Pieta tego malarza jest wyrazem jego doskonałego kunsztu malarskiego Prawie całą powierzchnię płótna zajmują postaci: centralnie usytuowany Chrystus i podtrzymująca go: Matka Boska siedząca po jego prawej stronie. Chrystus przedstawiony jest w pozycji poziomej, co sprawia wrażenie, jakby jeszcze żył. Jego głowa namalowana została za pomocą ciemnobrązowych barw - takiego samego koloru są długie i kręcone włosy. Nieco ciemniejsza wydaje się być cierniowa korona otaczająca jego głowę. Nagi, blady tors Chrystusa kontrastuje z czerwonymi ranami. Szczególna uwagę przyciągają dłonie , na których w przeciwieństwie do rzeźby widzimy rany po przebiciu gwoździami. Twarz syna Bożego jest kolorze blado- sinym, a jego zamknięte oczy ukazują raczej zmęczenie niż ból. Ciało Chrystusa kontrastuje tu również z szatami postaci. Natomiast na twarzy Matki Boskiej , która podtrzymuje głowę syna , maluje się obraz bezgranicznej rozpaczy, cierpienia, bezradności. Artysta w sposób bardzo realistyczny przedstawia również dłoń matki i syna –porównuje je. Kolorytach dwóch dłoni tak wyrażanie różni się od siebie. Dłoń matki ma barwie bardziej żywszą, na tomista syna jest zakrwawiona, bezwładna i blada.. Ważnym wydaję się również w jaki sposób została przedstawiano postać Matki Boskiej. Giovanni określa ją za pomocą trzech barw. Jest to stonowana czerwień, czarna tkanina okrywająca jej głowę oraz ciemnokremowy zwój okalający jej twarz. Prawie całe malowidło zajmują postacie , natomiast pozostałe fragmenty wypełnia pejzaż. Zarysy miasta , kręta droga i delikatne obłoki. Obraz malarza jest wyrazem jego wielkiego mistrzostwa i kunsztu.
ALBO INACZEJ....
Na obrazie Belliniego "Pieta" na pierwszym planie widać cierpiącego Jezusa, Marię stojącą przy swoim synu oraz św. Jana, który jest pewny, że jego mistrz umarł. Zaś na drugim planie widać ciemnoszare niebo i jakieś miasto w oddali. W oczy rzuca się również ręka Jezusa. Twarze postaci na obrazie wyrażają smutek, żal i (w przypadku Jezusa) cierpienie. Maria patrzy swemu synowi w oczy jakby chciała go przywrócić do życia. Chrystus ma zamkniete oczy i twarz stężałą w ciepieniu i bólu. Św. Jan ma głowę odwróconą w przeciwną stronę od Jezusa. Jest prawie pewny, że Syn Boży i jego Mistrz umarł. Najważniejszymi postaciami na obrazie są Maria i Jezus. Od razu rzuca się w oczy ich bliskość, a dokładneij twarz Maryi oparta o twarz swojego syna. Matka Boska wraz ze św. Janem jakby podtrzymują martwe ciało Jezusa. Dość trudnym do zauważenia szczegółem są aureole nad głowami Matki Boskiej, Jana i Jezusa. Na obarzie widać wyraźnie ręke Syna Bożego, która jest okaleczona. jego dłoń jest zaciśnięta lecz niezbyt mocno. Jeśli chodzi o kolorystykę od razu widać duże plamy pojedynczych kolorów. Największa plama to czarny płaszcz Matki Bożej, ma on zapewne oznaczać żałobę po zmarłym synu. Inna dość duża plama koloru to ciało Jezusa. Dużo jasnej barwy, która przyciemnia się przy rękach Syna Bożego. Zaś ciemno zielona plama to ubranie świętego Jana.
Pieta tego malarza jest wyrazem jego doskonałego kunsztu malarskiego Prawie całą powierzchnię płótna zajmują postaci: centralnie usytuowany Chrystus i podtrzymująca go: Matka Boska siedząca po jego prawej stronie. Chrystus przedstawiony jest w pozycji poziomej, co sprawia wrażenie, jakby jeszcze żył. Jego głowa namalowana została za pomocą ciemnobrązowych barw - takiego samego koloru są długie i kręcone włosy. Nieco ciemniejsza wydaje się być cierniowa korona otaczająca jego głowę. Nagi, blady tors Chrystusa kontrastuje z czerwonymi ranami.
Szczególna uwagę przyciągają dłonie , na których w przeciwieństwie do rzeźby widzimy rany po przebiciu gwoździami. Twarz syna Bożego jest kolorze blado- sinym, a jego zamknięte oczy ukazują raczej zmęczenie niż ból. Ciało Chrystusa kontrastuje tu również z szatami postaci. Natomiast na twarzy Matki Boskiej , która podtrzymuje głowę syna , maluje się obraz bezgranicznej rozpaczy, cierpienia, bezradności. Artysta w sposób bardzo realistyczny przedstawia również dłoń matki i syna –porównuje je. Kolorytach dwóch dłoni tak wyrażanie różni się od siebie. Dłoń matki ma barwie bardziej żywszą, na tomista syna jest zakrwawiona, bezwładna i blada..
Ważnym wydaję się również w jaki sposób została przedstawiano postać Matki Boskiej. Giovanni określa ją za pomocą trzech barw. Jest to stonowana czerwień, czarna tkanina okrywająca jej głowę oraz ciemnokremowy zwój okalający jej twarz.
Prawie całe malowidło zajmują postacie , natomiast pozostałe fragmenty wypełnia pejzaż. Zarysy miasta , kręta droga i delikatne obłoki. Obraz malarza jest wyrazem jego wielkiego mistrzostwa i kunsztu.
ALBO INACZEJ....
Na obrazie Belliniego "Pieta" na pierwszym planie widać cierpiącego Jezusa, Marię stojącą przy swoim synu oraz św. Jana, który jest pewny, że jego mistrz umarł. Zaś na drugim planie widać ciemnoszare niebo i jakieś miasto w oddali. W oczy rzuca się również ręka Jezusa. Twarze postaci na obrazie wyrażają smutek, żal i (w przypadku Jezusa) cierpienie. Maria patrzy swemu synowi w oczy jakby chciała go przywrócić do życia. Chrystus ma zamkniete oczy i twarz stężałą w ciepieniu i bólu. Św. Jan ma głowę odwróconą w przeciwną stronę od Jezusa. Jest prawie pewny, że Syn Boży i jego Mistrz umarł. Najważniejszymi postaciami na obrazie są Maria i Jezus. Od razu rzuca się w oczy ich bliskość, a dokładneij twarz Maryi oparta o twarz swojego syna. Matka Boska wraz ze św. Janem jakby podtrzymują martwe ciało Jezusa. Dość trudnym do zauważenia szczegółem są aureole nad głowami Matki Boskiej, Jana i Jezusa. Na obarzie widać wyraźnie ręke Syna Bożego, która jest okaleczona. jego dłoń jest zaciśnięta lecz niezbyt mocno. Jeśli chodzi o kolorystykę od razu widać duże plamy pojedynczych kolorów. Największa plama to czarny płaszcz Matki Bożej, ma on zapewne oznaczać żałobę po zmarłym synu. Inna dość duża plama koloru to ciało Jezusa. Dużo jasnej barwy, która przyciemnia się przy rękach Syna Bożego. Zaś ciemno zielona plama to ubranie świętego Jana.