Chełm, jak każde inne miasto ma swój herb. Na herbie Chełma widać białego niedźwiedzia pokazanego z boku od lewej strony. Ma on uniesioną prawą przednią łapę. Głowę ma lekko uniesioną. Uszy ma małe, ale sterczące. Na herbie widnieją również zielone dęby. Dwa są ułożone za niedźwiedziem, a jeden przed nim. Dębom wystają korzenie. Są ogromne, masywne. Drzewa są tego samego koloru, co tło, czyli zielone. U góry jest złota korona z krzyżem i wszelkimi ozdobnikami. Kiedyś miał miejsce najazd tatarski. Najeźdźcy, szukając ludzi, ukrywających się w jaskini, zobaczyli białego od kredy niedźwiedzia, który zaczął ich gonić. Przerażeni Tatarzy uciekli, ponieważ w ich wierzeniach biały niedźwiedź był istotą czczoną jak bóstwo. Mieszkańcy Chełma w dowód wdzięczności dla białego niedźwiedzia umieścili go w swym herbie.
Przedstawia białego niedźwiedzia, stojącego pośród trzech dębów rosnących na wzgórzu, całość wpisana jest w zieloną tarczę. Na górze tarczy herbowej widnieje złota korona stanisławowska, zwieńczona krzyżem.
Chełm, jak każde inne miasto ma swój herb.
Na herbie Chełma widać białego niedźwiedzia pokazanego z boku od lewej strony. Ma on uniesioną prawą przednią łapę. Głowę ma lekko uniesioną. Uszy ma małe, ale sterczące. Na herbie widnieją również zielone dęby. Dwa są ułożone za niedźwiedziem, a jeden przed nim. Dębom wystają korzenie. Są ogromne, masywne. Drzewa są tego samego koloru, co tło, czyli zielone. U góry jest złota korona z krzyżem i wszelkimi ozdobnikami.
Kiedyś miał miejsce najazd tatarski. Najeźdźcy, szukając ludzi, ukrywających się w jaskini, zobaczyli białego od kredy niedźwiedzia, który zaczął ich gonić. Przerażeni Tatarzy uciekli, ponieważ w ich wierzeniach biały niedźwiedź był istotą czczoną jak bóstwo. Mieszkańcy Chełma w dowód wdzięczności dla białego niedźwiedzia umieścili go w swym herbie.
Przedstawia białego niedźwiedzia, stojącego pośród trzech dębów rosnących na wzgórzu, całość wpisana jest w zieloną tarczę. Na górze tarczy herbowej widnieje złota korona stanisławowska, zwieńczona krzyżem.