– przywileje generalne kształtują szlachtę jako jednolity stan, – przywilej cerkwicko - nieszawski powoduje konieczność powołania jednolitej, centralnej organizacji szlachty,
Sejm walny w Polsce kształtuje się na przełomie XV i XVI w.
O jego ostatecznym kształcie decydują:
– konstytucja Nihil novi z 1505 r. (nic nowego nie może zostać uchwalone bez zgody trzech stanów sejmujących – króla, senatu i izby poselskiej); – 1506 r. – Statuty Łaskiego – kanclerz Jan Łaski przeprowadza kodyfikację prawa.
2. Organizacja sejmu walnego
SKŁAD
– król, – senat – biskupi, ministrowie, urzędnicy – ok.140, – izba poselska – szlachta wybierana na sejmikach – ok.170.
ZWOŁYWANIE SEJMU
Jest wyłączną prerogatywą królewską. W okresie bezkrólewia sejm zwołuje interrex (prymas).
Szlachtę powiadamia się poprzez uniwersały ogłaszane na rynkach i przed kościołami.
ORGANIZACJA WEWNĘTRZNA
Izby obradują oddzielnie i spotykają się jedynie na początku i końcu obrad.
Izbie poselskiej przewodniczy marszałek sejmu, a senatowi – król.
Uchwały początkowo zapadają większością głosów (liberum veto – pojawia się dopiero w 1652 r.).
CZAS TRWANIA
Sejm zwyczajny zwoływany jest co dwa lata na 6 tygodni w okresie zimowym.
MIEJSCE OBRAD
Głównie są to: Warszawa, Piotrków Tryb., Kraków, Lublin, Grodno.
RODZAJE SEJMÓW
Sejm walny: zwyczajny lub nadzwyczajny.
Sejm konwokacyjny, koronacyjny itp.
W obradach izby poselskiej bierze udział po dwóch przedstawicieli miast stołecznych: Wilna i Krakowa.
3. Urzędy senatorskie w Polsce
a. kościelne – prymas, biskupi ordynariusze i arcybiskupi Kościoła katolickiego;
b. ziemskie – wojewodowie i kasztelanowie;
c. ministerialne – marszałek wielki koronny, marszałek nadworny, kanclerz, podkanclerz, podskarbi.
4. Urzędy niesenatorskie
Hetman wielki koronny, hetman polny oraz starosta (sprawował władzę administracyjną, sądowniczą i policyjną na konkretnym terenie). Wszystkie urzędy koronne
1. Powstanie
Przyczyny:
– przywileje generalne kształtują szlachtę jako jednolity stan,
– przywilej cerkwicko - nieszawski powoduje konieczność powołania jednolitej, centralnej organizacji szlachty,
Sejm walny w Polsce kształtuje się na przełomie XV i XVI w.
O jego ostatecznym kształcie decydują:
– konstytucja Nihil novi z 1505 r. (nic nowego nie może zostać uchwalone bez zgody trzech stanów sejmujących – króla, senatu i izby poselskiej);
– 1506 r. – Statuty Łaskiego – kanclerz Jan Łaski przeprowadza kodyfikację prawa.
2. Organizacja sejmu walnego
SKŁAD
– król,
– senat – biskupi, ministrowie, urzędnicy – ok.140,
– izba poselska – szlachta wybierana na sejmikach – ok.170.
ZWOŁYWANIE SEJMU
Jest wyłączną prerogatywą królewską. W okresie bezkrólewia sejm zwołuje interrex (prymas).
Szlachtę powiadamia się poprzez uniwersały ogłaszane na rynkach i przed kościołami.
ORGANIZACJA WEWNĘTRZNA
Izby obradują oddzielnie i spotykają się jedynie na początku i końcu obrad.
Izbie poselskiej przewodniczy marszałek sejmu, a senatowi – król.
Uchwały początkowo zapadają większością głosów (liberum veto – pojawia się dopiero w 1652 r.).
CZAS TRWANIA
Sejm zwyczajny zwoływany jest co dwa lata na 6 tygodni w okresie zimowym.
MIEJSCE OBRAD
Głównie są to: Warszawa, Piotrków Tryb., Kraków, Lublin, Grodno.
RODZAJE SEJMÓW
Sejm walny: zwyczajny lub nadzwyczajny.
Sejm konwokacyjny, koronacyjny itp.
W obradach izby poselskiej bierze udział po dwóch przedstawicieli miast stołecznych: Wilna i Krakowa.
3. Urzędy senatorskie w Polsce
a. kościelne – prymas, biskupi ordynariusze i arcybiskupi Kościoła katolickiego;
b. ziemskie – wojewodowie i kasztelanowie;
c. ministerialne – marszałek wielki koronny, marszałek nadworny, kanclerz, podkanclerz, podskarbi.
4. Urzędy niesenatorskie
Hetman wielki koronny, hetman polny oraz starosta (sprawował władzę administracyjną, sądowniczą i policyjną na konkretnym terenie). Wszystkie urzędy koronne