła się około południa i trwała 7 godzin. Najpierw uderzyła lekka jazda
litewsko-ruska, a następnie weszła do walki ciężka jazda obu stron. Większość oddziałów
litewskich nie sprostała jednak lepiej opancerzonemu przeciwnikowi i po godzinie walki
rzuciła się do ucieczki. Do skrzydła polskiego udało się przebić – pomimo dużych strat –
trzem chorągwiom smoleńskim pod wodzą brata Jagiełły Semena Lingwena. Za uciekającymi
Litwinami ruszyły w pogoń chorągwie krzyżackie, co odciążyło polskie skrzydło.
Zacięta walka trwała nadal. Krytycznym dla Polaków momentem był upadek chorągwi
(gonfanonu) z Orłem Białym, lecz rycerze polscy szybko zdołali ją podnieść. Od tego
wydarzenia strona polska zaczęła przeważać. Powracający z pościgu za Litwinami Krzyżacy
byli kolejno częściami rozbijani. Widząc rozwój wydarzeń, ok. godz. 15 wielki mistrz ruszył
do decydującego uderzenia na czele 16 odwodowych chorągwi (brały one prawdopodobnie
udział w pierwszej fazie bitwy). Polacy na czas odkryli manewr nieprzyjaciela, król
wprowadził do walki kolejne odwody, a na pole bitwy powróciła część chorągwi litewskich.
Krzyżacy zostali okrążeni i zniszczeni.
Zginął wielki mistrz i większość znajdującej się przy nim starszyzny zakonnej. Część
Krzyżaków wyrwała się z okrążenia i szukała schronienia w obozie, część uciekała dalej ku
Malborkowi. Lekka jazda ścigała uciekających. Bitwę zakończył szturm obozu krzyżackiego.
Klęska wojsk krzyżackich była całkowita. Na ok. 250 braci-rycerzy biorących udział w bitwie
203 poległo, w tym wielki mistrz Zakonu Ulryk von Jungingen, wielki marszałek Fryderyk
von Wallenrode, wielki komtur Kuno von Lichtenstein. Zginęło ponad 8 tys. żołnierzy armii
krzyżackiej. Do niewoli dostali się m.in. książę szczeciński Kazimierz i oleśnicki Konrad