Nabłonek jednowarstwowy - tkanka nabłonkowa, którą tworzy pojedyncza warstwa komórek. Występuje on zwykle w tych miejscach, gdzie intensywnie zachodzi przemieszczenie się substancji np. dyfuzja lub wchłanianie. Ze względu na kształt, tkanka nabłonkowa dzieli się na:
nabłonek płaski - zbudowany ze spłaszczonych, wielobocznych komórek, których jądra umieszczone są centralnie (wyściela pęcherzyki płucne, naczynia krwionośne i limfatyczne, osierdzie oraz otrzewną; współtworzy torebki ciałek nerkowych) nabłonek sześcienny - komórki posiadają prawie równe wymiary wysokości i szerokości (występuje w jajnikach, pęcherzykach tarczycy, cewkach nerkowych i oskrzelikach oddechowych (jądro umieszczone centralnie) nabłonek walcowaty, cylindryczny - zwykle posiadający na zewnętrznej powierzchni rzęski (jajowód) czy stereocilia (jelita, żołądek) nabłonek wielorzędowy, wieloszeregowy - posiadający rzęski, które powstają na wolnej powierzchni i pomagają usuwać zanieczyszczenia (np. pyłowe); zbudowane są z wysokich komórek przypominających graniastosłupy oraz z komórek niższych o klinowatym kształcie; całość sprawia wrażenie nabłonka wielowarstwowego, jednak każda komórka spoczywa na błonie podstawnej; jądra umieszczone są na różnej wysokości (występuje drogach oddechowych: jamie nosowej, krtani, tchawicy i oskrzelach) nabłonek przejściowy - odmiana nabłonka wielorzędowego (występuje w drogach moczowych: pęcherzu moczowym i moczowodzie) nabłonek gruczołowy (tworzy gruczoły wydzielające np. łój, pot, mleko, śluz) nabłonek orzęsiony tzw. migawkowy - komórki tego nabłonka są silnie wydłużone, jądra znajdują się na różnych wysokościach. Cechą charakterystyczną jest obecność rzęsek na powierzchni tych komórek, które usuwają zanieczyszczenia. ( wyściela drogi oddechowe, w tym krtań, tchawicę, oskrzela)
Nabłonek jednowarstwowy - tkanka nabłonkowa, którą tworzy pojedyncza warstwa komórek. Występuje on zwykle w tych miejscach, gdzie intensywnie zachodzi przemieszczenie się substancji np. dyfuzja lub wchłanianie. Ze względu na kształt, tkanka nabłonkowa dzieli się na:
nabłonek płaski - zbudowany ze spłaszczonych, wielobocznych komórek, których jądra umieszczone są centralnie (wyściela pęcherzyki płucne, naczynia krwionośne i limfatyczne, osierdzie oraz otrzewną; współtworzy torebki ciałek nerkowych) nabłonek sześcienny - komórki posiadają prawie równe wymiary wysokości i szerokości (występuje w jajnikach, pęcherzykach tarczycy, cewkach nerkowych i oskrzelikach oddechowych (jądro umieszczone centralnie) nabłonek walcowaty, cylindryczny - zwykle posiadający na zewnętrznej powierzchni rzęski (jajowód) czy stereocilia (jelita, żołądek) nabłonek wielorzędowy, wieloszeregowy - posiadający rzęski, które powstają na wolnej powierzchni i pomagają usuwać zanieczyszczenia (np. pyłowe); zbudowane są z wysokich komórek przypominających graniastosłupy oraz z komórek niższych o klinowatym kształcie; całość sprawia wrażenie nabłonka wielowarstwowego, jednak każda komórka spoczywa na błonie podstawnej; jądra umieszczone są na różnej wysokości (występuje drogach oddechowych: jamie nosowej, krtani, tchawicy i oskrzelach) nabłonek przejściowy - odmiana nabłonka wielorzędowego (występuje w drogach moczowych: pęcherzu moczowym i moczowodzie) nabłonek gruczołowy (tworzy gruczoły wydzielające np. łój, pot, mleko, śluz) nabłonek orzęsiony tzw. migawkowy - komórki tego nabłonka są silnie wydłużone, jądra znajdują się na różnych wysokościach. Cechą charakterystyczną jest obecność rzęsek na powierzchni tych komórek, które usuwają zanieczyszczenia. ( wyściela drogi oddechowe, w tym krtań, tchawicę, oskrzela)