słodkowodne Ciało bolenia jest wydłużone, niskie oraz bocznie spłaszczone. Wszystkie płetwy mają zaostrzone końce. Duże oczy położone są w górnej części głowy. Otwór gębowy duży, półgórny, głęboko wcięty poza przednią krawędź oka. Dolna szczęka jest dłuższa od górnej, z trójkątnym wyrostkiem w środkowej części, wchodzącym w górną szczękę. Boleń jest rybą drapieżną. Początkowo jego larwy odżywiają się wodnymi bezkręgowcami. Rozmiary zjadanych organizmów rosną wraz ze wzrostem ryb. Maksymalny wiek kopalnych osobników bolenia określono na 17 lat. Wzrost bolenia jest silnie zróżnicowany w różnych zbiornikach. Zwykle osiąga on długość 60-80 cm i masę 4-8 kg . Ciało leszcza jest silnie wygrzbiecone i bocznic ścieśnione. Struktura pokarmu leszcza zmienia się w zależności od wieku, pory dnia i roku, zasobności pokarmowej zbiornika wodnego. O pokarmie decyduje również wrażliwość sensoryczna gatunku, budowa układu pokarmowego, a szczególnie aparatu pobierającego, odcedzającego i rozdrabniającego pokarm. Leszcz należy do ryb z wysokorozwiniętymi chemicznymi, akustycznymi i optycznymi centrami, zaznaczonymi w budowie mózgu. Odznacza się również względnie dużym zagęszczeniem kubków smakowych na gardle, płetwach piersiowych, a szczególnie brzusznych, średnio na przedniej części głowy, które odgrywają dużą rolę w zlokalizowaniu pokarmu. Leszcz w zbiornikach wodnych Polski osiągają długość ciała od 70 do 80 cm oraz masę od 5 do 6 kg . Miętus ma ciało wydłużone, w części tułowiowej o przekroju okrągłym, a w części ogonowej bocznie spłaszczone. Narybek miętusa wielkości od 31 do 36 mm przechodzi z planktonu na pokarm bentoniczny. Kieruje się w poszukiwaniu pokarmu węchem i słuchem.Miętus osiąga w Polsce około 60 cm długości całkowitej i masę ciała około 2 kg . słonowodne Flądry charakteryzują się asymetrią budowy ciała. Dorosłe ryby przez większość czasu spoczywają na dnie morskim na lewym boku, w tej pozycji również poruszają się. W związku z tym ich prawe oko przemieszczone jest na lewą stronę głowy. Kąt pomiędzy kierunkami obojga oczu flądry wynosi około 70°. Znacznie przesunięta ku stronie brzusznej jest lewa płetwa piersiowa. Asymetryczne jest również ubarwienie – prawa strona, skierowana ku górze, jest ciemnopigmentowana, lewa, skierowana w dół, jest jasna. Flądry mierzą przeciętnie 32–35 cm, chociaż zdarzają się osobniki mające ponad 70 cm. Szerokość stanowi około połowy długości ciała. Flądry najbardziej lubią miękkie muliste dno oceaniczne, w okolicach skał i portów. Odżywiają się przeważnie ikrą ryb, małżami i owadami. Kur Diabeł-Ciało nagie (bez łusek). Ubarwienie zmienne. Głowa duża, uzbrojona w trzy pary kolców oraz ostre wyrostki. Jeden z większych przedstawicieli rodziny. Dorasta maksymalnie do 90 cm długości, zwykle do 60 cm. Żywi się rybami i dużymi skorupiakami. Bardzo żarłoczny. Wyjęty z wody wydaje burczące dźwięki. Tarło odbywa jesienią i zimą. Samce opiekują się ikrą. Larwy początkowo pelagiczne, później opadają na dno. Morszczuk-Ciało wydłużone, dwie płetwy grzbietowe (druga dwudzielna, długa), płetwa odbytowa o kształcie podobnym do płetwy grzbietowej, duży otwór gębowy, wyraźna linia boczna, duże oczy. Skóra pokryta drobnymi łuskami. Grzbiet stalowo-szary, boki nieco jaśniejsze, brzuch srebrzysto-biały. Osiąga przeciętną długość do 100 cm, maksymalnie 140 cm oraz masę ciała odpowiednio 10–15 kg. Młode żywią się krylem, a dorosłe – rybami i kałamarnicami. Preferowanym przez nie gatunkiem jest błękitek.
