Szybowiec to statek powietrzny cięższy od powietrza (aerodyna) nie posiadający własnego napędu, czyli silnika.
Start szybowca odbywa się dzięki wyciągarce lub samolotowi (na szybowiskach górskich rozpędzano też szybowce przy pomocy gumowych lin, lub przez wykorzystanie tzw. startu grawitacyjnego; szybowiec jest staczany ze stoku, po nabraniu odpowiedniej prędkości przyrost siły nośnej powoduje możliwość oderwania się szybowca od powierzchni stoku). Po wyholowaniu na żądaną wysokość szybowiec wyczepia linę holującą i rozpoczyna samodzielny lot.
Unosi się dzięki sile nośnej powstającej na skrzydle. Prędkość postępowa uzyskiwana jest dzięki lotowi ślizgowemu, kosztem utraty wysokości. Szybowiec może wykorzystywać prądy termiczne lub prądy orograficzne w celu utrzymania lub zwiększenia wysokości i prędkości. Szybowiec zazwyczaj posiada kadłub, skrzydło, statecznik poziomy i pionowy. Znane są przykłady innych konfiguracji (np. układ kaczki), ale nie zdobyły one popularności.
Szybowiec to statek powietrzny cięższy od powietrza (aerodyna) nie posiadający własnego napędu, czyli silnika.
Start szybowca odbywa się dzięki wyciągarce lub samolotowi (na szybowiskach górskich rozpędzano też szybowce przy pomocy gumowych lin, lub przez wykorzystanie tzw. startu grawitacyjnego; szybowiec jest staczany ze stoku, po nabraniu odpowiedniej prędkości przyrost siły nośnej powoduje możliwość oderwania się szybowca od powierzchni stoku). Po wyholowaniu na żądaną wysokość szybowiec wyczepia linę holującą i rozpoczyna samodzielny lot.
Unosi się dzięki sile nośnej powstającej na skrzydle. Prędkość postępowa uzyskiwana jest dzięki lotowi ślizgowemu, kosztem utraty wysokości. Szybowiec może wykorzystywać prądy termiczne lub prądy orograficzne w celu utrzymania lub zwiększenia wysokości i prędkości. Szybowiec zazwyczaj posiada kadłub, skrzydło, statecznik poziomy i pionowy. Znane są przykłady innych konfiguracji (np. układ kaczki), ale nie zdobyły one popularności.