Kraj radziecki dzieli się na administracyjne rejony gospodarcze, przy czy w każdym z nich przemysł i budownictwo podlegają radzie gospodarki narodowej - sownarchozowi. Centralnym ogólnopaństwowym organem planowania jest Państwowy Komitet Planowania ZSRR (Gospłan).
Przed rewolucją Rosja była zacofanym krajem rolniczym i zajmowała ostatnie miejsce wśród czołowych krajów świata pod względem produkcji przemysłowej (3% światowej produkcji przemysłowej). Najwyższy poziom rozwoju osiągnął przemysł rosyjski w 1913 roku. Nie jest więc przypadkiem, że osiągnięcia przemysłu radzieckiego porównywalne są właśnie z tym rokiem.
Obecnie związek Radziecki jest krajem przodującej techniki, superpotężnych obrabiarek i superprecyzyjnych przyrządów, linii automatycznych, elektronowych maszyn matematycznych i statków kosmicznych [co za napuszone teksty]. Związek Radziecki produkuje obecnie prawie piątą część ogółu światowej produkcji przemysłowej. Radziecka produkcja przemysłowa wzrosła w porównaniu do 1913 roku 48 razy. Przemysł maszynowy i metalowy dał w 1962 roku w porównaniu z rokiem 1913 przeszło 350 razy więcej produkcji (w porównaniu z 1949 r. - 12 razy więcej).
Rosja uważana była za kraj lampy naftowej i łuczywa. Kiedy delegaci na VIII Zjazd w roku 1920 omawiali plan Państwowej Komisji Elektryfikacji Rosji, w Moskwie z trudem starczyło energii elektrycznej na oświetlenie gmachu, w którym obradował zjazd.
Obecnie ZSRR jest krajem najpotężniejszych elektrowni, budowanych w szybkim tempie. W 1962 roku ZSRR wyprodukował 369 mld kWh energii elektrycznej, przeszło 180 razy więcej niż w 1913 r.
Socjalistyczne przedsiębiorstwa rolnicze - kołchozy i sowchozy - wyposażone w nowoczesny sprzęt dają obecnie 2,3 raza więcej produkcji od rolnictwa Rosji w 1913 roku.
Olbrzymi skok od zacofania do postępu został dokonany w ciągu przeszło 40 lat, z których około 20 poszło na prowadzenie narzuconych Związkowi Radzieckiemu wojen i na odbudowę zniszczonej w tych wojnach gospodarki. Za 17 lat według wytycznych Programu Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego kraj produkować będzie prawie dwukrotnie więcej produkcji przemysłowej niż wyprodukował w roku 1960 cały świat nie socjalistyczny.
Kraj radziecki dzieli się na administracyjne rejony gospodarcze, przy czy w każdym z nich przemysł i budownictwo podlegają radzie gospodarki narodowej - sownarchozowi.
Centralnym ogólnopaństwowym organem planowania jest Państwowy Komitet Planowania ZSRR (Gospłan).
Przed rewolucją Rosja była zacofanym krajem rolniczym i zajmowała ostatnie miejsce wśród czołowych krajów świata pod względem produkcji przemysłowej (3% światowej produkcji przemysłowej).
Najwyższy poziom rozwoju osiągnął przemysł rosyjski w 1913 roku. Nie jest więc przypadkiem, że osiągnięcia przemysłu radzieckiego porównywalne są właśnie z tym rokiem.
Obecnie związek Radziecki jest krajem przodującej techniki, superpotężnych obrabiarek i superprecyzyjnych przyrządów, linii automatycznych, elektronowych maszyn matematycznych i statków kosmicznych [co za napuszone teksty].
Związek Radziecki produkuje obecnie prawie piątą część ogółu światowej produkcji przemysłowej. Radziecka produkcja przemysłowa wzrosła w porównaniu do 1913 roku 48 razy.
Przemysł maszynowy i metalowy dał w 1962 roku w porównaniu z rokiem 1913 przeszło 350 razy więcej produkcji (w porównaniu z 1949 r. - 12 razy więcej).
Rosja uważana była za kraj lampy naftowej i łuczywa. Kiedy delegaci na VIII Zjazd w roku 1920 omawiali plan Państwowej Komisji Elektryfikacji Rosji, w Moskwie z trudem starczyło energii elektrycznej na oświetlenie gmachu, w którym obradował zjazd.
Obecnie ZSRR jest krajem najpotężniejszych elektrowni, budowanych w szybkim tempie.
W 1962 roku ZSRR wyprodukował 369 mld kWh energii elektrycznej, przeszło 180 razy więcej niż w 1913 r.
Socjalistyczne przedsiębiorstwa rolnicze - kołchozy i sowchozy - wyposażone w nowoczesny sprzęt dają obecnie 2,3 raza więcej produkcji od rolnictwa Rosji w 1913 roku.
Olbrzymi skok od zacofania do postępu został dokonany w ciągu przeszło 40 lat, z których około 20 poszło na prowadzenie narzuconych Związkowi Radzieckiemu wojen i na odbudowę zniszczonej w tych wojnach gospodarki.
Za 17 lat według wytycznych Programu Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego kraj produkować będzie prawie dwukrotnie więcej produkcji przemysłowej niż wyprodukował w roku 1960 cały świat nie socjalistyczny.