iw0nka
ADWANIEC-- W polu czerwonym łękawica srebrna. W klejnocie nad hełmem w koronie identyczne wyobrażenie. Jak przypuszcza jeden z największych polskich heraldyków, Władysław Semkowicz, do końca XIII wieku łękawica była odwrócona (kształt litery M). Ukształtowanie się herbu w obecnej postaci nastąpiło na przełomie XIII i XIV stulecia, a związane było z umieszczeniem klejnotu w formie plastycznej na hełmie. Łękawicę w kształcie litery W było dużo łatwiej przymocować, niż formę poprzednią. Nowy wizerunek został następnie przeniesiony na tarczę. Herbem tym pieczętowały się najczęściej rodziny mieszkające na ziemi krakowskiej, kaliskiej, sieradzkiej, sandomierskiej oraz na Mazowszu i w Prusach Królewskich. Po unii w Horodle, w roku 1413, herb Awdaniec został przyjęty przez rodziny litewskie.Awdańcem posługiwalo się około 200 rodzin szlacheckich - między innymi: Ankwicz, Bęszewski, Białobrzeski, Białoskórski, Bieliński, Bogucki, Borzykowski, Borzymiński, Buczacki...'
gryf --W polu czerwonym gryf srebrny, wspięty w lewo. Dziób i pazury złote. W klejnocie nad hełmem w koronie pół takiego samego gryfa w lewo, bez łap, z trąbą.Najstarsze znane pieczęcie z tym herbem pochodzą z pierwszej połowy XIII wieku.Herb Gryf był najbardziej rozpowszechniony na ziemi krakowskiej, ruskiej, sandomierskiej oraz na Mazowszu i w Wielkopolsce. Aktem unii horodelskiej został przeniesiony na Litwę.Gryfem pieczętowało się ponad 150 polskich rodzin szlacheckich - oto niektóre z nich: Bąkowski, Bobowski, Branicki, Bykowski, Cedro, Chamiec, Charzewski, Chronowski, Chycki, Dębicki, Dobek, Domaradzki, Gładysz, Grodzicki, Gustkowski, Hronowski, Kański, Kijeński, Kołaczkowski, Konarski, Krukowski, Krzyszewski, Kwiatkowski, Latoszyński, Lechowicz, Leśniowski, Łowczowski...
Jak przypuszcza jeden z największych polskich heraldyków, Władysław Semkowicz, do końca XIII wieku łękawica była odwrócona (kształt litery M). Ukształtowanie się herbu w obecnej postaci nastąpiło na przełomie XIII i XIV stulecia, a związane było z umieszczeniem klejnotu w formie plastycznej na hełmie. Łękawicę w kształcie litery W było dużo łatwiej przymocować, niż formę poprzednią. Nowy wizerunek został następnie przeniesiony na tarczę. Herbem tym pieczętowały się najczęściej rodziny mieszkające na ziemi krakowskiej, kaliskiej, sieradzkiej, sandomierskiej oraz na Mazowszu i w Prusach Królewskich. Po unii w Horodle, w roku 1413, herb Awdaniec został przyjęty przez rodziny litewskie.Awdańcem posługiwalo się około 200 rodzin szlacheckich - między innymi: Ankwicz, Bęszewski, Białobrzeski, Białoskórski, Bieliński, Bogucki, Borzykowski, Borzymiński, Buczacki...'
gryf --W polu czerwonym gryf srebrny, wspięty w lewo. Dziób i pazury złote. W klejnocie nad hełmem w koronie pół takiego samego gryfa w lewo, bez łap, z trąbą.Najstarsze znane pieczęcie z tym herbem pochodzą z pierwszej połowy XIII wieku.Herb Gryf był najbardziej rozpowszechniony na ziemi krakowskiej, ruskiej, sandomierskiej oraz na Mazowszu i w Wielkopolsce. Aktem unii horodelskiej został przeniesiony na Litwę.Gryfem pieczętowało się ponad 150 polskich rodzin szlacheckich - oto niektóre z nich: Bąkowski, Bobowski, Branicki, Bykowski, Cedro, Chamiec, Charzewski, Chronowski, Chycki, Dębicki, Dobek, Domaradzki, Gładysz, Grodzicki, Gustkowski, Hronowski, Kański, Kijeński, Kołaczkowski, Konarski, Krukowski, Krzyszewski, Kwiatkowski, Latoszyński, Lechowicz, Leśniowski, Łowczowski...