Opisz sytuację polityczną w ZSRR w latach 1953-1956.Jakie zmiany w stanowisku ZSRR wprowadził XX Zjazd KPZR?
Pilne, na jutro!
Zgłoś nadużycie!
Odpowiedzi na te pytania już kiedyś komuś pisałam i były poprawne, więc kopiuję je. Nie są to cudze odpowiedzi tylko moje własne. Bez sensu byłoby pisać tego jeszcze raz skoro to jest dobre.
1) Po śmierci Stalina (5 III 1953 r.) wśród elit partyjnych rozpoczęła się walka o władzę. Było to o tyle istotne, że wśród grona pretendentów należało wybrać człowieka zdolnego do nowego spojrzenia na miniony okres. Najmniejsze szanse miał Nikita Chruszczow, który znajdował się wśród takich postaci, jak Ł. Beria, G. Malenkow, M. Bułganin czy L. Kaganowicz. G. Malenkow na krótko objął stanowisko (5-14 III 1953 r.) premiera i szefa KPZR. I sekretarzem 7 IX 1953 r. wybrano Nikitę Chruszczowa. Był on uważany za człowieka najlepszego na okres przejściowy, kiedy to grupa pozostałych miała rozdzielić władzę między siebie, a kierować miano w sposób kolegialny. Chruszczow, umiejętnie manewrując doprowadził w ciągu kilku lat do wyeliminowania ich wszystkich z gry . Najgroźniejszy Ł. Beria został uznany za "wroga narodu radzieckiego", aresztowany, następnie osądzony i rozstrzelany. G. Malenkow został zmuszony do ustąpienia ze stanowiska premiera, a zastąpił go Mikołaj Bułganin. W czerwcu 1957 r. na Plenum KC PZPR odsunięto od władzy i usunięto z partii G. Malenkowa, W. Mołotowa i L. Kaganowicza. Z kolei M. Bułganina w 1957 r. na stanowisku premiera zastąpił sam N.S. Chruszczow. Od tej pory (aż do 1964 r,) sprawował on funkcję premiera i I Sekretarza KC PZPR. Był on przeciwieństwem Stalina. Otwarty i komunikatywny, pełen poczucia humoru, nawiązywał łatwo kontakt z ludźmi. Era Chruszczowa to zmiana w polityce zagranicznej ZSRR. Świadczyły o tym takie kroki, jak: 1. Po zakończeniu konfliktu w Korei (1953) przywrócono stosunki dyplomatyczne z Izraelem. 2. W 1955 r. zawarto traktat w sprawie neutralności Austrii i wycofania wojsk. 3.Również w 1955 r. doszło do spotkania przywódców czterech mocarstw (USA, Wlk. Brytanii, Francji i ZSRR w Genewie oraz nawiązania stosunków dyplomatycznych z RFN. 4.Poprawiły się stosunki z Chińską Republiką Ludową, Jugosławią i Turcją. 5.W listopadzie 1955 r. przywódcy ZSRR złożyli wizytę w Indiach, co dało początek przyjaznym stosunkom z tym państwem. W ramach bloku komunistycznego doszło do zaciśnienia współpracy wojskowej w ramach utworzonego w maju 1955 r. Układu Warszawskiego. Swoją dominację w tym terenie ZSRR podkreślił podczas zbrojnej interwencji na Węgrzech (1956). W polityce wewnętrznej Nikity Chruszczowa, po zlikwidowaniu Ł. Berii, kolejnym posunięciem było zlikwidowanie Ministerstwa Bezpieczeństwa Wewnętrznego (MGB) i podporządkowanie go Ministerstwu Spraw Wewnętrznych. Jednakże w marcu 1954 r. urząd ten odrodził się pod nazwą Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego (KGB). Część łagrów zlikwidowano oraz przystąpiono do rewizji wyroków wydawanych bezpodstawnie w czasach stalinowskich.