słodkowodne
Ciało bolenia jest wydłużone, niskie oraz bocznie spłaszczone. Wszystkie płetwy mają zaostrzone końce. Duże oczy położone są w górnej części głowy. Otwór gębowy duży, półgórny, głęboko wcięty poza przednią krawędź oka. Dolna szczęka jest dłuższa od górnej, z trójkątnym wyrostkiem w środkowej części, wchodzącym w górną szczękę. Boleń jest rybą drapieżną. Początkowo jego larwy odżywiają się wodnymi bezkręgowcami. Rozmiary zjadanych organizmów rosną wraz ze wzrostem ryb. Maksymalny wiek kopalnych osobników bolenia określono na 17 lat. Wzrost bolenia jest silnie zróżnicowany w różnych zbiornikach. Zwykle osiąga on długość 60-80 cm i masę 4-8 kg .
Ciało leszcza jest silnie wygrzbiecone i bocznic ścieśnione. Struktura pokarmu leszcza zmienia się w zależności od wieku, pory dnia i roku, zasobności pokarmowej zbiornika wodnego. O pokarmie decyduje również wrażliwość sensoryczna gatunku, budowa układu pokarmowego, a szczególnie aparatu pobierającego, odcedzającego i rozdrabniającego pokarm. Leszcz należy do ryb z wysokorozwiniętymi chemicznymi, akustycznymi i optycznymi centrami, zaznaczonymi w budowie mózgu. Odznacza się również względnie dużym zagęszczeniem kubków smakowych na gardle, płetwach piersiowych, a szczególnie brzusznych, średnio na przedniej części głowy, które odgrywają dużą rolę w zlokalizowaniu pokarmu. Leszcz w zbiornikach wodnych Polski osiągają długość ciała od 70 do 80 cm oraz masę od 5 do 6 kg .
Miętus ma ciało wydłużone, w części tułowiowej o przekroju okrągłym, a w części ogonowej bocznie spłaszczone. Narybek miętusa wielkości od 31 do 36 mm przechodzi z planktonu na pokarm bentoniczny. Kieruje się w poszukiwaniu pokarmu węchem i słuchem.Miętus osiąga w Polsce około 60 cm długości całkowitej i masę ciała około 2 kg .
słonowodne
Flądry charakteryzują się asymetrią budowy ciała. Dorosłe ryby przez większość czasu spoczywają na dnie morskim na lewym boku, w tej pozycji również poruszają się. W związku z tym ich prawe oko przemieszczone jest na lewą stronę głowy. Kąt pomiędzy kierunkami obojga oczu flądry wynosi około 70°. Znacznie przesunięta ku stronie brzusznej jest lewa płetwa piersiowa. Asymetryczne jest również ubarwienie – prawa strona, skierowana ku górze, jest ciemnopigmentowana, lewa, skierowana w dół, jest jasna. Flądry mierzą przeciętnie 32–35 cm, chociaż zdarzają się osobniki mające ponad 70 cm. Szerokość stanowi około połowy długości ciała. Flądry najbardziej lubią miękkie muliste dno oceaniczne, w okolicach skał i portów. Odżywiają się przeważnie ikrą ryb, małżami i owadami.
Kur Diabeł-Ciało nagie (bez łusek). Ubarwienie zmienne. Głowa duża, uzbrojona w trzy pary kolców oraz ostre wyrostki. Jeden z większych przedstawicieli rodziny. Dorasta maksymalnie do 90 cm długości, zwykle do 60 cm. Żywi się rybami i dużymi skorupiakami. Bardzo żarłoczny. Wyjęty z wody wydaje burczące dźwięki. Tarło odbywa jesienią i zimą. Samce opiekują się ikrą. Larwy początkowo pelagiczne, później opadają na dno.
Morszczuk-Ciało wydłużone, dwie płetwy grzbietowe (druga dwudzielna, długa), płetwa odbytowa o kształcie podobnym do płetwy grzbietowej, duży otwór gębowy, wyraźna linia boczna, duże oczy. Skóra pokryta drobnymi łuskami. Grzbiet stalowo-szary, boki nieco jaśniejsze, brzuch srebrzysto-biały. Osiąga przeciętną długość do 100 cm, maksymalnie 140 cm oraz masę ciała odpowiednio 10–15 kg. Młode żywią się krylem, a dorosłe – rybami i kałamarnicami. Preferowanym przez nie gatunkiem jest błękitek.