Kolumny w baroku miały wiele funkcji. Głównie służyła podtrzymywaniu fasady, lecz nie tylko. Kolumny występowały także wewnątrz budowli, najczęściej przy obrazach. Miały one funkcję ozdobniczą, dodająca przepych, dynamikę w pomieszczeniu, ale również miały uwydatniać bogactwo architektury barokowej. Kolumny posiadały wykręcony trzon, albo były złożony z kilku pierścieni o różnych średnicach. Najczęściej dodatkowo je ozdabiano perełkami, oplatającymi je roślinami, kwiatami(odwzorowanie stylu korynckiego-Starożytna Grecja). Także najważniejszą rzeczą w kolumnach nie była jej funkcja, lecz fantazja ich twórcy.
Kolumny barokowe były potężne, niekiedy spiralnie skręcone. Wykonywano je najczęściej ze stiuku (z zaprawy gipsowej, piasku, mielonego marmuru i kleju), który po starannym wypolerowaniu przypominał marmur.
Kolumny w baroku miały wiele funkcji. Głównie służyła podtrzymywaniu fasady, lecz nie tylko. Kolumny występowały także wewnątrz budowli, najczęściej przy obrazach. Miały one funkcję ozdobniczą, dodająca przepych, dynamikę w pomieszczeniu, ale również miały uwydatniać bogactwo architektury barokowej. Kolumny posiadały wykręcony trzon, albo były złożony z kilku pierścieni o różnych średnicach. Najczęściej dodatkowo je ozdabiano perełkami, oplatającymi je roślinami, kwiatami(odwzorowanie stylu korynckiego-Starożytna Grecja). Także najważniejszą rzeczą w kolumnach nie była jej funkcja, lecz fantazja ich twórcy.
Kolumny barokowe były potężne, niekiedy spiralnie skręcone. Wykonywano je najczęściej ze stiuku (z zaprawy gipsowej, piasku, mielonego marmuru i kleju), który po starannym wypolerowaniu przypominał marmur.