Stabilność wirusów grypy w środowisku bardzo silnie zależy od temperatury. Przy przeciętnej letniej temperaturze 20 °C wirusy przyschnięte do powierzchni mogą przetrwać do ośmiu godzin. Przy 22 °C przetrzymuja w ekskrementach, tkankach padłych zwierząt i wodzie co najmniej 4 dni, przy temperaturze 0 °C ponad 30 dni, a w lodzie wykazują niemal nieograniczoną przeżywalność. Badacze z NIH w USA stwierdzili w 2008, że otoczka lipidowa wirusów grypy zmienia się w niższych temperaturach. Przez to wirus stabilizuje się i dłużej pozostaje wirulentny[2].
Powyżej 22 °C stabilność wirusów grypy zmniejsza sie jednak wyraźnie. Przy 56 °C zostają zdezaktywowane w czasie 3 godzin, a przy 60 °C – w czasie 30 minut[3]. Od 70 °C wirus obumiera i ostatecznie traci zakaźność.
Stabilność wirusów grypy w środowisku bardzo silnie zależy od temperatury. Przy przeciętnej letniej temperaturze 20 °C wirusy przyschnięte do powierzchni mogą przetrwać do ośmiu godzin. Przy 22 °C przetrzymuja w ekskrementach, tkankach padłych zwierząt i wodzie co najmniej 4 dni, przy temperaturze 0 °C ponad 30 dni, a w lodzie wykazują niemal nieograniczoną przeżywalność. Badacze z NIH w USA stwierdzili w 2008, że otoczka lipidowa wirusów grypy zmienia się w niższych temperaturach. Przez to wirus stabilizuje się i dłużej pozostaje wirulentny[2].
Powyżej 22 °C stabilność wirusów grypy zmniejsza sie jednak wyraźnie. Przy 56 °C zostają zdezaktywowane w czasie 3 godzin, a przy 60 °C – w czasie 30 minut[3]. Od 70 °C wirus obumiera i ostatecznie traci zakaźność.