Christian Doppler będąc profesorem fizyki w Pradze w 1845 roku przedstawił pracę o zmianie częstotliwości fali świetlnej podczas zbliżania się i oddalania. W czasie zbliżania się źródła fali częstotliwość jest większa, a podczas oddalania mniejsza. Doppler uważał, że w ten sposób można wyjaśnić różne barwy gwiazd, które poruszają się względem nas. Dziś wiemy, że barwa zależy głównie od temperatury powierzchni gwiazdy. Ale zjawisko znalazło bardzo dużo zastosowań w życiu codziennym i nauce, np. w diagnostyce medycznej, pomiarze prędkości, hydrolokacji, nawigacji lotniczej i satelitarnej oraz w badaniach Wszechświata. Buys-Ballot doktor fizyki z Ultrechtu czytając o odkryciu Dopplera wpadł na pomysł sprawdzenia przewidywanego efektu dla fal dźwiękowych. Przekonał ministra spraw wewnętrznych ora dyrektora kolei aby umożliwił mu bezpłatne wykorzystanie lokomotywy oraz odkrytej platformy wagonu na trasie Urlecht - Maarsen. Eksperyment przeprowadzono w 1845 roku i pociąg jeździł tam i z powrotem po torze wzdłuż, którego zorganizowano trzy punkty pomiarowe w odległości kilkuset metrów od siebie. Do pomiaru zatrudnił 14 zawodowych muzyków obdarzonych dobrym słuchem, którzy odgrywali rolę żywych i bardzo czułych instrumentów pomiarowych. Muzycy na platformie jadącego pociągu mieli wygrywać na trąbce tony ustalonej częstotliwości, a stojący przy torze oceniali, o ile różni się częstotliwość tonu słyszanego przy zbliżaniu i oddalaniu się pociągu. Eksperyment przyciągnął tłum gapiów. Pomiary wykonano przy użyciu dwóch trąbek: fanfarowej i wentylowej. Lokomotywa rozwijała prędkość od 18km/h do 72km/h. Muzycy bez problemów wychwycili różnice wysokości i po 150 pomiarach potwierdzono wyprowadzone prze Dopplera wzory. Przy prędkości pociągu 50km/h odbierany dźwięk przez nieruchomych obserwatorów różni się od wysyłanego o cały ćwierćton w skali muzycznej.
Christian Doppler będąc profesorem fizyki w Pradze w 1845 roku przedstawił pracę o zmianie częstotliwości fali świetlnej podczas zbliżania się i oddalania. W czasie zbliżania się źródła fali częstotliwość jest większa, a podczas oddalania mniejsza. Doppler uważał, że w ten sposób można wyjaśnić różne barwy gwiazd, które poruszają się względem nas. Dziś wiemy, że barwa zależy głównie od temperatury powierzchni gwiazdy. Ale zjawisko znalazło bardzo dużo zastosowań w życiu codziennym i nauce, np. w diagnostyce medycznej, pomiarze prędkości, hydrolokacji, nawigacji lotniczej i satelitarnej oraz w badaniach Wszechświata.
Buys-Ballot doktor fizyki z Ultrechtu czytając o odkryciu Dopplera wpadł na pomysł sprawdzenia przewidywanego efektu dla fal dźwiękowych. Przekonał ministra spraw wewnętrznych ora dyrektora kolei aby umożliwił mu bezpłatne wykorzystanie lokomotywy oraz odkrytej platformy wagonu na trasie Urlecht - Maarsen. Eksperyment przeprowadzono w 1845 roku i pociąg jeździł tam i z powrotem po torze wzdłuż, którego zorganizowano trzy punkty pomiarowe w odległości kilkuset metrów od siebie. Do pomiaru zatrudnił 14 zawodowych muzyków obdarzonych dobrym słuchem, którzy odgrywali rolę żywych i bardzo czułych instrumentów pomiarowych. Muzycy na platformie jadącego pociągu mieli wygrywać na trąbce tony ustalonej częstotliwości, a stojący przy torze oceniali, o ile różni się częstotliwość tonu słyszanego przy zbliżaniu i oddalaniu się pociągu. Eksperyment przyciągnął tłum gapiów. Pomiary wykonano przy użyciu dwóch trąbek: fanfarowej i wentylowej. Lokomotywa rozwijała prędkość od 18km/h do 72km/h. Muzycy bez problemów wychwycili różnice wysokości i po 150 pomiarach potwierdzono wyprowadzone prze Dopplera wzory. Przy prędkości pociągu 50km/h odbierany dźwięk przez nieruchomych obserwatorów różni się od wysyłanego o cały ćwierćton w skali muzycznej.