Sofokles - bylm tragikiem ze starozytnej grecji. Urodzony w .495 r p.n.e w Attyce w bogatej rodznini . W wieku 16 lat wybrali go do chóru chłopców opiewającego zwyciestwo pod Salaminą. Był aktorem oraz autorem dramotów. Pierwszy raz stanął do zawodów dionizyjskich w wieku 28 lat i od razu otrzymał główną nagrodę. Sofokles był też kapłanem Alcona i Asklepiosa oraz pełnił liczne stanowiska w służbie publicznej w administracji ateńskiej . Zarówno za życia jak i po śmierci był czczony przez współobywateli jak bohater. Rozkwit jego twórczości miał miejsce za rządów jego przyjaciela Peryklesa.
Arystofanes - z Aten, komediopisarz . Działalność jego przypada na okres wojny peloponeskiej. Komedie zawierające wiele elementu fantastycznego, poruszają najistotniejsze problemy życia ówczesnego, mają charakter ostrej satyry politycznej i społecznej. A. występuje przede wszystkim przeciwko wojnie, atakuje Kleona, rzecznika polityki wojennej, reprezentowanej m.in. przez bogatych kupców i fabrykantów broni; występuje w obronie uciskanych sprzymierzeńców Aten, w obronie chłopów i średnich warstw ludu ateńskiego, które najdotkliwiej odczuwały skutki wojny.
Sofokles - bylm tragikiem ze starozytnej grecji. Urodzony w .495 r p.n.e w Attyce w bogatej rodznini . W wieku 16 lat wybrali go do chóru chłopców opiewającego zwyciestwo pod Salaminą. Był aktorem oraz autorem dramotów. Pierwszy raz stanął do zawodów dionizyjskich w wieku 28 lat i od razu otrzymał główną nagrodę. Sofokles był też kapłanem Alcona i Asklepiosa oraz pełnił liczne stanowiska w służbie publicznej w administracji ateńskiej . Zarówno za życia jak i po śmierci był czczony przez współobywateli jak bohater. Rozkwit jego twórczości miał miejsce za rządów jego przyjaciela Peryklesa.
Arystofanes - z Aten, komediopisarz . Działalność jego przypada na okres wojny peloponeskiej. Komedie zawierające wiele elementu fantastycznego, poruszają najistotniejsze problemy życia ówczesnego, mają charakter ostrej satyry politycznej i społecznej. A. występuje przede wszystkim przeciwko wojnie, atakuje Kleona, rzecznika polityki wojennej, reprezentowanej m.in. przez bogatych kupców i fabrykantów broni; występuje w obronie uciskanych sprzymierzeńców Aten, w obronie chłopów i średnich warstw ludu ateńskiego, które najdotkliwiej odczuwały skutki wojny.