2) Podczas XX Zjazdu Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego (14-25 II 1956) Chruszczow wygłosił tajny referat "O kulcie jednostki i jego następstwach", będący krytyką decyzji politycznych Stalina, dotyczących usunięcia opozycji z partii i rozwiązania Kominformu. Stał się on początkiem "odwilży" i odejściem od twardego kursu ery stalinowskiej.
1)
Po śmierci Stalina (5 III 1953 r.) wśród elit partyjnych rozpoczęła się walka o władzę. Było to o tyle istotne, że wśród grona pretendentów należało wybrać człowieka zdolnego do nowego
spojrzenia na miniony okres. Najmniejsze szanse miał Nikita Chruszczow, który znajdował się wśród takich postaci, jak Ł. Beria, G. Malenkow, M. Bułganin czy L. Kaganowicz. G. Malenkow na krótko objął stanowisko (5-14 III 1953 r.) premiera i szefa KPZR. I sekretarzem 7 IX 1953 r. wybrano Nikitę Chruszczowa. Był on uważany za człowieka najlepszego
na okres przejściowy, kiedy to grupa pozostałych miała rozdzielić władzę między siebie, a kierować miano w sposób kolegialny. Chruszczow, umiejętnie manewrując doprowadził w ciągu kilku lat do wyeliminowania ich wszystkich z gry
. Najgroźniejszy Ł. Beria został uznany za "wroga narodu radzieckiego", aresztowany, następnie osądzony i rozstrzelany. G. Malenkow został zmuszony do ustąpienia ze stanowiska premiera, a zastąpił go Mikołaj Bułganin.
W czerwcu 1957 r. na Plenum KC PZPR odsunięto od władzy i usunięto z partii G. Malenkowa, W. Mołotowa i L. Kaganowicza. Z kolei M. Bułganina w 1957 r. na stanowisku premiera zastąpił sam N.S. Chruszczow. Od tej pory (aż do 1964 r,) sprawował on funkcję premiera i I Sekretarza KC PZPR. Był on przeciwieństwem Stalina. Otwarty i komunikatywny, pełen poczucia humoru, nawiązywał łatwo kontakt z ludźmi.
Era Chruszczowa to zmiana w polityce zagranicznej ZSRR. Świadczyły o tym takie kroki, jak:
1. Po zakończeniu konfliktu w Korei (1953) przywrócono stosunki dyplomatyczne z Izraelem.
2. W 1955 r. zawarto traktat w sprawie neutralności Austrii i wycofania wojsk.
3.Również w 1955 r. doszło do spotkania przywódców czterech mocarstw (USA, Wlk. Brytanii, Francji i ZSRR w Genewie oraz nawiązania stosunków dyplomatycznych z RFN.
4.Poprawiły się stosunki z Chińską Republiką Ludową, Jugosławią i Turcją.
5.W listopadzie 1955 r. przywódcy ZSRR złożyli wizytę w Indiach, co dało początek przyjaznym stosunkom z tym państwem.
W ramach bloku komunistycznego doszło do zaciśnienia współpracy wojskowej w ramach utworzonego w maju 1955 r. Układu Warszawskiego. Swoją dominację w tym terenie ZSRR podkreślił podczas zbrojnej interwencji na Węgrzech (1956).
W polityce wewnętrznej Nikity Chruszczowa, po zlikwidowaniu Ł. Berii, kolejnym posunięciem było zlikwidowanie Ministerstwa Bezpieczeństwa
Wewnętrznego (MGB) i podporządkowanie go Ministerstwu Spraw Wewnętrznych. Jednakże w marcu 1954 r. urząd ten odrodził się pod nazwą Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego (KGB). Część łagrów zlikwidowano oraz przystąpiono do rewizji wyroków wydawanych bezpodstawnie w czasach stalinowskich.
2)
Podczas XX Zjazdu Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego (14-25 II 1956) Chruszczow wygłosił tajny referat "O kulcie jednostki i jego następstwach", będący krytyką decyzji politycznych Stalina, dotyczących usunięcia opozycji z partii i rozwiązania Kominformu. Stał się on początkiem "odwilży" i odejściem od twardego kursu ery stalinowskiej.